Topmusici vol lof over WMC
Een buitenstaander zou nog denken dat het Wereld Muziek Concours en de professionele muziek ver uit elkaar staan, maar niets is minder waar. Mening topmuzikant uit de klassieke wereld bewaart mooie ervaringen aan optredens in Kerkrade.
Zo heeft Arno Piters, klarinettist bij niets minder dan het Koninklijk Concertgebouw Orkest in Amsterdam, een aantal keren op het WMC gespeeld als (gast)muzikant van de al even koninklijke harmonie Sainte Cécile uit Eijsden. Dat was de kweekvijver waar Piters het vak leerde, alvorens met al zijn talent over te stappen naar de professionele wereld.
„Ik heb veel herinneringen aan het WMC”, zo vertelt Piters. „In 1989 ging ik als jong mannetje nog als supporter mee met de harmonie, vier jaar later mocht ik al meespelen. Daarna ben ik een aantal keren door Jan Cober gevraagd als solist in het harmonieorkest. Ook heb ik er nog met het toenmalige LSO gespeeld. Op zich heb ik niet zoveel met grote concoursen, in die zin dat het toch lastig blijft om muziek in punten te beoordelen. Maar je doet er veel ervaring op en ik vond het vooral geweldig om mijn vele vrienden en vriendinnen bij Sainte Cécile met mijn aanwezigheid te ondersteunen. Als professional ga je namelijk wat gemakkelijker om met die spanning, dus dan kunnen ze zich aan je optrekken. Ik heb nog altijd een warme band met de harmonie, dat is toch waar het allemaal begonnen is.”
Met de harmonie van Peer speelde Anneleen Lenaerts op jeugdige leeftijd al op het Wereld Muziek Concours. Momenteel geldt zij als de absolute top onder de harpisten en is zij solo-harpiste bij de wereldberoemde Wiener Philharmoniker. „Dat was in die tijd heel spannend, daar in Kerkrade. Onze dirigent wilde per se voor de prijzen gaan en we werden vicewereldkampioen. Het hele dorp was heel erg trots. Je doet als jonge muzikant veel ervaring op tijdens zo’n concours en je leert ook met de spanning om te gaan. Voor mij is dat heel verrijkend geweest. Bovendien biedt het een mooi internationaal podium waar talenten zich kunnen ontwikkelen. Dus het WMC is een heel goed initiatief.”
Opvallend genoeg speelde Lenaerts in Kerkrade al op de harp, terwijl het concours geldt als een festival voor blaasmuziek. „Maar onze dirigent wilde er voor het symfonische karakter graag een harp bij. Juist om die reden ben ik harp gaan leren, want eigenlijk dacht ik eerst aan een ander instrument, bijvoorbeeld fluit of klarinet. Dat verzoek van de dirigent heeft voor mij dus grote gevolgen gehad voor mijn verdere muzikale carrière.”
