Prachtig solodebuut van jonge Russische in Rigoletto Opera Zuid

Aan het eind van haar presentatie ter gelegenheid van de feestelijke viering van 25 jaar Opera Zuid, reciteerde Miranda van Kralingen, artistiek directeur van het Maastrichtse operagezelschap, vrijdagmiddag 13 november een tekst van de grote Franse tekstdichter Jacques Prévert (Les Feuilles Mortes): ‘Je suis comme je suis’, vrij vertaald: ‘jullie moeten me maar nemen zoals ik ben’. 

Het perfect uitgesproken gedicht (Frans is de tweede taal van de operadiva die Opera Zuid mede tot een begrip gemaakt heeft) was het sluitstuk van een langdurig referaat over de bijzondere plaats die Opera Zuid inneemt in het Nederlandse kunstlandschap. 

Protest

Volgens welingelichte kringen was de in denkbeeldig Frans cadeaupapier verpakte boodschap vooral bedoeld als protest in de richting van de ambtenaar van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen die in de zaal zat. Die zou recentelijk nog hebben aangegeven geen hoge pet op te hebben van Opera Zuid en zijn bijzondere ambities. Het 25-jarige ensemble, aldus Van Kralingen, is en blijft een podium voor talentontwikkeling, met andere woorden: een min of meer beschermde omgeving waar de grote operasterren van de toekomst in staat worden gesteld om in een vertouwde ambiance ‘vlieguren’ te maken, om zich op die manier te kunnen voorbereiden op een glanzende internationale carrière. 

Minister

Ambities overigens waar minister Jet Bussemaker diezelfde avond – voorafgaand aan de première van de flitsende Opera Zuid-interpretatie van de opera Rigoletto van Giuseppe Verdi (1851) regie: Stefán Baldursson – nog hoog over opgaf: in tegenstelling tot haar ondergeschikte op het ministerie liet ze juist weten blij te zijn met het feit dat bij een sympathiek ensemble als Opera Zuid jong talent de kans krijgt om zich op te werken en zich zo in de kijker te spelen bij internationale gezelschappen die op het gebied van klassieke opera de toon bepalen. 

Indrukwekkende Gilda

Dát de specifieke aanpak van Miranda van Kralingen en haar team zijn vruchten afwerpt, bleek des te meer tijdens de door Bussemaker bijgewoonde première, waar de jonge Russische Anna Emelianova op indrukwekkende wijze gestalte gaf aan de smoorverliefde Gilda, de dochter van de in dit geval in bomberjack geklede potsenmaker Rigoletto (Anders Larsson). Kort daarvoor is hij vervloekt door de Graaf van Monterone (Henk van Heijnsbergen) die door hem in het openbaar belachelijk is gemaakt.

Gilda, die door haar clowneske vader verborgen wordt gehouden, raakt smoorverliefd op een jonge man die bij haar langskomt. Hij geeft zich uit voor student, maar in werkelijkheid is hij de Graaf van Montova (Elmar Gilbertsson), bij wie Rigoletto tot voor kort geen kwaad kon doen, maar die nu zijn grootste vijand is. 

La Donne è Mobile

De even beroemde als ontroerende aria Caro Nome wordt in de met flair gebrachte Opera Zuid-versie van Rigoletto (die bijna voor honderd procent de klassieke versie volgt) op meeslepende wijze vertolkt door Anna Emelianova, een ster in de dop, die na enkele rollen in het koor van Opera Zuid en een bijrol als een van de boze stiefzusjes in La Cenerentola (Rossini) nu toe is aan haar eerste grote rol. Vorig zong Emelianova het aandoenlijke Caro Nome in De Soprano’s, een voorstelling over ‘sterke vrouwen’ die Opera Zuid op de planken bracht in samenwerking met Internationaal Choreografisch Kunstencentrum Amsterdam.    

Lof was er ook voor de IJslander Elmar Gilbertsson, die dit keer na een reeks van fraai gezongen bijrollen in onder meer Die Zauberflöte, Madama Butterfly, Pagliacci, Tosca en Carmen, als Il Duca di Mantova  het publiek mocht vermaken met misschien wel de bekendste opera-aria aller tijden: La Donna è Mobile!

Uit de reacties van het meer dan tevreden publiek na afloop bleek andermaal dat het trouwe Opera Zuid-publiek zich volledig schaart achter de oproep die de onvermurwbare Miranda van Kralingen enige uren eerder deed: laat Opera Zuid vooral in zijn waarde!

Rigoletto van Giuseppe Verdi. Opera Zuid in samenwerking met de philharmonie zuidnederland (onder leiding van Per-Otto Johansson). Gezien: 13 november in het Theater aan het Vrijthof in Maastricht. 

Nog te bewonderen op 19 november in Parktheater Eindhoven, 21 november in het Scheldetheater in Terneuzen, 24 november in Theater De Spiegel in Zwolle, 26 november in het Chassé Theater in Breda, 28 november Zuiderstrandtheater Den Haag, 1 december Maaspoort Venlo, 3 december Schouwburg Rotterdam, 8 december Theater aan de parade Den Bosch, 10 december Schouwburg Tilburg, 12 december Stadsschouwburg Sittard-Geleen en 15 december Parkstad Limburg Theater Heerlen.

Foto’s:  Morten de Boer & Olga van Borren