Carlton Hotel Cannes terug in volle glorie
Als het om inrichting gaat, dan zijn hotels van wereldfaam vaak een bron van inspiratie. Niet alleen voor andere horecazaken, maar ook voor particulieren, die iets van die sfeer willen verwerken in hun eigen huis. Het Carlton aan de bekende boulevard La Croisette in het Zuid-Franse Cannes is een van de beroemdste hotels ter wereld. Na een sluiting van 2,5 jaar waarin het zeer grondig gerestaureerd is, toont het Carlton weer alle denkbare allure, met hier en daar wat eigentijdse accenten.
Hoewel Cannes ook enkele andere ‘paleishotels’ kent waar het de gast niets aan luxe ontbreekt, is het Carlton zonder twijfel het meest iconische hotel van deze prachtig gelegen badplaats aan de Côte d’Azur. Het gebouw toont aan de buitenkant zoveel architectonische verfijning, dat het een feest is om ernaar te kijken. Met op de twee hoeken aan de voorgevel de ronde torendaken die je van veraf al herkent.
Mede door het jaarlijkse filmfestival straalt het hotel door de jaren veel grandeur uit. Hét adres voor veel beroemde acteurs en bekend als locatie van de film To Catch a Thief van Alfred Hitchcock met Grace Kelly en Hugh Grant in de hoofdrol. Dat was in 1954. Vele jaren later maakten we zelf nog mee dat, zittend op het terras aan de voorkant, ineens Michael Jackson al zwaaiend verscheen op een van de balkons van de luxe kamers. De massa fans op straat werd hysterisch. In 2011 kwam hier de G20 bij elkaar met onder meer de Amerikaanse president Barack Obama.
Het was in 1909 dat graaf Michaël van Rusland naar Frankrijk vluchtte. Hij kwam op het idee om in Cannes een onderkomen van allure te laten bouwen. Hij stak er heel wat geld in maar nog tijdens de bouw werd het project overgenomen door hotelier Henri Ruhl. In 1913 werd het als hotel geopend, een creatie van architect Charles Damas. In die tijd telde Cannes enige honderden, voornamelijk rijke Engelse toeristen, voor de rest was het een klein, stil stadje. Ze vonden in dit hotel, gebouwd in neoklassieke stijl met een vleugje Belle Epoque, een aangenaam huis met alle luxe voor die tijd, zoals bij elke kamer een eigen badruimte, wat uniek was. Ook de grootte was ongewoon, maar liefst 250 kamers. In de loop der tijd zijn er diverse aanpassingen geweest en vooral ook verschuivingen. Op de bovenste etage was lange tijd een gastronomisch restaurant gesitueerd, daarna een wellness-afdeling en nu zijn daar de mooiste suites te vinden.
De recente renovatie is zeer grondig geweest en heeft maar liefst driehonderd miljoen euro gekost. Architect was Richard Lavelle, die ruim 750 werklieden nodig had om alles op tijd gereed te krijgen. De eigenaren van het vastgoed komen tegenwoordig uit Qatar, het hotel is lid van de Intercontinental Hotel Group en wel de meest exclusieve tak, de Regent hotels. Op het eerste oog, zeker van buiten, lijkt niet veel veranderd, wat ook niet mag vanwege het monumentale statuut. Maar binnen zijn alle muren gestript en opnieuw van stucwerk voorzien, vaak in sierlijke vormen. Het houtwerk, de ramen, de leidingen, alles is vernieuwd of hersteld.
Deels is het hotel ook anders ingedeeld. Het binnenplein aan de achterkant was eerst in gebruik als parking voor het personeel. Nu ligt er een prachtige tuin met een luxe zwembad. Aan weerszijden zijn de hotelvleugels doorgetrokken op een manier dat je niet ziet dat ze nieuw zijn. Alle kroonluchters uit Murano zijn helemaal uit elkaar gehaald en opgeknapt. De knusse bar is een stuk naar achteren verplaatst, grenzend aan de tuin. Het is niet alleen overal marmer wat je ziet, maar ook lokale steensoorten. Bij de afwerking is alles op het kleinste detail vakkundig uitgevoerd. De receptie zit niet meer vlakbij de entree, maar is meer naar achteren verplaatst. Bij het Carlton hoef je namelijk niet in de rij te staan om in te checken, je kunt in de lounge gaan zitten, de rest wordt voor je geregeld.
De vroegere bar is nu een grote theesalon, met in het midden een prachtige zuilenrij. In de praktijk kun je er ook een glas wijn of cocktail drinken en iets kleins eten. Het nieuwe restaurant aan de terraskant heeft een open keuken gekregen. De ruime lichtinval zorgt voor een aangenaam karakter. Ook hier is alles uitgevoerd met de beste materialen en de stoelen zijn zeer ruim en comfortabel. Aan de andere kant van de entree is de grand salon onaangetast gebleven op een goede verfbeurt na. Terecht, want met die marmeren zuilen en prachtige ornamenten aan het plafond was dit al een juweeltje.
Iconisch hotel weer bij de tijd na een zeer grondige renovatie
We bekijken een aantal kamers, die niet eens zo heel groot zijn, maar wel van het beste comfort, met luxe badkamers en vaak een bescheiden maar mooi balkon. De kers op de taart zijn de suites op de hoogste etages. Hier ontbreekt het de gast aan helemaal niets. De grote luxe bedden, de kwalitatieve stoffen, de behaaglijke sfeer, het voelt bijzonder aangenaam aan. En je kunt ook twee suites naast elkaar nemen, met een dubbele deur ertussen. „Stel dat een familie het eigen personeel zoals kinderoppas meebrengt, dan kan dat op die manier”, vertelt de dame van dienst die me rondleidt. Het uitzicht op de zee en de eigen beachclub aan de overkant van de Croisette is formidabel.
De grandeur van de Côte d’Azur kom je niet meer op veel plaatsen tegen, maar hier is die nostalgie op het allerhoogste niveau teruggebracht. Dat de prijzen van de overnachting idem dito zijn, mag geen verrassing zijn. Het ligt natuurlijk aan de seizoen en of er festivals zijn, maar een kamer zal gemiddeld toch al gauw zo’n duizend euro op moeten brengen. Voor de grootste suites moet daar minimaal nog een nul achter komen. Maar veel mondainer gaat het dan ook niet meer worden.
