Lucas en Arthur Jussen steeds nóg een trapje hoger
Van 30 oktober tot en met 2 november geven de internationaal beroemde pianobroers Lucas en Arthur Jussen zes maal een groot concert in MECC Maastricht, waar zij het bekende werk Carmina Burana van Carl Orff gaan opvoeren in wat een groots spektakelstuk belooft te worden. Dat ze uitgerekend voor Maastricht hebben gekozen, heeft zo z’n redenen. Het voelt voor hen als thuiskomen in een levensfase dat ze vooral onderweg zijn van de ene naar de andere glorieuze concertzaal in de wereld.
Het wordt vooral spannend in het MECC, zo voelen ze dat allebei. Terwijl ze toch zó veel podiumervaring hebben opgedaan. Maar niet in een dergelijke festivalachtige setting. We spreken Lucas en Arthur enkele keren voor dit verhaal, onder meer bij een repetitie in Tilburg, samen met het Brabant Koor. Het openingsstuk O Fortuna gaat daar al door merg en been, waarbij de broers, tegenover elkaar gepositioneerd achter hun piano’s, helemaal ‘los gaan’.
Ze komen net – met vertraging ‒ van alweer een vlucht. Het is vliegtuig in, vliegtuig uit, hoewel ze waar mogelijk ook de auto kiezen als alternatief vervoer naar de volgende concertzaal.
Lucas is de oudste, Arthur is dan weer enkele centimeter groter. Onderling spreken ze onvervalst Maastrichts, dat doen ze overal waar ze komen. De Limburgse roots zitten er wat dat betreft nog diep in. Gewend als ze zijn om interviews te geven, vullen ze elkaar natuurlijk aan. Soms met snelle antwoorden, soms ook zoekend naar de beste nuances. Gevoel voor humor hebben ze zeker, maar daar waar het onderwerp erom vraagt, willen ze graag serieus overkomen.
