Ver van huis en toch dichtbij (1)
De jonge modestudente Leah Raskin uit Keulen verdiept zich in het kader van haar studie in de overeenkomsten en verschillen tussen Maastricht en Aken. In een wekelijks te verschijnen blog voor Chapeau probeert ze onder meer een antwoord te vinden op de vraag waardoor het komt dat deze twee betrekkelijk kleine steden zo aantrekkelijk zijn voor internationale studenten.
Beste lezer,
Mijn naam is Leah en ik woon met mijn familie in Keulen. Hoewel ik pas 21 jaar ben, zit ik al in het eindstadium van mijn studie ‘Global Brand and Fashion Management’. Dat betekent dat ik met ingang van september voor het eerst ‘hallo vrijheid’ zeggen kan.
De komende weken zal ik me – met mijn studentenbril op – wat meer verdiepen in de steden Maastricht en Aken en u op de hoogte houden van mijn bevindingen. In 2014 deden mijn vrienden en ik eindexamen, waarna de meesten zich voor de vraag gesteld zagen: wat ga ik studeren en hoe richt ik deze nieuwe fase in mijn leven in? Een aantal van hen werd behoorlijk overdonderd door het grote scala aan mogelijkheden. Sommigen hadden absoluut nog geen idee welke kant ze op wilden, terwijl anderen – onder wie ik en een aantal van mijn naaste vriendinnen – wel een duidelijk beeld hadden voor welke studie we ons zouden moeten inschrijven.
In mijn geval was het heel eenvoudig: ik wilde een fundamentele studie, een studie waar ik op kon bouwen. Daarbij kwam dat ik met heel mijn hart een Keulse ben, waardoor voor mij de noodzaak om naar elders te vertrekken wegviel. Hoewel ik me oprecht interesseer voor de modewereld, ben ik op het gebied van tekenen een totale nul, waardoor de studierichting Design al snel afviel. De studierichting ‘Global Brand and Fashion Management’ daarentegen was me op het lijf geschreven.
Andere meisjes uit mijn vriendenkring maakten een andere keuze: zij smachtten naar hun eerste eigen woning, in een andere stad, in een ander land. Maar echt ver weg van alle vrienden en bovenal hun familie wilde niemand van hen: echte globetrotters zijn we geen van allen. Dus vroeg men zich af: wat is redelijk dichtbij, maar desondanks ver genoeg van huis om op eigen benen te kunnen staan? En bovenal: waar kan men goed studeren? De meesten beantwoordden die vraag door een stad te noemen met een universiteit: MAASTRICHT.
De komende weken zal ik dieper ingaan op de vraag waarom Maastricht als stad zo hoog in het vaandel staat bij internationale studenten. Waarom kiezen zoveel Duitsers voor een studie in deze kleine, lieflijke Nederlandse stad. Gezien het feit Maastricht met zijn 122.418 inwoners eigenlijk maar een kleine stad is, wordt ze zo’n beetje door studenten overspoeld.
Voor zover ik heb kunnen nagaan, studeren er op dit moment zo’n 16.000 internationale jongvolwassenen. Deze verhouding tussen inwonersaantal en studentenpopulatie laat zich heel goed vergelijken met de situatie in Aken. De nabijheid van Nederland maakt ook deze stad aantrekkelijk voor internationale (ook Nederlandse en Belgische) studenten. Met zijn bijna 250.000 inwoners wordt de Duitse stad door zo’n 42.000 studenten ‘jong’ gehouden.
Waarom is er een ‘studentenrun’ op deze kleine steden? Wat maakt deze steden zo aantrekkelijk? Wat vinden de studenten van hun nieuwe ‘keuzevaderland’ en hoe kijken de autoriteiten aan tegen deze aanwas van jonge mensen? Zijn er verschillen tussen Duitse en Nederlandse studentensteden? De komende weken probeer ik een antwoord te vinden op dergelijke vragen, zowel vanuit het gezichtspunt van zowel studenten, als van vertegenwoordigers van de lokale overheid.
Ik verheug me zeer op alle kleine indrukken en ervaringen die ik de komende weken op ga doen en houd u op de hoogte.
