‘De gewone man’ en TEFAF
Ik kreeg van de week nog een vraag in een tv-uitzending of ‘Jan met de Pet’ dus wellicht niet op de kunstbeurs TEFAF in MECC Maastricht welkom was, althans niet bij de opening.
En daarmee wordt dan ‘de gewone man’ bedoeld. Oftewel degene met een modaal inkomen en niet bovengemiddelde opleiding.
Nee, bij de opening waren er vooral kunstverzamelaars uit heel de wereld. En gezien de prijzen van de kunstwerken zit je dan in een categorie van vermogende mensen. Hoewel, er zijn wel degelijk ook kleine kunstwerken op de beurs te koop van pakweg duizend euro. En dat bedrag besteedt ‘De gewone man’ wel gemakkelijk aan het nieuwste model televisie of andere pronkstukken op het gebied van electronica. De handelaren nodigen simpelweg die mensen uit, die het meest kopen. Zoals een autodealer dat ook doet bij de presentatie van een nieuw model.
Kunst is elitair, zo wordt vaak als vanzelfsprekend gedacht. Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Natuurlijk, op zo’n openingsdag ligt de welvaart bij de bezoekers ongetwijfeld behoorlijk hoog. Maar op de normale publieksdagen is TEFAF zeker betaalbaar voor ‘de gewone man’. Immers, je betaalt dik vijf tientjes voor een entreekaart, en dan krijg je er ook nog een zeer luxe dikke catalogus bij.
Ik denk dat je bij een voetbalwedstrijd van Roda of een popconcert niet minder kwijt bent. En wat krijg je ervoor terug? Het mooiste pop-up museum ter wereld met vele duizenden kunstwerken van absoluut topniveau. Schilderijen oud en modern, antiek, design, juwelen, alles het mooiste van het mooiste. Je kunt er uren rondlopen en dromen, hoe mooi het leven kan zijn.
In sommige schilderijen kun je helemaal wegzinken, en meegaan met het verhaal dat er op het doek verteld wordt. Als je dat allemaal op je laat inwerken, kom je herboren naar buiten en kun je nog dagen teren op een soort ZEN-gevoel. Menige sessie in een workshop of bij de psychotherapeut is doorgaans prijziger.
Dit jaar was het voor de ‘VIP’ een stuk lastiger op TEFAF. Althans, voor degenen die in het verleden altijd werden uitgenodigd voor de grote opening op donderdag. De organisatie wilde dit jaar af van de enorme drukte en de aanvallen op de plateaus met kreeft en champagne. Dus werden er op donderdag nog maar 5.000 mensen uitgenodigd in plaats van 10.000. Dat maakte de sfeer een stuk aangenamer. Maar nu was er dus ook een tweede opening, op de vrijdag. Ook voor VIP’s, zo’n 7.000 in totaal. Maar die mochten dus pas op vrijdag komen, niet op donderdag. Sommigen voelden zich een beetje gepasseerd. Immers, ze waren van VIP-A verschoven naa categorie VIP-B. Dat vindt niemand leuk, zeker een VIP niet.
Zelf voel ik me alle dagen, bijna twee weken lang, een VIP omdat ik tussen al die mooie kunst mag werken. En daarna ga ik in de tuin aan de slag, met de laarzen aan. Dan sta ik weer in de modder, met beide benen op de grond dus. Ook héél ZEN.
Jo Cortenraedt
