Brusselse galerieën bereiden zich voor op dé beurs van het jaar

Meer dan andere jaren is het aanbod op TEFAF vernieuwd door de inbreng van maar liefst 39 nieuwe galerieën op de beurs in Maastricht. Dit jaar maar ook al eerder is er onder meer uit BRUSSEL een aantal galerieën bijgekomen, dat in het MECC zijn meest bijzondere stukken uitstalt. Wij gingen bij een vijftal topgalerieën in de Europese hoofdstad op bezoek.

GALERIE MARUANI MERCIER 
Galerie Maruani Mercier is fraai gelegen aan de brede Avenue Louise in een deftige buurt van Brussel. Een vrij grote galerie, opgedeeld in diverse ruimten die in elkaar overgaan. De specialisatie is Amerikaanse kunst uit de jaren tachtig, zoals Francisco Clemente, Peter Halley en Ross Bleckner. „TEFAF Maastricht is voor ons de belangrijkste beurs waaraan we deelnemen,” zegt Margaux de Pauw van de galerie. „We zijn er blij mee dat TEFAF dit jaar meer nadruk ligt op moderne en hedendaagse kunst, ook al blijft het belangrijk om ook oude kunst en antiek te brengen. Het gaat om de juiste mix.” Tijdens ons bezoek toont de galerie – bij uitzondering − een collectie van de Britse kunstenaar Gavin Turk die werkt met grote eivormen in felle kleuren. „Daar scoren we goed mee.” Opvallend is het enorm grote, bronzen ei dat met een kraanwagen naar binnen moest worden getakeld. Een echte eyecatcher en prachtig van uitvoering. Zakelijk gezien is de beurs in Maastricht voor Maruani Mercier een succes. „We ontvangen daar veel van onze klanten en verkopen er ook altijd goed. In september beginnen we al met de voorbereiding. We zorgen ervoor dat we de topstukken voor TEFAF bewaren; die tonen we niet eerder.” De stad Maastricht bevalt Margaux de Pauw. „Ja, ook buiten TEFAF komen we er met enige regelmaat. Het is een toffe stad die we graag bezoeken. Vanuit België is dat ook niet zo lastig.” www.maruanimercier.com

GALERIE ALMINE RECH
Een megagrote galerie in deze buurt, in de Abdijstraat, is die van Almine Rech. Aan de voorkant lijkt het om een relatief bescheiden pand te gaan, maar eenmaal een etage hoger dienen zich grote zalen aan, gewijd aan moderne kunst. De galerie geniet een grote faam sinds de oprichting in 1992. De Parisiënne Almine Rech is getrouwd met Bernard Ruiz-Picasso, de kleinzoon van de grote Spaanse kunstenaar. In de kunstwereld is zij inmiddels een grote naam en veel beroemdheden zijn bij haar kind aan huis. Er zijn nu al vier locaties: Parijs, Brussel, Londen en New York. Op die manier wil eigenaresse Almine Rech het belangrijkste kunstpubliek wereldwijd bereiken.

Het is de eerste keer dat de galerie meedoet in Maastricht, en in mei ook al meteen in New York. „We weten dat TEFAF de belangrijkste beurs is, dus we zijn blij dat we nu uitgenodigd en geselecteerd zijn,” zegt Charles Li-beert, die de galerie in Brussel leidt. „Er zijn natuurlijk veel meer beurzen, maar TEFAF steekt er toch een stukje bovenuit. Daar vind je museumkwaliteit en bovendien is de variatie nergens zo groot. Alle secties in de kunst zijn vertegenwoordigd. Bij andere beurzen zie je vaak dat er ingehaakt wordt op trends. Dat is op TEFAF nooit het geval. Daar vind je kunstgeschiedenis, dat is de meerwaarde.” Charles Libeert noemt het Brusselse publiek heel interessant. „De kunstlief-hebbers hier zijn heel belezen. Ze zijn echt goed op de hoogte. Velen van hen mogen we dan ook ontvangen in Maastricht.” Op TEFAF zal de galerie onder meer enkele stukken van Picasso tonen, zoals een laat canvas en een keramiek. Maar ook werk van onder meer Tom Wesselman, Ha Chong-Hyun, Miquel Barceló en Ernst Wilhelm Nay. Dat TEFAF dit jaar meer moderne kunst brengt, kan Libeert bekoren. „Maar ik ben ervan overtuigd dat de organisatie ervoor zal waken dat een goede mix gehandhaafd blijft, want dat is de kracht van de beurs.”www.alminerech.com

GALERIE DIDIER CLAES
Didier Claes is met zijn tribal art een paar deuren verder gevestigd in een vrij kleine, maar fraai ingerichte galerie. Hij komt al voor het zevende jaar naar TEFAF. Hij deed mee aan de allereerste editie van Showcase, zeg maar de talentenhoek van de beurs. Claes brengt vooral kunst uit het Afrikaanse Congo, waar zijn roots liggen.„Ik zit nu 22 jaar in de kunsthandel. Het was een hele opgave om in Maastricht toegelaten te worden, maar als het dan gebeurt, dan heb je wel het gevoel dat je uiteindelijk de top hebt bereikt. Dat geeft een goed gevoel. Alleen al het feit dat je op TEFAF staat, brengt je een heel goede naam. Het is een soort van bewijs dat je een goede kunsthandelaar bent. Het is ook een garantie voor de verzamelaars dat je topkwaliteit brengt. Het is zoals juweliers die op de Place Vendôme in Parijs zitten. Dan weet je ook dat het om de hoogste kwaliteit gaat.”Voor Didier Claes is elk jaar weer de uitdaging om topstukken voor Maastricht te vinden, liefst nog onbekende kunstwerken. „Je moet je klantenkring blijven verrassen. Vorig jaar had ik een heel bijzonder kunststuk bij me dat ik op zondagavond bij de opbouw in mijn stand heb gezet. Dat was voor velen een grote verrassing.” Niet alleen Congo is vertegenwoordigd in zijn collectie, ook West-Afrikaanse landen zoals Ivoorkust en Gabon. „Maar de meeste stukken komen uit Congo. Gezien de koloniale geschiedenis met België niet zo vreemd. Nu is het overigens niet meer mogelijk om mooie stukken uit Congo zelf te krijgen. Die zwerven over heel de wereld, dus mijn zoekgebied is groot. Mijn belangrijkste werk is om deze stukken te vinden bij particuliere verzamelaars. Daarom zit ik veel in het vliegtuig, van San Francisco tot München.”Claes voelt zich inmiddels thuis in Maastricht en logeert elk jaar in Hotel Beaumont. „Hun restaurant Harry’s bevalt me uitstekend. Die twee broers doen het goed. Maastricht bevalt me sowieso. Je voelt de dynamiek. Komt volgens mij ook doordat er veel jonge mensen zijn door de universiteit. Ik verheug me erop om weer te komen.”www.didierclaes.com

GALERIE MARC HEIREMANS
Galerie Marc Heiremans is voor de tweede keer vertegenwoordigd in Maastricht en gaat straks in mei voor het eerst ook naar TEFAF New York. Bertrand Schwartz van deze designgalerie is vooral te spreken over de bezoekers van de beurs in Maastricht. „Verzamelaars van over de hele wereld en niet te vergeten ook veel curatoren van belangrijke musea.” De galerie, gelegen in de Joseph Stevensstraat waar veel antiquairs zijn gevestigd, is gespecialiseerd in Europees glaswerk uit de twintigste eeuw, met name glas uit Murano. Ook keramiek is een deel van de collectie. „Een thema dit jaar zal de Belgische Amfora-collectie zijn. Wij werken graag met speciale thema’s. De twintigste eeuw geldt als de laatste ‘gouden eeuw’ van Murano-glas. Nu zijn het meer fabrieken geworden, toen waren het vooral kunstenaars. Dat waren zeer vakkundige blazers.”Schwartz kende Maastricht in het verleden alleen van naam. „Met een beroemde geschiedenis natuurlijk. Neem alleen al het Verdrag van Maastricht. Ik kom zelf uit Frankrijk en daar kenden we Maastricht vanwege de campagne oui ou non. Het is een aangename stad, die nog te behappen is en waar het verkeer niet zo chaotisch is als hier in Brussel of in Parijs.” www.marcheiremans.com

GALERIE DAVID LÉVY
David Lévy heeft geen galerie, maar wel twee locaties in Brussel en Parijs. Zijn kunstwerken hangen thuis in de woonkamer in zijn villa aan de Avenue Albert. „Wij werken al twintig jaar zo. We ontvangen de klanten thuis en bouwen zo een heel nauwe band met hen op. Om het grote publiek te bereiken, is het wel nodig om naar beurzen te gaan. TEFAF is voor ons een podium. Thuis kan het alleen op afspraak natuurlijk, dat is het verschil met een open galerie. Maar van de andere kant, als je bijvoorbeeld naar New York gaat, de galerieën daar zitten niet op straatniveau. Je moet ook een afspraak maken om langs te gaan. De rol van een galerie is tegenwoordig veranderd. Mensen komen nog bij de opening van een expositie om champagne te drinken, maar de meeste klanten tref je op een beurs. Dat is het werkterrein van de galerieën. Mensen prefereren een beurs als TEFAF waar ze 275 galeries samen zien.” De collectie die Lévy in huis heeft, is modern maar niet hedendaags. Kubisme, surrealisme, avant-garde en de nouveaux realistes, dat zijn de stromingen waarin hij handelt. Boven een kast hangt een Picasso uit 1967, een naakt met een fluitist. Een ander werk dat er hangt en ook mee komt naar Maastricht is een naakt (het model Juliette Varie), geschilderd door de Franse kunstenaar Louis Anquetin, een tijdgenoot en vriend van Vincent van Gogh.Voor David Lévy is TEFAF vooral het hoogtepunt van het jaar, om-dat al de handelaren het beste bijeenbrengen dat ze hebben kunnen vinden. „Dat doen wij ook, zoeken naar het allerbeste. Curatoren van musea, kunstadviseurs en ’s werelds belangrijkste verzamelaars, die komen er allemaal. Dus je moet wel. Ik probeer vooral kunstwerken te vinden die nog in een privécollectie zitten en nog niet zo bekend zijn. Daarnaast vind ik het ook fijn om er zoveel collega’s te treffen, van wie ik veel kan leren omdat het allemaal specialisten zijn. We delen samen de passie voor kunst. Ik kom nu voor de zesde keer.”Lévy kijkt weer uit naar zijn bezoek aan Maastricht. Traditioneel houdt hij een openingsdiner in restaurant Le Courage. „Vorig jaar verkochten we een schilderij aan een koppel uit Ohio. Die waren verbaasd over de kwaliteit van de beurs, maar genoten ook drie dagen lang van de stad. Je ziet elk jaar weer nieuwe bezoekers en met de veranderingen die nu zijn doorgevoerd, zal het zorgen voor nog meer opwinding, denk ik.” www.levydavid.com

Fotografie: Anne Jannes
____________________________
Chapeau Nieuwsbrief
Wil jij wekelijks het laatste nieuws ontvangen over het goede leven in Limburg NL/BE? Schrijf je dan in voor onze mooie nieuwsbrief -> inschrijven <
“