De vrolijke vernissage van erflater Clea Betlem
Niet één maar twee vernissages vonden afgelopen weekend plaats in Kunsthuis Artistiek Meerssen. De belangstelling voor het werk van fotograaf Clea Betlem en beeldend kunstenaar Willy Vossen bleek namelijk té groot voor maar één openingsbijeenkomst.
Het is het tentoongestelde werk van Clea Betlem (60), dat vrijdag en zaterdag centraal staat in Kunsthuis in het centrum van Meerssen. 33 groot-formaat-foto’s, met zorg geselecteerd en ingelijst door de kunstenares uit die plaats vormen de tentoonstelling Legacy. Een titel die refereert aan haar ziekte. Ze is terminaal en al enkele jaren niet meer in staat nieuw werk te maken. Beschouwingen van erfenissen leiden niet zelden tot verdriet, haat en nijd. Zo niet hier: de nalatenschap van Clea Betlem wordt gevierd!
De werken hangen er op uitnodiging van Willy Vossen (88), oud-juwelier en initiatiefnemer van het Kunsthuis die verspreid door de expositieruimte ook enkele van zijn kunstwerken, vooral beelden, laat zien. Hoewel qua stijl compleet verschillend, harmoniëren ze door kleur en materiaal wonderlijk goed. Tijdens zijn toespraak vertelt de montere Meerssenaar hoe hij ‘begeistert’ raakte door het werk van Betlem afgelopen zomer in het Proostdijpark in die plaats. Carine Crutzen, oud-studie- en huisgenoot van Clea sinds hun gezamenlijke start op de Toneelacademie in Maastricht, weet als succesvol schrijver de juiste woorden te vinden voor het werk van haar ‘soulsister’: romantisch, kwetsbaar, symbolisch, spiritueel. Ze eert haar hartsvriendin als ‘perfectionist met een eigen stijl’. Crutzen: „Ze maakt werk dat heel ‘eigen’ is. Het ademt in alles Clea. Veel te lang is ze bang geweest om met dit vrije werk naar buiten te komen. De eindigheid van het bestaan heeft haar weer leven gegeven”, verwoordt ze haar blijdschap over de totstandkoming van de tentoonstelling. Crutzen looft haar vriendin ook als ‘Koningin van het Bovenaardse’ die in haar werk een wereld laat zien die boven de realiteit uitstijgt. Daar sluit de korte toespraak van de burgemeester bij aan. Mirjam Clermonts-Aretz heeft de ambtsketen eerst om haar schouders hangen bij het uitspreken van haar trots voor de beide Meerssense exposanten, om deze daarna af te leggen en te spreken als moeder van Ishara. Deze ‘globetrotter’ kijkt dromerig, als exotisch, gesluierde prinses vanaf de muur naar de genodigden van de vernissage. Clermonts beschrijft hoe treffend deze foto van haar dochter is. „Clea en Ishra hebben duidelijk een klik, voortkomend uit hun spirituele, mystieke kijk op het leven. Het is een ‘way of life’ waar Clermonts soms best jaloers op is, vertelt ze.
Betlem ‘zweeft’ ondertussen door het Kunsthuis in een kleurrijk kimono-achtig gewaad om mensen te begroeten, uitleg te geven bij haar werk en herinneringen op te halen. Kort beschrijft ze in haar speech een loopbaan waarin ze ontelbaar veel mensen heeft fotografeerd voor jaarboeken, posters en kalenders. Heel veel gesjouw met spullen. Steeds op zoek naar die één-zestigste van een seconde waarin ze hun ziel bloot kan leggen. Maar, vertelt ze, het ‘echte werk’ is haar vrije werk; foto’s over die andere wereld met figuranten uit het ‘ondermaanse’. „Doorgaan tot de perfectie zich aandient, tot dat magische moment is gevangen, intiem en breekbaar. Nu is het eindelijk ‘time to shine’”, zegt Betlem geëmotioneerd, een traantje wegpinkend. Dan komt er een lang dankwoord voor alle mensen uit de ‘gewone wereld’. Al diegenen die haar droom hebben verwezenlijkt: vrienden, sponsoren, modellen, de ‘mensen van de hapjes en drankjes’… Werelden die in Meerssen samenkomen. Betlem weet dat ze de goede keuze heeft gemaakt met My Legacy. „Mijn leven is mijn erfenis, het mag er zijn”, besluit ze.
‘Leve Clea!’ klinkt het in het Kunsthuis.
