Tussen milieu-ambitie en haalbaarheid

In de afspraken tussen kabinet en enkele oppositiepartijen komt het voornemen voor een nieuwe vliegtax niet meer voor. Gelukkig maar. Niet dat vliegtuigen niet vervuilend zijn. En niet dat het milieu niet belangrijk is. Integendeel, ook al is het gezegde dat je ‘niet van de lucht kunt leven’, in feite klopt die slogan niet. Je kunt niet van smerige lucht leven, wel van schone.

Dus in die zin zijn ‘groene’ belastingmaatregelen nog niet zo gek. Alleen, het moet haalbaar zijn en vooral ook in internationaal geval realistisch zijn. De vliegtax heeft een tijdje bestaan in Nederland en toen bleek dat het halve land simpelweg de grens overstak om vanaf vliegvelden in de grensregio’s te vliegen. Tja, daar hadden de ambtenaren in Den Haag niet aan gedacht. Des te vreemder dat ze nu opnieuw met het idee op de proppen kwamen.

In dezelfde categorie hoort naar mijn idee het voorstel thuis om in Maastricht de parkeergarage aan het Vrijthof voor bezoekers te sluiten. De gedachte daarachter is dat er dan minder auto’s door de binnenstad rijden en dat de lucht in het centrum daardoor schoner wordt. Daar is wat voor te zeggen. Maar ik vrees dat het vooral een idee is van bewoners van het centrum die niet hun geld hoeven te verdienen met handel, terwijl Maastricht al zo’n 2.000 jaar een handelsstad is. Veel winkeliers in de binnenstad staat door de crisis – en deels door internet – het water aan de lippen. Het is nog niet zo erg als in menige andere Limburgse stad, maar wie goed oplet, ziet toch meer leegstaande winkels dan gewenst is.

Maastricht is al jaren geen industriestad meer, maar een winkelstad. De bezoekers uit de Duitse en Belgische grensregio vinden het een aangename stad. En ook vanuit het noorden des lands komen ze graag voor een weekendje naar Maastricht. Maar, je kunt deze bezoekers niet dwingen om dat met het openbaar vervoer te doen. Zeker niet omdat dit kwalitatief niks voorstelt vanuit de grensregio. En als die mensen, die het geld komen ‘brengen’, niet meer hun auto in de buurt van de winkels kunnen parkeren, dan blijven ze weg. Dan gaan ze naar steden waar ze wel nog kunnen parkeren. De doseerlichten hebben vanuit België al gezorgd voor een afname van het aantal bezoekers. Als dan ook nog eens de parkeermogelijkheden begrens wordt, dan keren ze Maastricht definitief de rug toe.

Met als gevolg dat er gegarandeerd nog meer winkels in de stad zullen moeten gaan sluiten, met of zonder koopzondag. Dat kan toch niet de bedoeling zijn van de politiek.

De opleving van Wyck als winkelgebied heeft niet alleen te maken met de interessante detailhandelzaken die hier te vinden zijn. Het komt ook doordat dit gebied nog bereikbaar is per auto. De kwalitatieve winkels van wereldmerken zoals Louis Vuitton, Dior, Cartier etc, die zie je in Parijs, Londen, Düsseldorf en andere grote steden altijd in straten die bereikbaar zijn per auto. Niet voor niks dat de duurste winkels van Amsterdam niet in de Kalverstraat maar in de PC Hooftstraat liggen, keurig bereikbaar per auto.

Als het de bedoeling is om van het centrum van Maastricht een openlucht museum te maken, sluit dan de parkeergarages in de buurt. En dan maar wachten of er bezoekers komen. Maar wie het centrum levendig wil houden als winkelgebied, die biedt alle gewenste service aan de bezoekers waar ze de winkeliers het van moeten hebben. En daar hoort zeker parkeren in de buurt bij.

Jo Cortenraedt