Erik Sauter: Extra tijd voor de wijnkelder
De opgedragen en te respecteren vorm van quarantaine, zeker hier in België, mag dan een beetje op huisarrest lijken, maar we kunnen er wel heel wat mee.
Zeker als je beschikt over een serie lijsten van eerder uitgestelde werkzaamheden en voornemens. Lijsten van nog uit te voeren werkzaamheden van huiselijke aard, van nog te lezen artikelen en boeken, van uitgestelde ambities op muzikaal en culinair gebied.
Het aardige is dat de voornemens parallel kunnen lopen met die van vrienden en vakgenoten op afstand. Zo ontving ik een uitgebreid bericht uit Londen, met dank aan de elektronische postbode uiteraard, van een Engelse vriend en collega (wijnschrijver en producent) die het Engelse wijntijdschrift Decanter mee groot gemaakt heeft.
Hij schreef me dat hij nu eindelijk tijd en rust gevonden had om « vergeten » flessen uit zijn wereld-wijnkelder op te halen en serieus te proeven. Hij schreef specifiek over Domaine Mondivin 2000 waarvan hij als liefhebber van Cabernet-Franc intens genoten had. Enkele oudere jaargangen staan voor de komende tijd op het programma en een magnums 1995 Domaine Mondivin zou bij gelegenheid van een a.s. familie-bijeenkomst aangesproken worden.
Naast alle zinvolle knutsel-, kook- en huishoud-werkzaamheden is het reizen door de wijnkelder, zeker in deze huisarrest-periode, een semi-dagelijkse tot dagelijkse, maar werkelijk boeiende ervaring. Nu blijkt meer dan ooit een goed gevulde, rijk gesorteerde wijnkelder een te koesteren bezit.
« Grote » wijnen worden om en om afgewisseld met wijnen van meer bescheiden afkomst die vrijwel allemaal nog heel goed blijken (Domaine de Belvezet 1999). In deze tijd van snelle consumptie van jonge wijnen is/was er nauwelijks oog voor het gigantische bewaar- en ontwikkelingspotentieel van de goede, klassieke wijnen.
Dertig tot veertig jaar oude Bordeaux-wijnen blijken nu nog in een bewonderenswaardige conditie. Ook als het niet de top-jaren betreft. Een bijkomend voordeel is het toenmalig als normaal beschouwde, bescheiden alcoholgehalte van 11,5-12,5 %. Zoveel beter verteerbaar dan de fruitbommen van tegenwoordig met alcohol-gehaltes van 15+ %.
Helaas kan ik ze niet in detail de revue laten passeren maar het volgende goed gemeende advies kan ervoor zorgen dat de confrontatie met bij voorbaat verloren beschouwde flessen toch een goede afloop zal bieden.
Houd de temperatuur op maximaal 18 gr.C. en zorg voor zuurstof. Dertig jaar gevangen zitten achter een goed sluitende kurk doet de wijn snakken naar zuurstof. Decanteren ter beluchting of in ieder geval grote glazen inzetten en die maar heel gedeeltelijk vullen (¼ wijn ¾ lucht) en proeven en wachten en proeven en genieten.
Zoek niet naar kersen en frambozen maar geniet van de tertiaire aroma’s als gedroogde bladeren, tabak, chocolade, houtteer, laurier, sandelhout en nog veel meer. Laat ook bij het proeven en genieten de factor tijd helemaal los. In het glas en in de mond. Die factor tijd hebben we onder deze omstandigheden in zo’n royale mate beschikbaar dat we er over enige tijd naar zullen terug verlangen. Mogen we hopen.