24 uur luxe in La Réserve Resort in Knokke

Vrijdagmiddag 12 uur is normaal gesproken niet het moment om de werkweek af te sluiten. Maar deze keer is dat wel het geval. Twee kleine reiskoffertjes staan namelijk gereed bij de deur om te vertrekken. Met als bestemming het luxe La Réserve Resort in Knokke. Je kunt het weekend slechter inzetten, zullen we maar zeggen.

Vanuit Maastricht ben je, zonder oponthoud, in een goede twee uur in de mondaine badplaats. En dat geluk lacht ons deze vrijdag ook toe. Dat geldt ook voor de zon bij een strakblauwe hemel die we treffen bij aankomst. Parkeren gaat eenvoudig en gemakkelijk met een ruime parkeerplaats voor de deur, zowel boven als ondergronds.

Zodra we de stijlvolle, majestueuze lobby zijn binnenlopen, komen we superlatieven te kort. Deze ruimte straalt een en al stijl, allure en luxe uit, met grote verse bloemstukken en prachtige vitrines met luxe handtassen van Delvaux. Het is duidelijk, als je eenmaal de drempel van dit luxehotel bent overgestapt dwarrelt alle stress van je af en kom je helemaal tot rust. En dat begint al bij de ontvangst aan de balie. Een vriendelijke jongedame begroet ons hartelijk en geeft ons alle benodigde informatie.

We logeren in een van de 29 juniorsuites (45m2), van de in totaal 110 compleet gerenoveerde luxe kamers. Deze juniorsuites stralen een prachtige klasse uit. Letterlijk alles is aanwezig. Van een badkamer met bad en regendouche, tot een kingsize bed met kussenmenu. En van een luxe loungezitgedeelte tot een prachtig balkon met ligstoelen. Vanaf deze ligstoelen heb je een prachtig uitzicht op het Zegemeer.

In deze kamer zouden we wel even kunnen vertoeven, maar gezien het feit dat we maar 24 uur in Knokke zijn, besluiten we erop uit te trekken. En de maag knort voor een late lunch. Binnen twee minuten wandelen vanaf het hotel, sta je op de Zeedijk. Mocht de hotellobby je nog niet tot rust hebben gebracht, dan doen de golven van de zee dat wel. We springen voor een lichte ‘late lunch’ binnen bij een brasserie aan de dijk.

Zelfs in de rustigere wintermaand is er voldoende leven in de brouwerij in Knokke. Na de lunch besluiten we, voor dat we terugkeren naar het hotel, om nog een lekkere wandeling te maken over de Zeedijk.

Vervolgens frissen we ons op in onze junior suite. Terwijl ik mijn vrouw meerdere malen hoor zeggen hoe aangenaam het badkamerlicht is (dat schijnt dus blijkbaar nogal van belang te zijn), volg ik vanuit de fauteuil nog het laatste nieuwsbulletin op de Smart TV. Maar dan is het toch echt tijd om naar het restaurant te gaan. Het voordeel is dat we daarvoor geen voet meer buiten de deur hoeven te zetten. Want wie gastronomisch wil tafelen, kan naar het eigen restaurant La Rigue. Dit hotel staat onder leiding van de gerenommeerde chef Peter Goossens en heeft 14,5/20 in Gault Millau. Als de dame bij de ontvangstbalie ons naar onze tafel begeleidt, valt ons onderweg meteen de ruimtelijkheid van het interieur op. Dit geeft je een echt een grootstedelijk en luxueus gevoel.

Dit alles vraagt uiteraard om een glaasje champagne als aperitief. De bediening is zeer gastvrij en heeft duidelijk kennis van zaken. Knap om te zien dat, ondanks het feit dat het restaurant pas recent geopend is, het team toch al goed op elkaar is ingespeeld.

De wijnkaart laat een ruime keuze van wijnen zien in alle prijsklassen. Het Resort beschikt dan ook over een uitzonderlijke wijnkelder. Een primeur in de Benelux.

De menukaart is een klassieke opsomming van zeer verfijnde gerechten. Aangezien we aan de kust zijn ‘moeten’ we bijna wel met de huisgemaakte garnaalkrokketten beginnen. Een goede keuze. Door de open keuken is de bedrijvigheid van het keukenteam de hele avond goed te volgens vanuit het restaurant. Wat het allemaal nog dynamischer en nog meer zorgt voor beleving. Als hoofdgerecht kiezen we de ‘klassieke’ zeetong. Zeer smaakvol in combinatie met de traditionele Belgische frietjes.

Na het hoofdgerecht komt General Manager Yannick Bouts ons even begroeten om vervolgens te vragen of alles naar wens is. De uit Limburg afkomstige GM deed ervaring op in onder andere La Butte aux Bois in Lanaken en Kasteel van Ordingen in Sint-Truiden. 

Hij geeft aan dat ‘beleving’, ondanks het feit dat het haast een cliché is geworden, echt centraal moet staan bij een bezoek aan het hotel en restaurant. De gasten moeten een gevoel van totale ontzorging ervaren van aankomst tot vertrek. Bouts zegt tevreden al te zijn over het niveau tot op heden, maar wil met z’n team nog een versnelling hoger schakelen richting het zomerseizoen. En dat terwijl voor ons de beleving tot op heden al op olympisch niveau ligt. 

Eigenlijk hebben we geen plaats meer voor een dessert, maar de ober weet ons toch zo te bespelen dat we alsnog een klassieke dame blanche nemen. We krijgen er geen spijt van. 

Na het diner besluiten we nog even een afzakkertje te nemen in de stijlvolle hotelbar. We worden mede gelokt door de livemuziek, die er blijkbaar elke vrijdag is. We treffen er een gemengd publiek aan van hotelgasten en inwoners van Knokke, wat mede zorgt voor een aangename sfeer. Met een amaretto en een frisse pint, sluiten we mooie avond af. 

De volgende dag hier wakker worden, met een prachtig uitzicht op het Zilvermeer, is geen straf. Met een kopje koffie van het Nespresso-apparaat op de kamer is het heerlijk ontwaken. En als dat met het kopje koffie niet lukt, lukt het zeker onder de regendouche in de badkamer. 

Het ontbijt is zeer uitgebreid en divers. Enerzijds is er een ruim buffet met vers beleg, fruit, broodjes en allerlei andere lekkernijen. En anderzijds is er de à la carte ontbijtkaart, met extra gerechten die je kunt bestellen. Sommige zitten in de prijs, voor andere betaal je een kleine meerprijs. Waar je bij sommige hotelontbijten een opgejaagd gevoel ervaart, heerst hier alle rust. Zonder dat we het in de gaten hebben, gaan we pas een uur later van tafel af. Dat we even geen besef van tijd hadden, geeft aan dat zelfs het ontbijt wordt ingezet als een echt ‘belevingsmoment’. Daar had de General Manager dus alweer gelijk in. 

Helaas is het na het ontbijt dan toch echt tijd om onze koffers te pakken. We slaan de deur van onze prachtige juniorsuite achter ons dicht. Als ons bij het uitchecken opnieuw wordt gevraagd of alles naar wens was, kunnen we niet anders dan beamen dat dat in alle opzichten het geval geweest is. De koffers gaan in de auto, waarna we, voordat we aan onze reis terug naar Limburg beginnen, nog even naar de winkelstraten van Knokke gaan. Want mijn vrouw geeft aan dat een trip zonder een fysiek aandenken (lees: een kledingstuk) geen echte uitstap. Zeker niet in Knokke, die bekend staat om zijn uitgebreide winkelaanbod. Ik zelf heb meer dan voldoende aan de herinnering van de fantastische beleving van de afgelopen 24 uur. De tijd dat die in mijn geheugen blijft zitten, zal de levensduur van het aangeschafte kledingstuk vermoedelijk overtreffen. 

Elizabetlaan 160, Knokke-Heist (BE) – la-reserve.be