Van Saoedi-Arabië tot John Travolta
Terwijl Hollywood dit jaar dus minder aanwezig is in Cannes, komt de verrassing van de andere kant van de wereld. In het ‘internationale dorp’ – waar allemaal tentjes opgesteld staan van landen die hun filmproducties en – locaties willen promoten – staat nu voor het eerst een paviljoen van Saoedi-Arabië.
Niet groter dan dat van Nederland. De overburen hebben een groter paviljoen. Daar wappert de Israëlische vlag!
Ik nam de moeite om de Saoedische stand te bezoeken. Bij binnenkomst werd mij koffie aangeboden door een man in een traditioneel lang wit gewaad inclusief hoofddoek. ‘Dit is speciale Saoedische koffie’, zei de man prijzend, toen ik hem vertelde liever thee te drinken. Geen thee dus.
Wel comfortabele banken voor gesprekken met bezoekers. Aan de wanden sieren foto’s van fraaie filmlocaties in het rijkste olieland ter wereld. In luxe uitgevoerde brochures wordt Saoedi-Arabië eveneens aangeprezen vanwege het ongerepte natuurschoon, dat ruim voorhanden is. De professionele fotografie onderstreept dat.
Uit de gesprekken met de uiteraard mannelijke medewerkers, ‘westers’ gekleed en goed Engels sprekend – in de stand, blijkt dat het land zich inderdaad in de eerste plaats in de schijnwerpers wil plaatsen als locatie om films op te nemen. Onduidelijk is nog hoever de bemoeienis van de overheid zal gaan als het gaat om het soort films. Want vooralsnog is het ondenkbaar dat daar ‘decadente’ westerse films gedraaid mogen worden.
Niettemin is het wel degelijk een belangrijk teken dat Saoedi- Arabië zich presenteert op het grootste filmfestival ter wereld. De nieuwe machthebber kroonprins Mohammed bin Salman al-Saoed lijkt een koers te hebben ingezet richting modernisering van het land. In het voorjaar ging hij zelf nog naar Hollywood om zijn land daar als filmlocatie te presenteren. En sinds kort mogen dankzij hem vrouwen naar de bioscoop, evenals naar het voetbal. Een revolutie in een dergelijk oerconservatief en religieus land.
De kroonprins zelf was niet in Cannes, maar het zou hem zeker bevallen zijn. Hij houdt wel van luxe en kocht enkele jaren geleden het duurste onroerend goed van Frankrijk, het château Louis XIV bij Parijs, voor het bedrag van 275 miljoen euro.
In de Zuid-Franse badplaats had hij zich dan kunnen vergapen aan de onuitputtelijke rij vrouwelijke schoonheden, die in de meest gewaagde maar ook sierlijke jurken verschijnen op de VIP-feesten en in de luxe hotels. Niet alleen actrice, maar ook veel fotomodellen of zij die het ooit hopen te worden. Of anders verzot zijn om stijlvolle feesten in een luxe omgeving. Wat dat betreft blijft Cannes de glamour behouden, maar zal het volgend jaar toch uit een ander vaatje moeten tappen, wil het nog aan de wereldtop blijven bestaan.
Producent Harvey Weinstein was een fan van Cannes en zorgde dat zijn film daar in première gingen. Maar nu hij er terecht niet meer welkom is, blijkt er een gat te vallen. Nogal wat grote filmhuizen in LA zijn niet zo gecharmeerd van de nogal eigenzinnige festivalorganisatie en lijken dit jaar met grote premières uit te wijken naar festivals in het najaar zoals dat van Venetië. En zonder grote Amerikaanse films ook veel minder beroemde sterren uit die hoek. Cannes moest het doen met onder meer John Travolta, die met alle egards ontvangen werd en zelfs een speciale strandpresentatie van de film `Grease’ bezocht, ter ere van het feit dat de film veertig jaar geleden in première ging en een ongelooflijke wereldhit werd. „Het mooie is dat de tegenwoordige jeugd ook zo enthousiast op de film reageert”, zei de legendarische dansacteur uit Hollywood.
De ruzie tussen het festival en Netflix heeft Cannes dit jaar ook geen goed gedaan, maar voor volgend jaar is beterschap beloofd.
Hopelijk trekt de organisatie dan ook het wat kinderachtige verbod in om selfies te maken op de rode loper. Ik snap wel dat de film niet op tijd kan beginnen, als iedereen zich uitgebreid zelf gaat fotograferen op deze wereldberoemde plek, maar dat kun je ook oplossen daar de mensen actief te manen om door te lopen. Maar om daar nou controleurs te stationeren die mensen verbieden om hun telefoon tevoorschijn te halen, zoals nu gebeurt, dat is niet helemaal van deze tijd.