Kracht en rust

In 2018 fietste ze iedereen naar huis en behaalde ze de ene overwinning na de andere, inclusief de wereldtitel. Anna van der Breggen (29) is dé grote troef van de dominerende vrouwenploeg Boels-Dolmans. Een Limburgs team met louter nationale en internationale toppers.

In ‘normale’ kleren leg je niet meteen de link naar topsport, als je Anna van der Breggen tegen het lijf loopt. Het tamelijk frêle lijf. Niks geen spierbundels, zo lijkt het. Maar in werkelijkheid is elke vezel getraind, ook in het nieuwe seizoen. Een grote favoriet bij de dames in de Amstel Gold Race en de Waalse klassiekers. Pratend aan tafel is Van der Breggen vooral bescheiden en ingetogen, met af en toe een kwinkslag. Eenmaal op de fiets verandert ze in een terriër die kracht en souplesse combineert met koersinzicht. En op de pedalen houdt ze van avontuur. Zoals de uitstap in maart naar de grootste mountainbike-wedstrijd ter wereld, de Cape Epic in Zuid-Afrika, waar ze samen met ploeggenoot Annika Langvad iedereen naar huis fietste. Op Cyprus had ze al geoefend en wie de filmpjes ziet waarin ze met een rotvaart over geitenpaadjes langs afgronden suist, houdt z’n hart vast. Zelf lacht ze erom. „Ja, het is soms tegen het randje, maar dat zoek ik op. Vooral die afdalingen zijn pittig, maar je leert er ontzettend veel van en het is voor mij een nieuwe uitdaging. Heel leuk vind ik dat en het is een persoonlijke overwinning als je in die tak van wielrennen ook kunt presteren.”

PIEKEN
Niet dat ze nou is uitgekeken op wegwedstrijden, maar als je al zóveel gewonnen hebt, dan wil je kennelijk ook wel eens wat anders. Ze is blij dat haar ploeg haar die vrijheid geeft. „Toen ik in 2017 bij Boels-Dol-mans kwam zat ik al op een hoog niveau, maar ik denk dat ik me de laatste paar jaar heb doorontwikkeld. In dit team word je enerzijds goed begeleid maar anderzijds ook als individu gerespecteerd, met je eigen keuzes. Op die manier heb ik een grote invloed op mijn eigen jaarschema en dat is fijn. Want je moet zorgen dat je goed in je vel zit en dat je op de juiste momenten kunt pieken.”Het dameswielrennen is lange tijd ver in de schaduw gebleven van het herenwielrennen. Zeker ook qua media-aandacht. Maar dat is aan het veranderen. „Je merkt nu dat er meer wedstrijden van de dames op televisie worden uitgezonden. Dat was vroeger een zeldzaamheid. Ook in de krant krijgen we nu meer dan zo’n klein stukje. Het groeit. Wij rensters bij Boels-Dolmans doen er ook veel aan om de sport te promoten.”

BELONING
In tegenstelling tot bij de heren (althans de toppers) worden bij de dames nog geen enorme salarissen betaald. „Maar het gaat wel vooruit. De wereldbond UCI heeft de regel ingevoerd dat de profs minstens het minimumloon moeten krijgen. Bij Boels-Dolmans zitten we daar sowieso boven. Het is gegroeid. Ik mag zelf niet klagen, ik kan er heel goed van leven. Maar het is nog lang niet op het peil van de mannen. Naarmate het dameswielrennen meer media-aandacht krijgt, zullen sponsoren bereid zijn om met hogere budgetten te werken. Dat is een proces.”Voor haarzelf ziet ze na haar actieve carrière nog wel een rol in de wielersport, maar dan meer in de begeleiding. Concrete ideeën heeft de voormalige verpleegkundige nog niet. „Maar ik voel me prettig in de sport en inmiddels heb ik aardig wat ervaring opgedaan.”Anna van der Breggen heeft zo haar eigen stijl en opvattingen en is niet beroerd om daar voor uit te komen. Zo is ze een actieve gelovige als christen. En zoekt ze in het leven vooral de balans. Bij het gala Sportvrouw van het jaar was ze afgelopen jaar de grote afwezige, met als argument dat de dames in andere takken van sport in haar ogen minstens zo goed hadden gepresteerd, en dat zoiets moeilijk te vergelijken is. „Dat is overigens in het interview in NRC Handelsblad wel wat veel uitvergroot, want zo expliciet was ik daar nou ook weer niet in. Ik vind dat gala op zich belangrijk, ben er ook een aantal keren geweest, maar deze keer maakte ik een andere keuze. Je kunt niet alles doen.”

TEAM
In de ploeg Boels-Dolmans voelt Van der Breggen zich duidelijk op haar gemak. „Het team eromheen is tamelijk klein maar hecht. Danny Stam is onze dagelijkse steun en toeverlaat. Bij hem kunnen we voor alles terecht en hij heeft een heel goed koersinzicht. Maar ondanks die oorcommunicatie moet je in de koers zelf natuurlijk blijven nadenken en snel beslissen. Dan kun je niet wachten op aanwijzingen van de ploegleider.”Daarnaast is er een rol voor Erwin Janssen, algemeen directeur van Dolmans Landscaping. Bij de wielerploeg is hij eveneens directeur. „Erwin is een gepassioneerd wielerliefhebber en een geweldige supporter. Bij veel wedstrijden is hij er om ons te ondersteunen, dat is heel fijn. En als we wel eens naar een formele of feestelijke gelegenheid moeten, dus zeg maar in feestelijke kledij, dan kan ik bij Erwin altijd terecht voor advies. Die heeft wel gevoel voor stijl. Shoppen vind ik zelf wel leuk, maar het komt er niet vaak van.”Pierre Boels ziet ze minder vaak. „Dat is een ander persoon, heeft het natuurlijk erg druk met zijn internationale bedrijf. Maar op de belangrijkste momenten is hij er wel en ik weet dat hij regelmatig met Erwin overleg heeft.”

GEZOND
Hoewel Van der Breggen vooral met wielrennen bezig is, heeft ze brede interesses. „Ik volg het nieuws, toch wel handig om een beetje bij te blijven. Momenteel doe ik een cursus gezonde voeding. Ik eet al gezond, maar het is goed − zeker in mijn vak − om er wat meer van te weten. Als ik tijd heb vind ik het leuk om te koken, en dan liefst ook ge-zond. En door onze sport reizen we veel, dan kan ik echt genieten van de natuur in de bergen, ook op de fiets. Bovendien kom je in aanraking met verschillende culturen, dat vind ik interessant.”Het omgaan met media is voor haar een leerproces geweest. „In het begin was ik best open, maar als je merkt dat de tekst dan soms anders wordt weergegeven dan hoe je die hebt uitgesproken, dan word je wat voorzichtiger. Het hangt ook ervan af wat de sfeer in zo’n gesprek is. Social media doe ik ook wel, maar ook daarbij moet je goed nadenk-en wat je doet. Bij de laatste ploegpresentatie hebben wij wielrensters zelf de sponsoren gepresenteerd, dat vond ik leuk om te doen.”Anna van der Breggen, afkomstig uit Zwolle en vorig jaar in het huwelijk getreden, is tevreden over haar huidige leven. „In het seizoen ben ik veel weg van huis, maar echt eenzaam ben ik dan niet. In de ploeg heb ik echte vriendinnen. Het is een goede balans tussen drukte en rust. Ik kan ook in mijn eentje genieten, als ik bijvoorbeeld een trainingsritje in de bergen maak met muziek in mijn oren. Zalig.”

Danny Stam
Vertrouwensman damesteam
en wielerploeg met bijna louter toppers zoals Anna van der Breggen, Chantal Blaak, Amalie Dideriksen, Amy Pieters en Jolien D’Hoore is nog niet meteen een hecht team. Net als in het voetbal heb je daar een goede coach voor nodig. Boels Dolmans Cycling Team heeft die gevonden in de persoon van Danny Stam, een voormalig top baanwielrenner die met deze kampioenen de strategie uitstippelt. „Het is natuurlijk fijn om zo’n topploeg te mogen leiden. Ik denk dat wij in een aantal zaken vooroplopen, maar de concurrentie zit niet stil, dus je moet telkens opnieuw tot het uiterste gaan. De resultaten zijn ernaar, alleen al als je bedenkt dat wij al vier jaar achter elkaar de wereldtitel hebben binnengehaald bij de individuele wegwedstrijd.”

KLANKBORD
Stam prijst zich vooral gelukkig met de familiaire sfeer in de ploeg. „We gaan voor de sport, maar er is ook ruimte voor ontspanning. De dames vinden het mooi dat een zakenman als Erwin Janssen zoveel tijd steekt in het ondersteunen en aanmoedigen van het team. Dat wordt zeer gewaardeerd. Hij is telkens uitbundig als we weer een koers hebben gewonnen. Als dat een keer niet lukt, dan is hij minder vrolijk. Verliezen is niet zijn favoriete bezigheid.”Janssen is voor Stam vooral een klankbord op zakelijk vlak. „Aan het begin van het jaar ligt het budget vast. Maar er doen zich wel eens kansen voor die niet in de begroting staan. Of er is een nieuw talent dat we kunnen aantrekken. Dan overleg ik met Erwin of er een oplossing te bedenken valt. Dat is heel plezierig.”

GRENZEN
Danny Stam zorgt niet alleen voor de pure begeleiding van de wielrensters, maar ook voor alle logistiek eromheen, van de bus en de truck tot de reisplanning. Daarnaast is hij de verbinding tussen de sporters en de sponsoren. „Pierre Boels en Erwin Janssen wilden met het team naar de absolute top. Dat is een mooie opdracht voor een coach en dat heb-ben we waargemaakt.” In zijn persoonlijke aanpak zoekt hij de middenweg. „Je bent de vertrouwenspersoon van die meiden. Maar je moet ook duidelijk zijn en grenzen stellen, anders is de eenheid in het team weg. Het feit dat we verschillende nationaliteiten in de ploeg hebben zie ik als een voordeel. Van haat en nijd heb je dan niet gauw last. Iedereen wil winnen maar het belang van de ploeg is iedereen wel duidelijk.”

Fotografie: Ezgi Uslu

_________________________
Chapeau Nieuwsbrief
Wil jij wekelijks het laatste nieuws ontvangen over het goede leven in Limburg NL/BE? Schrijf je dan in voor onze mooie nieuwsbrief -> inschrijven <