Loungen in een voormalige kaasbar
In hartje Maastricht, onder hetzelfde dak waar ooit een legendarisch eetcafé annex filmhuis floreerde, staat een moderne en speelse designwoning, met verrassend veel extra’s.
Fervente bezoekers van onze Limburgse hoofdstad in de jaren zestig, zeventig en, nou ja, eigenlijk de hele tweede helft van de vorige eeuw, zullen zich café ‘t Knijpke nog goed kunnen herinneren. Het eerste eetcafé van Nederland was iconisch: menigeen heeft in de in de kelder gelegen kaasbar zijn glas geheven en een vorkje geprikt. Het café was geliefd wegens zijn vele muzikale optredens; ook André Rieu trad hier in zijn beginjaren op met het Salonorkest. En later kon er ook genoten worden van een film in de minibioscoop.
Twee-in-een
Hoe anders is het nu! Nadat ’t Knijpke zo’n tien jaar geleden zijn deuren sloot, stond het pand even leeg, totdat Satijn architecten de opdracht kreeg om het monument om te toveren tot een compleet gerenoveerd casco project, met woonbestemming. Makelaar Marinus & Partners verkocht dit pand samen met de woning ernaast als één project, en bracht de bewoners in spé in contact met Raymond Haenen van ZuidArchitecten. Hij greep de uitdaging met beide handen aan en toverde de twee casco units om tot de immense, prachtige woning die het nu is.
Drie vraagstukken
De bewoners waren fan van Raymond zijn eerdere werk, en gaven hem carte blanche voor het interieur. Natuurlijk moest hij wel rekening houden met het een en ander. „Als ik aan de slag ga, ga ik puzzelen. Ik werk altijd rondom drie vraagstukken: context, wensen en budget. Met context bedoel ik in dit geval: de ligging en eventuele restricties wegens de monumentale status. De eisen en wensen zijn persoonlijk, maar ook pragmatisch. Daar moet je als ontwerper natuurlijk ook rekening mee houden. Het klimaat was een belangrijk punt; het moest behaaglijk en comfortabel zijn, en tegelijkertijd energiezuinig. Daarnaast was de wens om alle vierkante meters goed te benutten – er mochten dus geen loze ruimten overblijven. En budget spreekt voor zich. Deze drie elementen samen vormen het uiteindelijke plan.”
Sereniteit, rust en luxe
Het pand komt uit het begin van de achttiende eeuw en heeft verschillende functies gehad in de loop der eeuwen. Het was ooit een kolenopslag en fungeerde op het laatst dus als café en bioscoop. Om te zeggen dat er is geleefd, is een understatement. De hal, die vroeger ook de entree vormde van ’t Knijpke, vormt nog steeds het centrale punt in de woning. De kelderverdieping is nu een living die sereniteit, rust en luxe uitstraalt. „Dat had wel nog wat voeten in aarde”, vertelt Raymond. „De kelder heeft vele functies gehad en kampte met nogal wat vocht toen wij hier aan de slag gingen. Er is een hi-tech luchtklimaatsysteem geïnstalleerd en veel werk verricht om de muren schoon en vochtvrij te maken. Maar niets is onmogelijk, en nu is het ook in deze ruimte een constante temperatuur van 22 graden, met een luchtvochtigheid van 55 procent.” De luxe en comfortabele uitstraling is mede te danken aan de meubels en inrichting van Marres interieurs, die het meubilair voor de hele woning leverde.
Veel licht en hoge plafonds
Het immense souterrain bevindt zich in twee metselwerkbogen, die ook nog ruimte bieden aan een wellness-badkamer en een uitgebreide wijnbar. De bar mondt uit in een oase van licht: de wintertuin. Waar het souterrain echt een ruimte is om naar binnen te keren, is de begane grond met aansluitende serre juist het tegenovergestelde: een grote open ruimte vol licht en hoge plafonds. Een plek die aansluit bij het buitenleven. Op deze verdieping bevindt zich in de voormalige filmzaal de immense leefkeuken, met mogelijk wel bijna evenveel zitplekken als voorheen. Een verdieping hoger, onder de authentieke houten balken van de zolderverdieping, schuilt de master bedroom met badkamer en suite.
Verstopte parels
De linkerkant van de woning, wat ooit het buurpand van ’t Knijpke was, herbergt naast de wintertuin vooral kamers voor kinderen en gasten. Met drie slaapkamers en een derde badkamer is er aan ruimte geen gebrek. „Een deel van de bovenverdieping van het buurpand is verwijderd om zo de binnentuin te realiseren. Deze ruime en lichte plek, inclusief verticale tuin, geeft het hele jaar door een zomers gevoel.” Terwijl de wijnbar in het souterrain uitmondt in deze binnentuin, bevindt zich pal bovenóp de bar een riant terras, aan de achterzijde van de woning. „Vanuit de keuken stap je zo door de openslaande deuren het terras op: een verstopte parel in de binnenstad. Net als de parkeerplek bij de woning, die ruimte biedt aan maar liefst vier auto’s”, vertelt Raymond enthousiast.
Spannend en speels
Wat opvalt in de woning is het gebruik van natuurlijke materialen, en de terugkerende donkere ‘doosjes’. „Dit zijn kasten die los in de ruimte staan, bijvoorbeeld in de hal, wijnkelder en in de keuken. Het los plaatsen is een bewuste keuze; alles wat modern is valt zo extra op binnen de authentieke, oude ruimtes.” Ook de zwarte kozijnen zijn een stijlkeuze, en verbloemen tevens de voorzetramen die zijn geplaatst, omdat er wegens de monumentale status geen dubbel glas mocht worden gezet. Een typisch voorbeeld van functioneel design. Maar de woning is meer dan functioneel, wil Raymond nog even benadrukken. „Het is een speelse woning geworden. Je kunt rondjes blijven lopen door het huis, je hebt vanuit elke hoek een bijzonder doorkijkje en de vides en split levels laten steeds iets nieuws zien. Elke ruimte is compleet anders dan de vorige, en dat maakt het spannend.” Omdat de huidige bewoners kleiner willen gaan wonen staat de woning momenteel te koop.
