Alles moet anders
Het zal wel de volle maan zijn, of de verandering van seizoenen. Of gewoon mijn eeuwige wispelturigheid. Maar het is nu eenmaal weer eens zover. Ik kijk mijn woonkamer in en denk: ‘Nee. Alles moet anders’.
Herkenbaar? Vast wel. De meesten van ons hebben zo nu en dan de onweerstaanbare behoefte om het roer helemaal om te gooien, of het nu op het gebied van werk, relaties of interieur is. Die laatste is misschien wel de meest ‘veilige’ keuze. Maar niet per se het goedkoopst, of meest duurzaam. Ook ik heb af en toe last van dit syndroom. Meestal negeer ik het en ebt het weer weg, om na verloop van tijd weer de kop op te steken. Deze week blijft het echter sluimeren.
Dus dit keer ga ik het doen! En dat dóen, dat begint bij het broeden op het nieuwe ‘grote plan’. Want als we het doen, doen we het goed. Toen ik pas introk in mijn huis, we spreken over zo’n tien jaar geleden, veranderde er wekelijks iets in huis. Slepen met de bank van de ene naar de andere kant van de kamer, op jacht gaan naar meubels bij vintage (lees: kringloop-) winkels of het geregeld verhangen van kunst: je kunt er maar een hobby aan hebben. Maar de laatste jaren ben ik meer tevreden geraakt. Je kunt het ook ‘lui’ noemen, maar ik ga voor de positieve insteek. Er is dus al jaren veel hetzelfde in huis. Nu zag ik onlangs een heel ‘volwassen’ interieur bij een relatief jong iemand (oké, een influencer), waarop ik dacht: wordt het niet eens tijd om mijn inrichting wat serieuzer te nemen? Dat wordt dus het plan. Een volwassen interieur. Daaronder versta ik: minder tierelantijntjes en een ratjetoe aan meubels en accessoires, en juist méér een geheel. Een meer cleane look, met mooie interieurstukken die nog jaren mee kunnen. Het interieur dat me inspireerde had een beige basis en meubels in donker hout. Verder was er weinig opsmuk. Simpel, maar mooi. De betreffende woonkamer was twee keer zo groot als die van mij , met enorme ramen. Ik heb dus niet de illusie dat ik hetzelfde effect krijg met een simpele ‘copy-paste’, maar daarom noemen we het: ‘inspiratie’. We lenen een beetje van de stijl, en passen het toe op onze eigen ruimte.
De volgende stappen bevinden zich dan ook vooral op Pinterest. Daar ga ik een bord aanmaken met interieurs die passen bij wat ik nu voor ogen heb, maar dan vooral ook met ruimtes die qua licht en formaat overeenkomen met mijn woonkamer. Er zal zich vanzelf een patroon voordoen waaruit een kleurenpalet en materiaalvoorkeur kan worden afgeleid. Hier ben ik wel even zoet mee. De stappen die daarop volgen zijn het strippen van de ruimte, het verven van de muren en het aan- en verkopen van oude en nieuwe meubels. Maar wie weet ben ik tegen die tijd gewoon weer ouderwets ‘té lui’.
