Met de start van de lente begint ook steeds mijn liefde voor het zuiden te kriebelen. Zonnestralen die dansen op de golven van de zee, de zoete geur van citroenbomen, eeuwenoude olijfgaarden en glooiende landschappen waarmee enkel de zuiderse joie de vivre kan concurreren. Je zou het voor minder doen. Ik trok naar een plek waar dit alles een hoogtepunt bereikt. Welkom in je ultieme Mediterrane droom, welkom in Belmond La Residencia.

We bevinden ons in Deià, een berg- en kunstdorpje in het zuidwesten van Mallorca. Vooraleer ik je meeneem in de verhalen van deze zuiderse parel, is het wellicht goed te vermelden dat de Balearische eilanden momenteel ‘code geel’ zijn. Oftewel beschikbaar om naartoe te reizen zonder quarantaine achteraf. Aangezien het leven zich hier grotendeels buiten afspeelt, is het besmettingsrisico laag.


Terug naar Deià! De plek waar elk zintuig wordt geprikkeld. Met het geluid van krekels en goedgeluimde locals op de achtergrond, kijk je hier achte elke hoek je ogen uit. Het dorpje ligt vlak langs het indrukwekkende Tramuntana-gebergte en dat zorgt voor waanzinnige uitzichten. Je bent hier in een uurtje doorheen gewandeld, maar verveelt je geen minuut. Deià ligt op een heuvel, met als hoogtepunt de meest kerk van het eiland. Onderweg naar boven komt de citroen- en olijfgeur je al tegemoet. Als je geluk hebt, zijn ook de lokale kunstwinkeltjes open. Deià is namelijk de thuis van heel wat artiesten – onder wie ooit zelfs Picasso, Anthony Burgess en Paul Theroux. Wie weet scoor je hier wel een uniek souvenir. De oplettende lezer merkt dat er nu nog één zintuig ontbreekt: de smaak. Dat brengt me naadloos bij het meest luxueuze én authentieke hotel van Mallorca: Belmond La Residencia.



Middenin Deià kom je een kleurrijke oprit tegen, waarop de stijlvolle woorden ‘La Residencia’ prijken. Het lijkt gewoon deel te zijn van het dorp: dezelfde schilderachtige stijl, omgeven door mediterrane planten en bomen. Het is echter de weg naar het buitengewone Belmond La Residencia hotel. Hier wordt de lokale eigenheid naadloos gematcht met luxe en topservice. Een oase van rustieke schoonheid, van de natuurlijke aankleding tot en met de ingrediënten op je bord. Kortom, mijn mediterrane droom die werkelijkheid wordt.


Ondanks de grote oppervlakte waarop het hotel zich bevindt, voelt hier inchecken alsof je een boetiekhotel binnenstapt. De receptioniste laat elke gast de unieke hoekjes van La Residencia zien, met als toppunt het binnenstappen van de kamer. Niet alleen door de kunst en luxueuze details, ook doordat het aanvoelt alsof je zelf voor even inwoner van Deià bent. De kamers bevinden zich namelijk allemaal in aparte, traditionele huisjes die er net zo uitzien als de mooie gebouwen van het bergdorpje waar je vanaf je terras op uitkijkt. Alleen werd er zorgvuldig een top Belmond-saus over gegoten, zodat je niets tekort komt. Een saus die eerder trouwens al geproefd werd door niemand minder dan Prinses Diana, Michelle Obama en Tom Hanks.

Ontwaken doe je hier met de kerkklokken van Deià op de achtergrond en met het gefluit van vrolijke vogeltjes. Bij het openen van de terrasdeur komt de zachte jasmijngeur je tegemoet. Hier word je gegarandeerd wakker met een opgewekt humeur. Klaar voor een zalige dag! Die is gevuld met culinaire hoogstandjes van ontbijt tot diner, zwemmen met zicht op de bergen, een wandeling naar de zee (zet zeker Cala Deia op je planning) én het ontdekken van unieke kunst. Het hotel werkt namelijk samen met enkele artiesten uit het dorp, die dagelijks in het Belmond-atelier terecht kunnen om creaties te maken. Als gast vind je meer dan 800 werken terug in zowel het interieur, als in de mooie tuin en omgeving. Kers op de taart is de ‘Poet’s Walk’, waar het geschreven woord geëerd wordt tijdens een wandeling langs olijfgaarden. De ezels krijg je er zo bij.



Het culinaire aanbod in Belmond hoort bij het beste op heel Mallorca. Je kunt er toegankelijk tapas eten tijdens een lunch bij Café Miro (de favoriet van Michelle Obama – én die van mij ; – ) of ’s avonds dineren in het romantische sterrenrestaurant El Olivo. Die laatste kijkt uit op de zonsondergang die de bergen en de dorpshuisjes in het avondlicht zet. Een levend schilderij. Vanaf hun terras kijk jij mee van op de eerste rij. Ondertussen is het, op z’n mediterraans, genieten van de huisgemaakte olijfolie op typisch Mallorcaans brood. Ge-nie-ten!
Wat een plek. Nergens werden mijn zuiderse kriebels zo ingevuld. Zijn de jouwe ook aangewakkeerd? Neem dan zeker een kijkje op deze website.
