Tweede generatie aan het roer bij Acaleph
In september vierde Acaleph het 25-jarig bestaan met een spetterend feest. Uiteraard op de eigen thuisbasis in Geleen waar jaarlijks vele duizenden cursisten aanschuiven voor een van de bijna honderd trainingen. „Hier timmeren we met ons team van meer dan veertig mensen elke dag aan de weg”, zegt Joey Nijsten, de huidige directeur en enig aandeelhouder in het familiebedrijf. „Mooi toch om hier dit jubileum te vieren.”
Ze zijn het roerend eens, Sonja, Wil en Joey Nijsten. Team-geest, voor elkaar willen werken, dát is de basis voor het succes van het zilveren Acaleph. „Zeker weten”, klinkt het deze ochtend uit de mond van de oprichters die een stapje terug doen en opvolger Joey. „En altijd vooruit kijken, innoveren. Dat zal in de toekomst niet anders zijn.”
Positie versterken
De toekomst, dat is wat Joey betreft het belangrijkste thema in een jubileumartikel. Hij wil verder automatiseren en digitaliseren, groeien en misschien wel een vestiging ergens in Midden-Nederland openen. Vooruit, meters maken, luidt de boodschap. „We zijn de grootste opleider van Nederland op het gebied van veiligheid”, klinkt het trots. „Dit jaar leiden we meer dan 60.000 cursisten op zodat ze veilig en verantwoord kunnen werken. In de chemie, logistiek, industrie, transport, enzovoort. Die positie willen we op zijn minst vasthouden en liever nog iets versterken.”
Stapje terug
Vader Wil en moeder Sonja knikken. Ze kennen de dadendrang van hun zoon, pas 37 jaar jong. Ze weten dat het bedrijf in goede handen is. Daarom is hij sinds begin dit jaar de enige aandeelhouder en dus eigenaar. „Geen twijfel”, beaamt Wil Nijsten. „Joey is sinds 2007 fulltime werkzaam in de zaak. Hij weet wat hij doet. Ik doe met plezier een stapje terug. ”Dat geldt ook voor Sonja, die al heel snel instapte nadat haar man in 1998 Acaleph oprichtte. „Ik heb me altijd beziggehouden met de financiële administratie”, zegt ze. „Wil was vooral goed in lesgeven, acquisitie en al die andere dingen die bij een eigen bedrijf komen kijken. Joey is als het ware in het bedrijf opgegroeid. Vanaf zijn jongste jeugd liep hij hier rond. Hij deed klusjes, reed op de vrachtwagen, stond voor de klas met cursisten en uiteindelijk heeft hij de rol van manager op zich genomen. Ik heb nog jaren met hem aan één bureau gezeten. Ik weet wat hij kan, hoe gedreven hij is.”
Als docent
Wil (61) begon in 1998 vanuit een functie als eindverantwoordelijke veiligheid bij een internationaal reinigingsbedrijf voor zichzelf, de markt goed aanvoelende met de invoering van een strenge nieuwe Arbowet. Snel bouwde hij Acaleph uit tot een van de nationale marktleiders. Gaandeweg de jaren bleef hij als cursusleider actief. „Dat is toch wat ik het liefst doe, nog altijd. Vooral de cursus Safe Awareness Trainingen die gericht is op iemands gedrag. Al weet je alles over regels en voorschriften, beheers je alle technieken; veiligheid heeft ook te maken met alertheid, houding en gedrag. Ik vind het heerlijk om voor zo’n klas te staan.”
Innovatie
Innovatie was altijd een rode draad bij Acaleph en dat zal zo blijven, zegt Joey beslist. „We waren de eerste met een eigen simulator voor vliegtuigpersoneel. De eerste met trainingen op locatie in het hele land en in België. Nog altijd trouwens. De eerste met uitgewerkte rampen- en ontruimingsplannen. Onze kracht is het brede pakket, de one-stop-shop. De toekomst is digitaal. We werken aan digitaal lesmateriaal, zetten artificial intelligence in en maken gebruik van de nieuwste leermiddelen zoals VR-brillen. Ik zie de opleidingswereld nog sterk veranderen. Veel instituten stoppen omdat er geen opvolger is. Wij vullen de lacunes graag op. We zijn er klaar voor met een goed operationeel team en gemotiveerde mensen.”
Ambassadeurs
Sonja en Wil zullen als ambassadeurs Acaleph met veel belangstelling blijven volgen. Met jeukende vingers misschien? „Ach,” besluit Wil, „je moet kunnen loslaten. Het tempo in de maatschappij is zo hoog, de technologie gaat zo hard. Ik vind het goed zo. Het is natuurlijk wel mooi als je levenswerk, een beetje je kindje, in de familie blijft.”
