Herinneringen aan Harvey Weinstein

Al vanaf eind jaren ’80 heeft Harvey Weinstein op bescheiden schaal mijn pad gekruist. In die periode ging ik voor het eerst naar het filmfestival in Cannes en hij was er ook steeds. Eerst als producent en mede-eigenaar van Miramax, dat elk jaar nadrukkelijker aanwezig was op het festival. Niet alleen op het witte doek maar ook op de feestjes om de films heen.

En nadien werd het ‘the Weinstein Company’, die nog machtiger leek dan Miramax. Harvey Weinstein was zo’n beetje dé meest succesvolle filmproducent in Hollywood, toch zeker met zijn films in Cannes.

De nodige keren zat hij aan tafel bij de persconferenties die ik bezocht. Ik kwam hem ook regelmatig ‘in het wild’ tegen op feestjes en in de bars en op de terrassen van met name het Carlton Hotel, afgelopen mei nog voor het laatst. Harvey was overal, hij werd op handen gedragen door de festivaldirectie.

Hij werd regelmatig vergezeld door ‘schone dames’ en het leek mij dat deze niet op z’n uiterlijk afkwamen, want met zijn omvang en uitstraling leek hij me niet de ideale Casanova. Maar een filmproducent kan ook ‘gewoon’ met actrices en aanstormende talenten omgaan en hen meenemen naar een feestje. Op zich hoeft daar niks mis mee te zijn.

Maar nu is hij dus gigantisch door de mand gevallen nadat tientallen vrouwen (van Angelina Jolie tot Meryl Streep) hun verhaal hebben gedaan over de opdringerige Weinstein die zich al die jaren eigenlijk als een varken gedroeg en meende dat hij vanuit zijn positie gewoon recht had op sex met iedere dame die iets in de film wilde betekenen. Jammer dat deze vrouwen allemaal niet eerder met hun ervaringen naar buiten durfden te komen.

Hetzelfde zie je vaak in de sport (bij trainers) en grote bedrijven (waar CEO’s soms ook dergelijk verdrag vertonen). Sommige mannen die in een machtspositie zitten, menen dat ze zich vanwege hun status alles kunnen permitteren, inclusief het aanranden en verkrachten van vrouwen. Dergelijke kerels weten dus geen respect op te brengen voor welke vrouw dan ook, hun eigen moeder misschien uitgezonderd.

Typisch voor het gedrag van Weinstein waren ook zijn driftbuien en het in het openbaar uitkafferen van vrouwen. Dat bullebak-gedrag hoort bij datzelfde disrespect. 

Ik denk dat dit fenomeen veel vaker voorkomt dan we weten. Ik ken zelf een aantal mannen die ook van hun positie misbruik maakten. Die vrouwen niet als hun gelijkwaardige zien en hen vernederen. Sex is voor hen een soort vanzelfsprekende service in plaats van wederzijds genot, laat staan van liefde voor elkaar.   

Zo maakte ik in de loop der jaren verschillende fotografen mee die in menige shoot wel een mogelijkheid zagen om te proberen een model te verleiden. Zo kan ik me een fotoserie herinneren met als onze opdracht: trends in zonnebrillen. De fotograaf in kwestie slaagde er warempel in om het aankomend model (ze was nog geen 18) uit de kleren te praten, omdat dit paste in ‘de artistieke vrijheid’.  Terwijl we toch echt enkel om foto’s van mooie zonnebrillen op een passend gezicht hadden gevraagd. En dan gebeurt het dat dergelijke meiden huilend thuis komen en de ouders zich terecht verontwaardigd melden.

Opvallend is dat je in dergelijke gevallen geen enkel begrip van de fotograaf krijgt, als je hier kritisch op reageert en je de samenwerking beëindigt vanwege het overschrijden van een ethische grens.  

Misbruik van vrouwen is helaas van alle tijden. Deels is dat cultureel bepaald, zoals in een aantal Arabische en Afrikaanse landen, waar de vrouw is achtergesteld en waar verkrachtingen veelvuldig voorkomen. Als deze vrouwen protesteren, worden ze ook nog door de gemeenschap verguisd, omdat ze er dan waarschijnlijk om ‘gevraagd’ hebben.

In het westen is het niet cultuurgebonden, maar niet in elk gezin worden de kinderen opgevoed met de gedachte dat mannen en vrouwen gelijk zijn.

En dan heb je nog de mannen die een gedragsstoornis hebben. Na een vergrijp tegen vrouwen (seksueel misbruik of geweld) zou een gedragstherapie eigenlijk verplicht moeten worden, anders blijven ze die afwijking houden.

Harvey Weinstein heeft beloofd in therapie te gaan, maar ik vrees dat die voor hem te laat komt. De eens zo machtige Hollywood-baas is volledig afgebrand. Dat is dan de keerzijde van beroemdheid. Hij heeft zijn eigen lot bezegeld. Zijn praktijken zouden een ideaal scenario zijn voor een horrorfilm, maar hij deed het toch liever achter de schermen.

Wat voor hem rest, is misschien een gang naar het klooster, maar daar heb ik er nooit eentje van gezien in Hollywood. Behalve misschien in de vorm van een kartonnen voorgevel, want juist in deze wijk van Los Angeles is de werkelijkheid vaak anders dan wat je op het eerste oog ziet..