Home > Culinair > Een smakelijke verrassing bij Pakhoes

Een smakelijke verrassing bij Pakhoes

Auteur: Demy Janssen

Net zoals er van die plekjes zijn waar je altijd al een keertje wilt gaan eten, zijn er ook plekjes waarvan je niet wist dat je er heel graag een keer wilde gaan eten. Totdat je er een keer geweest bent. Restaurant Pakhoes in Maastricht is er voor mij een uit de laatste categorie. Tot voor kort had ik nog nooit van deze zaak gehoord, en dat terwijl het restaurant al 30 jaar bestaat. Vorige week kwam ik erachter dat het enorm zonde is dat ik – net als waarschijnlijk het overgrote deel van mijn leeftijdsgenoten – niet van het bestaan van het Pakhoes wist.

Waterpoort
Restaurant Pakhoes ligt op een paar meter van de Waterpoort, een stukje vestingwerk aan de Maas, op de grens van Wyck en Céramique. Het is vanavond nog iets te fris om buiten te zitten, ik kan me dus alleen maar voorstellen hoe heerlijk je hier in de zomer wel niet op het terras moet kunnen zitten. Nog voordat we binnenwandelen wordt al duidelijk kenbaar dat het Pakhoes dit jaar iets te vieren heeft: al dertig jaar wordt deze zaak gerund door de familie Wolfs. Een bijzonder jubileum, laten we ons vertellen.

Het Pakhuis
Eenmaal binnen worden we direct vriendelijk ontvangen door Yvonne Wolfs. Zij staat samen met haar zoon Yves dag in dag uit in de zaak, terwijl haar man Guidy achter de pannen staat. We worden naar een tafeltje op level -1 geleid (het Pakhoes is opgedeeld in vier halve, open verdiepingen. Daardoor zit je niet in een leeg restaurant als het een keer wat minder druk is en kunnen groepen of gezelschappen van ietwat privacy genieten). Terwijl we aan tafel schuiven merken we de botertjes die op tafel liggen op: deze zijn ingepakt als ware het pastilles. Hoewel zelfs dit er niet voor gaat zorgen dat ik boter ga eten (nooit), moet ik er toch even een foto maken. Dit zijn van die leuke extra’s die ‘t ‘m doen.

Truffel om te beginnen
We krijgen allebei een glaasje bubbels ingeschonken, wel zo’n feestelijk begin van deze avond, terwijl Yves Wolfs ons uitleg geeft over de kaart. We hebben vandaag de keuze uit twee menu’s of uit de à la carte gerechten. Een moeilijke keuze: de gerechten op de à la carte-kaart zien er allemaal even appetijtelijk uit en ook de beide menu’s hebben gerechtjes die we wel zouden lusten. We kiezen uiteindelijk allebei voor het Pakhoes-menu (want: risotto) en beginnen onze avond dus met kwartel met een truffelzuurkoolsalade en balsamico. Het eerste wat opvalt is de opmaak van het gerecht. Dit oogt heel warm, gezellig, huiselijk. Alsof ik bij oma zit te eten.

Behalve kwartel zit er ook een beetje bacon in ons voorgerecht, dat geeft het geheel een knapperige bite. De kwartel is lauwwarm en valt heerlijk van het bot (we mogen met de handjes eten). De hoeveelheid balsamico over de salade is precies goed: niet te veel, wel genoeg om hem te proeven. Bij ons voorgerecht drinken we een muscat grand cru van wijndomein Maurice Schoech uit Ammerschwihr in de Elzas. De wijn is mooi in combinatie bij de aardse smaken van het gerecht én een van de wijnen die door het Pakhoes zelf worden geïmporteerd.

Inspiratie uit het Oosten (of van de overburen)
Voor het volgende gerecht is onze chef van vanavond een beetje uit zijn comfortzone gestapt, zo vertelt zijn vrouw Yvonne ons. Waar de chef van origine de klassiek Franse gerechten kookt, weet hij ook dat je ‘met de tijd mee moet gaan’ en het niet verkeerd is om soms bij de buren mee te kijken. Het tussengerecht met Schotse zalm, Japanse bonen, lente-ui en sojasaus kent zijn origine in de Aziatische keuken en is geïnspireerd door de kaart van de overburen (Japanese Steakhouse Kobe).

Waar soortgelijke gerechten elders met rauwe zalm geserveerd worden, is de vette vis in deze variant kort gebakken. Het gerecht smaakt er niet minder om. De rest van het sushi bowl is precies zoals je mag verwachten en geheel naar onze smaak. Leuk ook dat deze sushi bowl daadwerkelijk met chopsticks wordt geserveerd (geen zorgen voor gasten die toch liever met mes en vork eten: deze liggen ook gewoon op tafel!). Bij dit uitstapje naar de Aziatische keuken, drinken we de Côtes de Morogues van wijnhuis Fournier Père & Fils uit Menetou-Salon. Een 100% sauvignon blanc met een frisse en zomerse smaak.

Knus
Het Pakhoes is een enorm gezellig, warm (familie)restaurant, en dat is niet alleen omdat het toevallig gerund wordt door de familie Wolfs: gedurende de avond merken we dat de mensen die hier over de vloer komen de afgelopen 30 jaar onderdeel geworden zijn van de zaak. Er heerst een gezellige, losse sfeer en het interieur van het restaurant – met haar vier ‘halve’ etages – en de decoratie is warm en knus. Als je hier niet voor het eten zou komen, dan zeker wel voor het gevoel van thuiskomen.

St. Jacobsvruchten en risotto!
De voornaamste reden dat mijn tafelgenoot en ik unaniem voor het Pakhoes-menu hebben gekozen is dit gerecht. St. Jacobsvruchten (is mijn tafelgenoot gek op) met kruidenrisotto (kun je mij altijd voor wakker maken) en sherry-dille saus. Voordat het gerecht geserveerd wordt, wordt er een glaasje Grand Ardèche chardonnay van wijnhuis Louis Latour ingeschonken. Deze is vol, heeft een lange houtlagering gehad en wordt op temperatuur geserveerd.

In de risotto is gewerkt met verse tuinkruiden en venkel. Boven de risotto steekt een kaaskrokantje uit, dat zorgt voor wederom een lekkere bite. De St. Jacobsvruchten zijn in suiker gebakken en een beetje gekarameliseerd. De laatste beetjes van de saus dippen we met de stukjes brood op tafel uit het bord.

In mijn notitieboekje schrijf ik niet meer dan ik wil meer* en het lijkt wel Kerst, Wat een feestgerecht! Hier komen we zeker een keertje voor terug.

Rood
Voor het hoofdgerecht stappen we over op rode wijn. In dit geval een Rioja Grand Reserva van Beronia. Een stevig exemplaar uit het noorden van deze wijnstreek.

Het gerecht hierbij is een mooi verlengde van onze indruk van ’t Pakhoes: gezellig, knus, sfeervol en een tikkeltje winters. De ossenhaas biefstuk is overschonken met pepersaus. Deze is iets té scherp, vinden wij. Bij de biefstuk ligt een aardappelgratin waarbij we allebei onze vingers aflikken. De stoofpeer – die het geheel zo lekker winters maakt – ligt op een bedje van babyspinazie en het geheel is afgemaakt met een mousse van zoete aardappel en rode biet.

Italiaanse afsluiter
Mijn tafelgenoot die normaal altijd wel trek heeft in een kaasplankje, bedankt daar vandaag vriendelijk voor (ik sta zelf even perplex). Ook de tiramisu hoeft voor haar niet per se, ze houdt namelijk niet zo van die overheersende alcoholsmaak die je vaak proeft in het onderste gedeelte van dit Italiaanse dessert. Yves overtuigt haar met de woorden ‘maak je geen zorgen, die van pap is anders. Die wil je proeven’.

Gelijk had hij, zal mijn tafelgenoot later meermaals benadrukken. Het is de lekkerste tiramisu die ze ooit gegeten heeft (ik voel me op dat moment ietwat gepasseerd, maak namelijk regelmatig tiramisu à la Demy voor haar en mijn andere vriendinnen, maar ach, verschil moet er zijn). Ze heeft ook wel gelijk hoor, de tiramisu is zacht en vol, de smaak van de alcohol en koekjes zit niet alleen in het onderste gedeelte en de beetjes ijs, slagroom en rood fruit geven het geheel net dat extraatje.

Pakhoes menu
Vanavond genoten wij van het vijf-gangen Pakhoes menu. Dit menu is verkrijgbaar in 4- en 5-gangen variant (€ 56,50 – € 66,50). Een begeleidend wijnarrangement bedraagt € 30,50 of € 38,50 per persoon. À la carte variëren de prijzen tussen de € 15 (voorgerechten) en € 45 (het duurste hoofgerecht).

Wij zijn vanavond verrast door ’t Pakhoes, een voor ons nog onbekend pareltje in de Maastrichtse horeca waar je niet alleen aan het juiste adres bent voor een smakelijke maaltijd met invloeden van dicht bij huis, maar ook voor een uitgebreid assortiment bijpassende wijnen en een knusse, romantische sfeer. Ik kom hier zeker terug, voor de risotto en ja, hun terras met uitzicht op de waterpoort en Maas, wil ik deze zomer ook wel een keer uittesten!

Maastricht Culinair
De restaurantblog over Restaurant Pakhoes is een Chapeau Content Creators-productie in opdracht van Maastricht Culinair.

*als referentie naar hoe goed het smaakt en dat er daarom zonder problemen nog een portie in zou kunnen.

______________________

Chapeau Nieuwsbrief
Wil jij wekelijks het laatste nieuws ontvangen over het goede leven in Limburg NL/BE? Schrijf je dan in voor onze mooie nieuwsbrief -> inschrijven <

show auteur

chapeau TV

Iedere week het beste
van Chapeau?

Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief!

Vraag je
lidmaatschap aan

Toetreden tot de Chapeau Community kan al vanaf €24,50 per jaar. Daarnaast kunt u kiezen tussen een welkomstkorting of een welkomstgeschenk.

Iedere week het beste
van Chapeau?

Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief!
Of word lid van onze community.