Kunst en Cultuur|Manons Kunst & Cultuur

Kijken door een kinderbril

tekst Manon A. Berns

Werd het initiatief van de eerste Limburg Biënnale twee jaar geleden door de coronapandemie ingegeven, na het enorme succes vindt nu de tweede editie plaats. De jaarlijkse Summer Exhibition van The Royal Academy London, waarin gevestigde kunstenaars en amateurs naast elkaar exposeren, is de bron van inspiratie. Twaalf curatoren, van schrijver tot beeldend kunstenaar, maakten uit 1600 werken een selectie voor hun eigen kunstkamer. Een energieke en sprankelende tentoonstelling is het gevolg.

 

Nog energieker wordt de tentoonstelling als ik besluit het Familieboek, speciaal voor de Limburg Biënnale ontwikkeld, als leidraad van mijn bezoek te nemen. Ook al ben ik met een vriendin en zonder mijn gezin, de manier waarop dit boekje uitdaagt om te kijken en fantaseren, spreekt me aan. Alle zintuigen doen mee. Als volwassenen willen we dat nog wel eens vergeten. We kijken, en laten het daarbij. In de Kunstkamer van schrijver Niña Weijers pronkt een zin uit haar nieuwste essaybundel: ‘Hoe je het ook wendt of keert, volwassenheid is toch een soort grap.’ Daarom gebruik ik dit museumbezoek mijn kinderlijke blik en energie.

Op de schemerige zolder van het oude herenhuis benadert Mickey Yang de ruimte als een universum uit een denkbeeldige sciencefictionfilm waar je doorheen mag dwalen. De tekeningen, schilderijen, fossielen en machines scheppen een raadselachtige sfeer. Het Familieboek vraagt me een verhaal te bedenken waar in ik alle kunstwerken in de ruimte betrek. De vreemde wezens aan boord van een ruimteschip spreken de Farfallino taal. Als zij praten verschijnen er wonderlijke speekselbellen met daarin de reflectie van een aardbol op hun lippen… We slenteren door naar een volgende kunstkamer, waar Afra Eisma een droomwereld samenstelt met werken die intieme gevoelens oproepen die je overduidelijk voelt maar niet meteen ziet. Zien we een droom? En een nachtmerrie? Hoe zouden ze klinken? Zo staan we tussen de kunstwerken vrolijk te neuriën.

 

Wist je dat we gemiddeld maar 28 seconden naar een kunstwerk kijken? Recentelijk presenteerde ik in Boekhandel Scheltema in Amsterdam mijn nieuwste boek ‘Stoere verhalen over kunst’. Daarin daag ik kinderen uit om eens wat langer bij een kunstwerk stil te staan. Met uitdagende vragen, fantasieverhalen, weetjes en doe- opdrachten kijk je bewust, denk je na over wat je ziet en verwonder je je. Ik wens alle volwassenen toe deze kinderbril eens op te zetten, te beginnen in de Limburg Biënnale #2 in Marres.

Capucijnenstraat 98, Maastricht (NL) – marres.org

Deel dit artikel:

Manon A. Berns

Levenslang kunst en cultuur liefhebber

Kunst en cultuur lopen als een rode draad door het leven van Manon A. Berns. Er over schrijven ook. Als kind vergaapte Manon zich aan de Notenkraker, tijdens haar studie struinde ze door Italiaanse musea en haar werk speelt zich al tientallen jaren in de culturele sector af.

Voor verschillende opdrachtgevers schrijft ze over kunst, ook maakt ze tentoonstellingen. Als jeugdboekenschrijver probeert Manon haar passie voor kunst over te brengen op kinderen. ,,Kunst verbindt, verwart, troost, daagt uit, verlegt grenzen, laat je lachen en genieten. Voor mij is kunst onmisbaar.”

Manon A. Berns 's topic(s):
Kunst en Cultuur

Gerelateerd nieuws