G7 verrast met louter lokale ingrediënten en pure smaken
We zijn vanavond te gast bij G7 in Sittard. Hoewel het restaurant avond aan avond zo goed als vol zit, blijft het ook een onontdekte parel. En dat is zonde, zo gaan we ontdekken: wat hier gebeurt – op het bord, in het glas en qua entourage – is anders, verrassend en verfrissend, en zet aan tot nadenken.
G7 is gevestigd in twee naast elkaar gelegen monumentale panden: een vijftiende-eeuws vakwerkhuisje en een protestantse kerk midden in het centrum van Sittard. Voor de entree van de zaak staat een klein terras, al wordt dat niet heel vaak gebruikt: zelfs bij stralende zon kiezen de gasten van G7 liever voor een tafeltje binnen. Zowel het vakwerkhuisje als de Gruizenkerk bieden immers een uniek decor waar onder leiding van lokale architecten recentelijk een moderne touch – met een knipoog naar de historie – is aangebracht. Op weg naar ons tafeltje in de kerk, wacht op het altaar de eerste van tien creaties: een merengue van shiso purple (een Japanse kruid uit de muntfamilie), diverse bereidingen van radijs, Cevenne ui en gepofte aardappel. Een hemels hapje.
Creaties
Uiteten bij G7 is een uitje vol verrassingen. Gastheer Danny Meijers en chef-kok Rik Opstals kiezen ervoor het menu niet uit te schrijven. Online staat alleen de formule uitgelegd: keuze voor tien of veertien creaties, traditioneel of vegetarisch. C’est tout. De menukaart op tafel geeft met één tot twee ingrediënten per gerecht niet veel duiding. Een bewuste keuze, de twee eigenaren willen immers niet alleen verrassen, maar ook verbazen en uitnodigen om wat nieuws te proberen. Daarvoor vormen de eigen moestuin net buiten Sittard en de pluktuin direct naast het restaurant de grootste bron van inspiratie en ingrediënten, waar nodig aangevuld met producten uit de streek.
De daad wordt direct bij het woord gevoegd met de volgende drie creaties – overigens betekent tien creaties niet tien gangen, maar tien gerechtjes, van amuses tot dessert. Op tafel een tartelette met courgette, groene peper en citrus: heel zacht en romig, qua smaak bijna patisserie. Daarnaast een bonbon met uitgesproken smaak van rode biet, met crème fraîche en kappertjes. De rouleau van bataat met abrikoos, kardemom en pinda heeft een Indonesische smaak die niet overheerst.
Herkenbaar culinair
We vervolgen ons diner met een licht gerookt, op 64 graden gegaard eitje met piccalilly en bloemkool, en een salade van peultjes, komkommertjes, tomaat en basilicum met ‘zo puur mogelijke’ zeebaars en crème van feta, voordat we aankomen bij dé signatuur van G7. De combinatie van paarse wortel met mousse en schuim van mierikswortel en saus van ponzu staat al jaren op de kaart van G7. Het gerechtje is uniek qua textuur en smaakbeleving, waarbij de mierikswortel het geheel een bite én pit geeft. Een smaaksensatie van de eerste tot de laatste hap.
Deze signatuur staat symbool voor de kookstijl van de chef, die omschrijft hij zelf als ‘herkenbaar culinair’. Daarmee doelt selfmade chef Rik op het gebruik van bijna alleen maar ‘simpele’ ingrediënten – producten die iedereen ‘gewoon’ in de supermarkt kan kopen of in eigen tuin kan telen – waar hij in de keuken niet te veel aan doet, en die op het bord herkenbaar blijven. Wat ons vanavond opvalt is dat hij niet alleen verrast met ogenschijnlijk simpele productkeuzes, maar ook met smaakcombinaties en uitvoeringen. Die zijn out of the box, anders dan anders en daarmee bij elke creatie onverwacht (in de meest positieve zin van het woord).
Europese druiven
Met de kookstijl van G7 willen Rik, Danny en hun team op een bijzonder smaakvolle wijze een steentje bijdragen aan een beter milieu. De productkeuze moet aanzetten tot nadenken, en mensen ook thuis doen realiseren dat er genoeg moois en lekkers heel dicht bij huis groeit en bloeit. Want: ‘het is toch raar om producten ver weg te halen, terwijl we ze hier ook hebben?’
Die gedachte past Danny ook toe op de wijnkaart van G7. Daar staan voornamelijk wijnen uit Nederland, België, Duitsland en Oostenrijk op, naast enkele mooie Franse, Italiaanse en Spaanse wijnen. Zo beginnen wij ons diner vandaag met een glas Blanc de Biz, een mousserende wijn van het Belgische Domein Cuvelier. Bij de signatuur van paarse wortel schenkt Danny een fruitige, minerale riesling van Bernhard Eifel, een van de beste wijndomeinen in de Moezel. Bij het hoofdgerecht krijgen we blind een wel heel verrassende rode wijn te proeven: fris, licht, met een klein beetje tannine en een heel lichte mousse. Deze merlot blijkt afkomstig van ZAVEL, de wijnmakerij van Joni Sloes in Tegelen.
Dessert met kaviaar
Creatie nummer zeven is een regenboog van bietjes uit de eigen tuin met een vinaigrette op basis van prei, dille en eigen gekweekt citroengras. Een mooi gebalanceerd palet van ‘groene’ smaken. Ook in het hoofdgerecht brengt chef Rik een samenkomst van subtiel smaken: runderlende en ossenstaart ui de regio met een volle, iets zoete Hollandaise saus op basis van lavas, snijbonen, ossenstaart en een stukje huisgemaakte focaccia.
Na het hoofdgerecht verschijnt souschef Nigel aan tafel voor het dessert, de ‘kersenbonbon’. Tot onze grote verbazing komt daar kaviaar bij kijken: ongare pruimen, crémeux van kers, pure chocolade, eendenlever en kaviaar. Een bijzonder einde van ons diner, om nog lang van na te genieten.
Onze avond bij G7 was evenveel verrassend als vertrouwd. Creatief, verfrissend en precies genoeg zonder te zwaar te zijn. Een plek die het verdient om (nog) meer te worden ontdekt.
Gruizenstraat 7, Sittard (NL) – restaurantg7.nl