Raymond Kerckhoffs: Ubachsberg in plaats van Milaan-San Remo
Elke dag doet een van onze medewerkers verslag van zijn of haar functioneren in deze uitzonderlijke tijden. Vandaag is dat Raymond Kerckhoffs, dé wielerjournalist van Nederland en al vanaf het begin medewerker van Chapeau.
Normaal had ik vorige week in Italië gezeten voor de Primavera, de eerste grote wielerklassieker van het jaar Milaan-Sanremo. Nu zou ik ergens in de buurt van Kortrijk vertoeven om de wielrenners op de Kwaremont, Paddestraat, Haaghoek of Berendries in actie te zien. Ik zit echter te werken in het zonnetje in de tuin in Ubachsberg met mijn laptop op schoot te werken.
In januari heb ik na ruim 25 jaar heb besloten om De Telegraaf te verlaten en zelfstandig te werken. Sindsdien zit het met mijn werkreizen nog niet echt mee. Media januari bezoek ik het trainingskamp van Jumbo-Visma in Alicante. Op het vliegveld in Eindhoven krijg ik te horen dat mijn vlucht vertraging heeft vanwege een brand op het vliegveld in Alicante. Uiteindelijk kan ik pas 30 uur later vertrekken. Ik kan mijn werkzaamheden gelukkig met interviews met Tom Dumoulin, Primoz Roglic en Dylan Groenewegen nog goed afronden. Daarna is het de bedoeling dat ik verder ga naar Calpe om o.a. Niki Terpstra een dag te volgen. De slechte weersverwachtingen die in de Costa Blanca verwacht worden, doen me beslissen om twee dagen eerder naar huis te gaan. Een goede keuze want twee uur na mijn vertrek gaat de luchthaven van Alicante voor enkele dagen dicht vanwege een voor Spanje extreme sneeuwstorm.
Mijn tweede trip is een bezoek aan de UAE Tour in Dubai en Abu Dhabi. Ik arriveer op de ochtend van de vijfde rit. Die avond heb ik om acht uur een exclusieve afspraak met Chris Froome over zijn terugkomst na de zware val van afgelopen jaar. Een kwartiertje te laat arriveert de viervoudig Tourwinnaar, maar hij trekt ruim een half uur uit om zijn indrukwekkende verhaal te vertellen. Na afloop spreek ik nog met enkele bekenden in de lobby van het rennershotel, het W Yas Island hotel. Van hieruit wandel ik vijfhonderd meter verder naar het organisatie- en mediahotel.
Wanneer ik na een snel diner op mijn verdieping aankom, spreekt een Amerikaanse journalist me aan. Er is een email verstuurd dat we het hotel niet meer mogen verlaten. Ja hoor, wat we vreesden klopt: er zijn twee corona-gevallen in het rennershotel. Uiteindelijk kent ook mijn hotel vier dagen een lockdown. Alle 612 volgers van de wielerwedstrijd worden getest. De eerste twee etmalen moet ik vervolgens op mijn hotelkamer verblijven, daarna mogen we ook de lobby en het restaurant in.
Eerlijk gezegd heb ik op dat moment nog altijd niet in de gaten dat de hele wereld zo extreem op slot zou gaan vanwege het corona-virus. Ik realiseer me wel dat mijn vervolgreizen naar brandhaard Italië (Tirreno-Adriatico en Milaan-Sanremo) niet zullen doorgaan, maar dat inmiddels ook al EK-voetbal en Olympische Spelen zijn afgelast voorzag ik op de terugreis vanuit Dubai nog altijd niet.
Gelukkig heb ik momenteel nog redelijk wat werk liggen. Ik werk inmiddels freelance voor talrijke Nederlandse en internationale media waaronder Helden, Velo News, Vélo Magazine, maar ook L1. Natuurlijk heeft de corona-crisis een grote impact op mijn werk. Een paar nieuwe projecten in de wielersport waarbij ik betrokken zou zijn staan inmiddels in de ijskast. Anderzijds biedt deze periode ook weer kansen om creatief bezig te zijn. Ik heb inmiddels een eigen wielersite opgezet: www.cyclingopinions.nl Een site die zich vooral richt op opinierende verhalen over de wielersport. Inmiddels helpen ook Theo de Rooij, Ron Couwenhoven en Wiel Verheesen me met het schrijven van scherpe teksten.
Daarnaast werk ik fanatiek aan een nieuwe fietsapp genaamd myCols. De myCols app voor iOS en Android is een gratis app waarin ruim 5500 fietsbergen staan. Hier vind je heel veel informatie over de Limburgse kuitenbijters, maar ook de beroemde Tourcols. Als actieve fietser kun je in deze app de bergen verzamelen die jezelf hebt gefietst. Je krijgt dan informatie over je klim-tijden en snelheden. Al je ‘bergen’ zijn dan in verrassende lijstjes terug vinden.
Ook voor Chapeau ben ik actief. Ik was in 1997 bij de eerste nummers van Chapeau al een vaste medewerker. De laatste zeven jaar ben ik op de achtergrond betrokken bij het proces om Chapeau multimediaal te maken. Chapeau is allang niet meer alleen een tijdschrift. Chapeau is anno 2020 een compleet mediabedrijf. Online en via de sociale media scoort het hoge cijfers. Bij talrijke eigen of andere grote evenementen is het betrokken. En tegenwoordig worden er voor bedrijven, instellingen, gemeentes en o.a. evenementorganisaties contentproducties gemaakt in de vorm van boeken, tijdschriften, video- en online-producties. Zo ben ik nu bezig om met Chapeau het jubileumboek van het 10-jarig bestaan van ’s werelds beste vrouwenwielerploeg Boels-Dolmans te maken.
Juist in deze angstige tijd van het corona-virus blijkt weer dat communicatie extreem belangrijk is. Dat geldt zeker ook voor lokale bedrijven die op het ogenblik op een andere manier hun klanten moeten ontvangen en hun diensten verrichten. Dit verplicht hen om ook op een andere manier en via andere kanalen te communiceren met hun bestaande en potentiële klanten. En straks wanneer het dagelijks leven weer op gang gaat komen, gaat juist de communicatie voor hen extreem belangrijk worden. Het online platform van Chapeau kan voor talrijke bedrijven nu een uitkomst bieden. Het is fascinerend om zo’n proces te zien.
Hoewel ik nu thuis gebonden ben en de jacht achter het wielerpeloton in de schitterende voorjaarsklassiekers enorm mis, ben ik met dit lekkere lentezonnetje vanuit mijn tuin in Ubachsberg druk zat. Deze tijd roept creativiteit op en is daardoor ook inspirerend. Dus bij de pakken neerzitten doe ik zeker niet.
