Wijn en kus op recepties en feesten
Na de tamelijke rust van de kerstperiode is het nieuwe jaar meteen in de hoogste versnelling begonnen. Zeker afgelopen week was het prijs met nog aardig wat nieuwjaarsrecepties en de preview van de fraaie beurs Interclassics in MECC Maastricht.
De best verzorgde nieuwjaarsreceptie was weer bij de ondernemersvereniging VOKA in Hasselt. Daar komen jaarlijks een kleine drieduizend mensen op af en over twee etages van een groot paviljoen verdeeld kan daar genoten worden van allerlei culinaire traktaties. De kwaliteit van de wijn viel dit jaar enigszins tegen, voor het eerst ontbrak ook Toni Etneo van Selezione Vini Italiani, die altijd zorgde voor een fraaie selectie wit en rood. De bezoekers betalen een aardig bedrag als entree, dus wat dat betreft kan aardig uitgepakt worden. Hopelijk kan daar volgend jaar weer een iets betere wijn van af.
Maar het aardige was ook deze keer dat de sfeer heel gemoedelijk en laagdrempelig is. Je spreekt er met iedereen, van kleine ondernemers tot ministers, allemaal heel toegankelijk en relaxed. Wat dat betreft is de afstand tussen de politiek en de burger in België wel een stuk kleiner. Wat overigens niet automatisch betekent dat daarmee het land ook beter bestuurd wordt, maar dat is weer een ander verhaal.
Opvallend deze week vond ik ook wel het ingezonden stuk van actrice Catharine Deneuve en 99 andere Françaises in de krant Le Monde. Die stelden dat de #MeToo-discussie te ver doorschiet en dat mannen iets minder snel aan de schandpaal genageld moeten worden. Ze hielden vooral een pleidooi voor het laten overleven van de verleidingsrituelen. Dat vond ik wel mooi, want Franse vrouwen zijn daar in het algemeen heel goed in. Heel zelfbewust, zelfstandig en in die zin eigenlijk feministisch, maar aan de andere kant wel heel vrouwelijk en mythisch. Maar in onder meer de Nederlandse media (vandaag nog in de NRC) zie je dan weer reacties van Nederlandse vrouwen die daar overheen walsen. Vooral niet teveel toegeven aan die mannen. Tja, wat dat betreft is er nu eenmaal een wereld van verschil in hoe enerzijds Franse en andere meer Zuid-Europese vrouwen omgaan met ‘de liefde’ en hoe Noord-Europese vrouwen dat doen. Dat bedoel ik dan niet zozeer biologisch en fysiek, maar meer het spel er omheen. Geeft ook niet, zodra ze maar in vrijheid kunnen kiezen, zonder cultureel bepaalde groepsdwang.
Wat dat betreft heeft Thierry Baudet, de voorganger van het Forum voor Democratie, ook nog een weg te gaan. Ik sprak hem bij de opening van de preview van Interclassics in Maastricht. Voor de camera praat hij vlot en helder, dus die virtuele stemmenwinst begrijp ik wel. Maar naarmate de avond en de wijn vorderde, ontpopte hij zich meer en meer tot een Amsterdamse studentikoze lefgozer die zijn belangstelling voor oude auto’s verruilde voor de schoonheid van de aanwezige jonge vrouwen. Daar kan ik in meegaan, maar zijn strategie om sommige vrouwen bij de eerste toenadering gelijk ongevraagd op de mond te kussen, viel bij hen niet zo in goede aarde. Misschien moet de energieke politicus een tijdje op stage in Parijs, om de finesses van het veroveringsspel te leren. Overmoed zou wel eens z’n grootste vijand kunnen worden in de toekomst. Misschien dat zijn fractiegenoot Theo Hiddema hem nog wat wijze lessen kan geven. Die realiseerde zich overigens wel dat hij zijn Aston Martin DB5 te vroeg had verkocht. Die van James Bond, die op de beurs staat, is 3 miljoen waard. Dat heeft het welbespraakte Kamerlid er zeker niet voor gekregen.
Las ik tenslotte nog een mooie bijdrage van Frits Bolkestein in NRC Handelsblad. Bij alle discussies over het moeilijke thema van immigratie vanuit Afrika, kwam hij met de stelling dat alle miljarden die nu geïnvesteerd worden in een vorm van ontwikkelingshulp, niet veel helpen, zolang de bevolkingsexplosie daar blijft doorgaan. Ofwel, zo redeneerde de voormalige liberale fractievoorzitter en EG-commissaris, is het beter om dé pil in het hele continent ruim uit te delen. Niet dat dit zo simpel is, maar daar zit wel een kern van waarheid in. Maar of dat dan politiek correct is, valt weer te betwijfelen.
Jo Cortenraedt
