Peentjes zweten tijdens de Graduation Show

Onlangs sprak ik met een aantal alumni uit mijn voormalige klas op de Academie Beeldende Kunsten Maastricht (MAFAD) af bij Café Lure om een hapje te eten en daarna door te gaan naar de eindexpositie van wat we nog altijd beschouwen als onze academie. Altijd leuk om elkaar weer even terug te zien en bij te praten. Natuurlijk gingen de gesprekken ook over hoe het vier jaar geleden voor ons was… peentjes zweten, want afstuderen is geen pretje 😉

De dag van het afstuderen moesten we alles opbouwen, want diezelfde avond was ook meteen de opening van de Graduation Show. Je kunt je vast wel voorstellen dat zoiets megastressen is. Vooral ook omdat de kans bestaat dat je te horen krijgt dat je níet geslaagd bent. In zo’n geval kun je alles weer inpakken, opruimen en moet je ook nog eens je plaats afstaan. Heftig… maar ach, daar word je sterk van…

Foto van vier jaar geleden tijdens de eindexpositie met mijn studiegenootjes, die nog steeds mijn vriendinnen zijn.

We startten in het Victor de Stuers-gebouw gebouw, waar de afdeling autonoom zich bevindt. Dit is voor mij toch altijd wel apart, want er zitten zeker weten wat bijzondere afstudeerprojecten bij.

Ik kon niet wachten om naar mijn ‘eigen’ afdeling te gaan, al is die totaal veranderd. Vier jaar geleden heette het hier Product Design en Sieraad en nu noemen ze het Body, Object en Material. Leuk om weer even door je klaslokaal te lopen en stiekem op de bureaus te kijken of er iets interessants ligt. En ja hoor, er lagen een aantal verschillende stukjes proefmateriaal van gesmolten ‘her materiaal’, wat natuurlijk heel veel goeds beloofde.

Ik ga elk jaar naar de eindexpositie in de hoop zo goede ontwerpers te scouten voor mijn winkel in de stad, die overigens binnenkort verhuist van de Minckerlersstraat in het oude centrum van Maastricht naar de Rechtstraat in het stadsdeel Wyck.

We liepen naar de derde verdieping, waar Body, Object en Material stond. Dit is een mix van mode en design. De eerste afgestudeerde die we tegen het lijf liepen liepen was Rob Stoffels. Hij had supertoffe opvallende objecten. Hij legde uit dat hij gebruikmaakte van een soort van spuitverf die door verhitting gaat schuimen en daarna redelijk uithardt. Hij vertelde dat hij nog onderzoekt hoe hij het procedé kan toepassen op meubels.

Ook het werk van Anouk Sijben viel mij onmiddellijk op, al vroeg ik me wel af wat het precies voorstelde. Wat mij betreft leek het nog het meest op een meetinstrument, maar of het dat ook was? Het was in elk geval een object met een verhaal. De objecten FLUX, gemaakt van staal, glas en messing, zijn een eerbetoon aan de fysieke hoeveelheden.

De volgende objecten waar mijn oog op viel waren de sieraden van Bojanna Aleksic. Met haar sieraden collectie ALTERATION wil ze laten zien hoe sieraden invloed kunnen hebben op het dragen van kleding. Ook weer supermooi en – lekker professioneel! –  direct een prijslijst erbij. Onderstaande pocket staat zeker op mijn wishlist!

Na een rondgang langs al het andere mooie werk kwam ik als laatste terecht bij Alexander Schul uit Aken.

We found a match! Soms loont het de moeite om je ogen goed de kost te geven: dit waren de designproducten die gemaakt waren van de proefjes op een van de werkbureaus in het lokaal, dat ik eerder die middag had bezocht. Alexanders afstudeerproject The furniture line Substantial trok meteen mijn aandacht. Van het gerecyclede materiaal heeft hij een lamp, koffie tafeltje en stoel ontworpen. Dit materiaal is gemaakt van gerecycled plastiek oftewel high impact polystyreen. Het heeft een functioneel en tijdloos elegant design. Zodra ik ben verhuisd zijn deze afstudeerprojecten te bewonderen bij mij in de nieuwe winkel/galerie!