Nat spektakel in openluchttheater Tegelen
De hoofdrol in het muziekspektakel ‘Het was Zondag in het Zuiden’ van regisseur Servé Hermans, was voor het water. 18.000 hectaren ondergelopen land, 12.000 evacué’s, een waterstand van bijna 46 meter boven NAP, dat waren de herinneringen van de artistiek directeur van Toneelgroep Maastricht aan de historische watersnoodramp uit 1993, die hij als twaalfjarige meemaakte.
De voorstelling beleefde 23 juli haar première in het openluchttheater van Tegelen, op een steenworp van waar het destijds misging.
200.000 liter water, gepompt uit tanks achter de coulissen, sijpelt het bassin op het toneel in, tot de dijk doorbreekt en het water met een klap tot dijkhoogte stijgt. Soms valt een watergordijn van het dak naar beneden, over donkere landschapsfoto’s op de achtergrond is regen gemonteerd – natter kan het niet.
Een sterrencast, met deels Limburgse roots, vervult, soms wadend door het water de hoofdrollen: Renée van Wegberg uit Horst speelt verslaggever Sarah van omroep Limburg op zoek naar een scoop; Suzanne Seegers, geboren in Sittard, haar zus; Anne-Mieke Ruyten uit Venray hun moeder, die zich met man en (echte) schapen verzet tegen evacuatie; geboren Heerlenaar Hein van der Heijden speelt de rol van besluiteloze burgemeester die, bezweken onder de druk van een ramp die hij niet aankan, uit beeld verdwijnt, tot Sarah haar scoop scoort en hem weet te interviewen voor de radio, en daarmee het optreden van de werkelijke burgemeester van Arcen & Velden destijds in herinnering roept.
Een cameo is weggelegd voor Tom Doesborg, op wiens persoonlijke archief het narratief is gebaseerd en die, grijsgelokt inmiddels, als pas afgestudeerd journalist in de winter van ’93 verslag deed van de ramp voor de Limburgse radio, en de ‘verdwenen burgemeester’ wist op te sporen. Buddy Vedder schittert, met harde g, op het podium als heilige Anthonius die mensen moet zoeken in plaats van dingen, en Magteld de Laat maakt overtuigend haar musicaldebuut als jonge wethouder die de burgemeester het roer uit handen neemt.
Gedurende de voorstelling blijft de balans bewaard tussen humoristische scènes en de schokkende werkelijkheid van mensen en dieren die zich tegen het water teweerstellen, getoond in archiefbeelden. De melancholische soundtrack van Rowwen Hèzze tilt alles naar een hoger niveau.
‘Dat de voorstelling deels in het dialect is, maakt het spelen nóg persoonlijker,’ vertelde Renée van Wegberg na de première die vanwege het weer sowieso al onder natte omstandigheden verliep. En publiek noch cast hoeft bang te zijn voor voorspelde regen: de tribune is overdekt en ‘het helpt je als speler je nóg meer in te leven’.
De voorstelling is tot en met 2 september te zien in openluchttheater De Doolhof in Tegelen.
