Halfstok in Amsterdam
Vandaag moet ik nog even Amsterdam zijn. Op zich nooit verkeerd, het is een mooie stad. Alleen, de vlaggen hangen er nu allemaal half stok en er is volop regen voorspeld. Dat vooruitzicht is minder. Op zich is het mooi dat er zo serieus wordt stilgestaan bij het overlijden van Eberhard van der Laan, een burgemeester die blijkbaar ‘de gewone mensen’ aansprak.
Nu is het altijd lastig om ‘de gewone mens’ nader te definiëren, ik weet ook niet of er daar zoveel van zijn in ’s lands hoofdstad. Niettemin, het is in deze tijd al bijzonder dat een bestuurder gewaardeerd wordt, laat staan zo bewonderd.
Zelf sprak ik Van der Laan een aantal jaren geleden even ‘backstage’ na het concert van André Rieu op het Museumplein ter ere van de Kroningsdag. Het was inderdaad een plezierige, toegankelijke man die zich niet een of andere regentenhouding aanmat, maar deed wat hij moest doen en ook een zekere attentheid toonde. Ondanks dat elders in de stad het grote feest met de pas gekroonde koning Willem Alexander en zijn vele gasten aan de gang was, vond Van der Laan het toch van belang om heel even langs het Museumplein te komen om André Rieu te bedanken voor dienst bijdrage aan die bijzondere dag. Sympathiek.
Het zit ‘m vaak in de details, dat had de deze week overleden Amsterdamse burgervader goed begrepen. En een stad als Amsterdam besturen, dat is geen sinecure. Ik vind het zelf een heel bijzondere stad. Met de grachten kan de hoofdstad qua schoonheid concurreren met de mooiste steden ter wereld. En de ‘typische’ Amsterdamse mentaliteit, och, daar valt ook goed mee te leven. Veel humor, ook een boel gescheld (‘krijg de tering’, krijg je toegesmeten als je even niet oplet in het verkeer), maar ook een behoefte om van het leven te genieten. Je kunt er tegenwoordig op vele plekken uitstekend eten bijvoorbeeld.
De voorkeur voor het goede leven, ik denk dat Amsterdammers en Limburgers daarom zo goed met elkaar kunnen opschieten. In Maastricht bijvoorbeeld zie je in het weekeinde veel Amsterdammers rondlopen en andersom wonen minstens 10.000 Limburgers die daar in vele branches actief zijn en daarin niet tot de minsten behoren. En de realiteit is dat, wil je bijvoorbeeld als acteur of landelijke tv-persoonlijkheid in de picture blijven, je dan toch in Amsterdam of omgeving zult moeten gaan zitten. Vanuit Tegelen, Susteren of Noorbeek wordt dat een stuk lastiger.
Maar of ik er nú nog zou willen wonen, dat betwijfel ik. Zo’n stap zet je – en zette ik in de praktijk ook – als je jong bent, aan het begin van je carrière. Dan zuigt de stad je op en dat vind je plezierig.
Dat de stad overspoeld wordt door toeristen, dat is nog tot daar aan toe. Maar het is hier en daar ook gewoon een zooitje. Verkeersregels lijken lang niet voor iedereen gemaakt. En gedragsregels, laten we daar maar voor op houden. Jawel, Amsterdam is de meest liberale stad van het land en dat klinkt opwindend. Een sfeer van vrijheid, je mag doen waar je zin in hebt. Maar niet voor niets wordt er in Amsterdam nu gesproken over een ‘sis-verbod’, omdat de vrijzinnige meiden er worden nagefloten en vooral nagesist. Dan voelt de vrijheid minder bekwaam aan. Natuurlijk is Amsterdam internationaal en multicultureel, maar lang niet iedereen begrijpt dat je ook in een zo vrijgevochten stad respect moet hebben voor elkaar. Dat is een van de redenen waarom ik graag naar Amsterdam ga, en ook weer even graag terugkeer naar het zuiden.
Maar in ieder geval zal ik bij de ambtswoning even mijn denkbeeldige hoed afnemen voor Eberhard van der Laan, waren ze maar allemaal zo fijnbesnaard.
Jo Cortenraedt
