Geen onderdeel van een categorie

Champagne en aardbeienkroontjes

Voor champagne en aardbeien kan je haar ’s-nachts wakker maken: onze nieuwe Limburgse zakenvrouw van het jaar, Cristianne Rijcken uit Maastricht. 

Ze runt een bedrijf waarin ze met haar team onderzoek doet naar nieuwe medicatie tegen verschillende ziektes, waaronder kanker. Toonbeeld van een power-vrouw. Ze wilde iets nalaten en dat gaat nog lukken ook. 

Ik mocht de drie kandidaten van de verkiezing ‘Zakenvrouw Limburg 2017’ deze week interviewen. Eén voorwaarde van de organisatie: het gesprek met de dames mocht niet te veel over ‘vrouw zijn’ gaan. 

Wat ik dan weer best bijzonder vond. Want als je kiest voor de titel ‘zakenvrouw van het jaar’, dan is dat toch een gender-dingetje, niet? 

Dat bleek ook wel uit de gesprekken in de pauze tussen de dames. ‘Hoe combineer jij je drukke baan met je gezin?’ Niet bepaald een vraag in een gesprek tussen drie kerels… Op een avond waar nogal wordt ingezet op onafhankelijkheid en power-vrouwen vond ik dat toch een tikkie rolbevestigend…. 

Daarover gesproken. Mijn goede collega Vivian Lataster verzorgde de hele presentatie, ik werd enkel gevraagd om een ‘kritisch gesprek te voeren over de actualiteit’ met de dames. Het ‘vervelende scherpe’ gesprek moest dus worden gevoerd door een man… 

Terwijl je tegenwoordig met Eva Jinek en Marielle Tweebeeke aan scherpte en kritische interviews weinig tekort komt. Laten we eerlijk zijn, bij Humberto zit je als gast tegenwoordig een stuk relaxter op de stoel. 

Enfin… ik deed het graag. En ik heb ook graag met vrouwen te maken.  Sterker nog, mijn tafels van AvondGasten en Tour de L1mbourg op L1 worden een stuk prettiger en stérker met vrouwen erbij.  Afgezien van de deskundigheid, wordt de toon vaak iets persoonlijker en warmer. Bovendien gaan de kerels zich minder als haantjes gedragen tegenover mij of elkaar. 

Meer vrouwen op tv!  Makkelijker gezegd dan gedaan. Zo plan ik deze dagen mijn gasten voor de (wieler)talkshow Tour de L1mbourg, vanaf vrijdag 3 weken lang dagelijks op L1 Radio en TV (dat u het even weet).  Ik wil dolgraag vrouwen aan tafel. Maar het gros van de afzeggers is vrouw, helaas. Waar sommige heren zelfs vanuit de kop van Noord-Holland naar Zuid-Limburg willen rijden, blijken de meeste vrouwen daar toch een probleem mee te hebben. 

En voordat ik alle vrouwen over me heen krijg, dat ik hier generaliserend te werk ga… het LIJKT er op dat mannen zichzelf liever op tv terug zien dan vrouwen.  

Bij de meeste dames (nee, niet alle…) zijn er mitsen en maren: ‘Dat is wel ver reizen’, ‘Ik weet er niet zoveel van’,  ‘Komt me niet goed uit’, ‘Dan zit ik met de kinderen’ tot ‘Dat doe ik gewoon liever niet’.   Dat laatste vind ik overigens een fijn en eerlijk antwoord. 

Als mensen zich dus afvragen: ‘Leuk programma , maar wel heel mannelijk… ‘  : ik heb de lijst met benaderde vrouwen klaar liggen, ter inzage. Ik heb echt mijn best gedaan. Er valt dus ook aan de aanbod-kant nog een wereld te winnen. 

Het was een mooie avond, de ‘Zakenvrouw van het Jaar-verkiezing’. Al zou ik het nóg stoerder vinden als er 5 kandidaten in Limburg zijn, vrouwen én mannen. Gewoon: ‘De ondernemer van het jaar’. De beste wint: een stropdas of jurkje heeft daar niks mee te maken!

Dan zijn we pas echt weer een stuk opgeschoten. Maar ik begreep helaas deze week dat daar de tijd nog niet rijp voor is. Nu zag ik drie geweldige rolmodellen: sterk in hun schoenen, makkelijk sprekend in het openbaar en bovendien bijzonder succesvol met een ongelooflijke drive.  Mooi voorbeeld voor andere vrouwen én mannen!

Ze staan overigens alle drie al rond half 6 ’s-ochtends op, om te werken of te rennen. Over drive gesproken! 

Met een lege fles champagne en wat aardbeienkroontjes naast het bed, dat dan weer wel. 

 

Sander Kleikers

 

 

Deel dit artikel:

Gerelateerd nieuws