Opvallende prijzen in Cannes

Het hoort bij Cannes. Dat de prijzen lang niet altijd naar de favorieten gaan. Het is immers niet het Eurovisie Songfestival, gelukkig maar zullen we maar zeggen.

Cannes wil glamour en zorgt daar ook voor. Maar bij het uitreiken van de hoofdprijzen geldt toch het artistieke. En dan vooral de eigenwijze keuze van de jury van dat jaar. Daar valt altijd veel op af te dingen, maar in ieder geval worden die prijzen gegeven zonder commerciële druk. Dat is al bijzonder voor een wereldevenement met toch heel wat commerciële elementen.

Vele favorieten werden getipt door de massaal aanwezige pers (vierduizend media-mensen uit heel de wereld), maar die tips komen veelal niet uit.

De Gouden Palm ging uiteindelijk naar ‘Dheepan’ van de Franse regisseur Jacques Audiard. De film gaat over een Tamil Tijger (van de gelijknamige rebellengroep) uit het voormalige Ceylon die naar Frankrijk is gevlucht maar daar tegen een hoop problemen aanloopt.

Opvallend vonden wij de keuze voor de prijs van de beste actrice: Rooney Mana. Een gedeelde prijs, want ook Emmanuelle Bercot uit ‘Mon Roi’ kreeg dezelfde prijs. De jury kon blijkbaar geen keuze maken. Rooney Mana is de tegenspeelster van Cate Blanchett in ‘Carol’ die gaat over een lesbische relatie in Amerika in de jaren vijftig. Een prachtige en gedurfde film.

De prijs voor de beste regisseur ging naar The Assissin van Hou Hsiao-Hsien uit Taiwan. De Grand Prix was voor ‘Son of Saul’ van Laszlo Nemes uit Hongarije.

De jury in Cannes met als voorzitters de gebroeders Coen hebben gekozen voor interessante, maar doorgaans ook nogal complexe films. De meeste daarvan zullen het grote publiek niet bereiken. Maar ze zijn wel met vakmanschap gemaakt.