Veiliger op straat?
‘Maastricht steeds veiliger’, zo lees ik in de krant. Dat moet blijken uit de zogeheten criminaliteitscijfers. In 2016 waren er ‘nog maar’ 8.500 meldingen van delicten, maar liefst 2.000 minder dan het jaar ervoor. Er waren vooral minder inbraken bij woningen en bedrijven en ook minder straatroven, fietsdiefstallen en overvallen. Logisch dat de politie en ook de burgemeester blij zijn met deze cijfers.
Toch denk ik dat we nog niet teveel moeten juichen. Het probleem is namelijk dat veel mensen zogeheten ‘kleine delicten’ vaak niet meer aangeven bij de politie. Immers, zij moeten dan door een administratieve molen en daarna horen ze niks meer. Soms zitten ze langer op het politiebureau dan de veelpleger, mocht die weer eens zijn aangehouden.
Ik heb het idee dat het in vergelijking met pakweg dertig jaar geleden toch een stuk onveiliger is geworden op straat, in alle steden in Limburg en de Euregio. En wellicht ook elders in Europa. Door de open grenzen heeft het beroepsgajes nu eenmaal de mogelijkheid van vrij reizen gekregen. Nee, niet dat die grenzen voor mij weer dicht moeten, dat is het andere uiterste en nogal kortzicht. Maar meer gericht controleren aan de grenzen op geboefte, mensensmokkelaars en ander ongewenst volk, zou wel wenselijk zijn.
Ik lees in hetzelfde artikel dat het aantal delicten afnam nadat meer rechercheurs hiervoor werden ingezet. Ik ben geen criminoloog, maar dat lijkt me zo helder als de wet der communicerende vaten. Al jaren verbaas ik me namelijk erover dat je in onze regio relatief zo weinig agenten op straat ziet, al snap ik dat ze niet altijd als zodanig herkenbaar hoeven te zijn. Maar daar waar zoveel volk door de winkelstraten loopt, werkt het volgens mij sowieso al preventief als de politie goed zichtbaar is. Ik zie eerlijk gezegd maar zelden agenten over het Vrijthof of het Onze Lieve Vrouweplein lopen. Ja, ze rijden eens een keer langs in een auto. Dat is toch anders.
In New York bijvoorbeeld is sinds het massaal inzetten van politie op straat, de criminaliteit fors gedaald. Dan heb ik het over Manhattan, daar voel je je echt veilig op straat. Meer dan ’s avonds op de oude Servaasbrug in Maastricht. Zeer waarschijnlijk zie ik daar dan geen agent, wel louche volk.
Wie z’n oor te luister legt hoort heel veel mensen en vooral vrouwen zeggen dat ze ’s avonds echt niet de brug over durven lopen. En hoeveel mensen, helaas ook met name vrouwen, vertellen je niet dat hun tas uit hun handen is gegrist vanaf een voorbijrijdende scooter of anderszins? Dit soort verhalen hoor je nu echt veel meer dan vroeger.
Ik geloof best dat de inzet van meer rechercheurs wat geholpen heeft, maar ik vrees tevens dat de cijfers gedaald zijn doordat veel mensen al bij voorbaat op bepaalde plekken niet meer durven te komen. En als ze toch wat overkomt, dat ze dan moedeloos hun verlies nemen en de politie niet meer informeren. En wat de woninginbraken betreft, de vraag is of die minder in aantal zijn geworden door gericht politie-optreden, of doordat de bewoners hun huizen beter zijn gaan beveiligen. Vroeger hingen nog gewoon de touwtjes uit de brievenbus, zo vertrouwd was het in je eigen buurt. Dat kun je nu dus echt wel vergeten.
Wat mij betreft mag de politie nog wel een paar tandjes bijzetten en zich misschien iets minder op parkeerbonnen, en meer op criminaliteit richten. Want er is nog héél veel te doen.
Jo Cortenraedt
