Stijve harken yoga

Ken je dat? Dat je bijvoorbeeld langs de lijn van je sportende kroost nog heel soepel over een hekje denkt te kunnen springen. En dan, auw, ergens onderweg heel gênant met één been blijft hangen. Typisch gevalletje van zelfoverschatting. Als je lichaam niet meer doet wat je eeuwig flexibele, jonge geest wil. Misschien tijd voor een yogaklasje, werd mij geadviseerd. Yoga! Moi? Maar jongens, ik ben zo stijf als een hark. Nou, juist daarom! Het is gek om te denken dat je niet lenig genoeg bent voor yoga. Je bent toch ook nooit te vuil om in bad te gaan. Yoga is een van de snelst groeiende sporten in Nederland. Toch bezorgt alleen al de gedachte dat je jezelf zo ongeveer moet dubbelklappen types als ik drempelvrees, weet eigenaresse Melanie Tillema van Yoga Maastricht. Dat komt door al die irritant slanke en lenige yogi’s op Instagram. In de meest onmogelijke assana’s – houdingen. Zie ik mijzelf als vliegende kraanvogel? NOT! Een bekende vroeg Yoga-lerares Tillama om dezelfde reden of ze niet een stijve-har-ken-club kon beginnen.

Dan durfde hij ook wel te komen. Vanaf dat moment noemde Tillema haar instapcursus Stijve Harken Yoga. En de beginners stroomden toe. „Stijfheid is eigenlijk een voordeel,” stelt ze mij gerust tijdens mijn eerste poging om van hark in slangenmens te veranderen. Als je niet lenig bent, kun je ook niet over grenzen heengaan. Intussen buig ik voorover voor iets wat lijkt op mijn eerste neerwaartse hond. Met de andere stijve harken in mijn klasje moet ook ik eerst maar eens kaarsrecht op het puntje van een klapstoel zitten. Voelen we allemaal hoe actief deze houding is? Spieren die we nu aanspannen train je ook met yoga. „Onze houding bepaalt de mate van activiteit of ontspanning van het brein,” doceert Tillema. „De positie van wervelkolom, benen, zelfs knieschijven is bepalend voor wat ons hoofd gaat doen.” Yoga gaat niet over wie het lenigst is. Yoga is een oefening in fysieke en mentale beheersing. Over de verbinding tussen lichaam en geest. „Lichaamsintelligentie,” noemt Tillema dat. In de Stijve Harken Cursus wordt veel uitgelegd. Hulpmiddelen als houten blokken en touwen helpen ons beginners om andere dan gebaande paden binnen ons lichaam aan te spreken. Te strekken op de juiste, niet voor de hand liggende plekken waardoor er van binnen veel gebeurt. Het voelt fijn. Alsof ik iets uitgerekt wordt, even een beetje langer wordt. En als houten klaas krijg je toch een beetje idee hoe assana’s als de neerwaartse hond of vooroverbuiging ‘in het echt’ voelen. Als je het goed kan, bedoel ik dan. Mij lijkt het heerlijk!

Euh, maar hoe lang zal het eigenlijk duren voordat ik mijn eerste kraanvogelhouding op Instagram kan zetten zonder mezelf vol-strekt belachelijk te maken? Het antwoord van Melanie is diplomatiek. In onze maatschappij zijn we te veel gebrand op snel resultaat. Maar lichaamsbewustzijn kun je niet direct inpakken, hop, strik eromheen en klaar. Je zal moeten oefenen. Week na week, jaar na jaar. Wees niet gebrand op resultaat, maar geniet van de weg ernaar toe. En intussen maar even niet meer over hekjes heen springen.