Geen categorie

Soms moet je even stilzitten om vooruit te kunnen

Auteur: Demy Janssen

Bijna tien jaar geleden rende hij op 19-jarige leeftijd zijn eerste rondje door Maastricht. Inmiddels is Ricardo Floris een van de bekendste (en snelste) hardlopers uit die stad. Een carrière waar hij de afgelopen jaren veel voor heeft moeten laten en die hem veel heeft geleerd. Over doorzetten en weten wanneer het genoeg is. Maar wanneer vind je rust, als je zeven dagen per week, 24 uur per dag bezig bent met het bereiken van de top?

Hoe begon jouw hardloopcarrière?
,,Eigenlijk ben ik pas tien jaar bezig met heel veel sporten. Net als veel jongens begon mijn ‘sportcarrière’ met voetbal. Dat leverde me echter te veel blessures op, dus besloot ik me te focussen op hardlopen. Dat ging ik steeds intensiever doen. Het ging me ook steeds beter af. Het is ergens rond die periode geweest dat ik in mezelf ontdekte dat ik topsporter wilde worden. Binnen vier jaar behoorde ik tot de top-10 van Nederland. Na deze runner’s high kwam ik vier jaar geleden wel flink op de koffie. Ik kreeg een dubbele longembolie, waardoor het hardlopen even niet meer zo vanzelfsprekend was.’’

Wat doet zo’n blessure met een topsporter als jij?
,,De periode rond mijn longembolie was een heel zware. Zowel mentaal als fysiek. Mijn leven stond even stil. De oorzaak van mijn longembolie blijft tot op de dag van vandaag onbekend. Ik mocht op een gegeven moment wel weer beginnen met sporten. Maar gewoon sporten wilde ik niet, ik wilde doorgaan. Ik begon dan ook weer veel te snel met trainen voor nieuwe wedstrijden.’’

Verandert dat je ambities?
,,Tot die tijd had ik echt oogkleppen op: hardlopen is een individuele sport en het ging me best goed af. Ik wilde altijd meer en beter en deed er alles aan om mijn doelen te bereiken. Of ziek zijn mijn ambities veranderde? Dat zou ik niet willen zeggen. Maar het heeft me wel doen beseffen dat ik soms pas op de plaats moet maken. Tot vier jaar geleden was topsport voor honderd procent mijn focus; momenteel verdeel ik mijn focus evenredig over topsport en mijn eigen onderneming.’’

Hoe zien jouw dagen eruit?
,,Dat verandert elke week, ik kan niet iedere week even hard trainen. Mijn lichaam heeft rust nodig om tot een hoger niveau te komen. Mijn weken bevatten acht trainingseenheden, soms zelfs tien, in totaal goed voor zo’n tien tot vijftien uur. Daarnaast werk ik circa dertig uur per week. Ik begeleid dan anderen bij hun trainingen, dat betekent dat ik vooral in de ochtend en avond werk. Dat zijn lange dagen waar ik tussendoor rust pak, in de vorm van een middagdutje. In het weekend zijn de dagen iets minder gevuld.’’

Eigen baas én topsport?
,,Het is juist fijn dat ik eigen baas ben. Daardoor kan ik mezelf de vrijheid gunnen om in het wedstrijdseizoen iets minder te werken. Andere weken ben ik continu op zoek naar de balans tussen rust pakken en werken slash trainen. Daarbij eet ik de hele dag door. Ik beweeg immers ook de hele dag door dus mijn verbrandingsniveau ligt heel erg hoog.’’

Kun je het hardlopen loslaten?
,,Voordat ik begon met rennen was ik een feestbeest. Ik ging vaak en stevig op stap. Dat duurde zo tot mijn twintigste, nu ga ik helemaal niet meer. Dat heb ik wel een tijdje geprobeerd, op stap gaan en het niet te bont maken, maar dat bleek toch moeilijk. Niet op stap gaan is een bewuste keuze voor mijn sport. Eén keer per jaar ga ik een weekend weg met vrienden, dan heb ik voor mezelf een vrijbrief. Voor de rest ben ik heel bewust van mijn lichaam, dat maakt het moeilijk om me te laten gaan. Ik
train zó hard, dan krijg je van zelf een gevoel dat je eigenlijk nooit kunt loslaten. Dus nee, ik kan het hardlopen nooit echt loslaten. Daarvoor doet het me te veel.’’

Waar vind jij dan ontspanning?
,,Er zit altijd wel een stemmetje in mijn achterhoofd dat me eraan herinnert dat ik fit moet zijn, maar ik heb wel een rustdag per week. Een dag waarop ik leuke dingen doe, en waarop ik me laat verwennen en niet sport. Met grote regelmaat kom ik op dat soort dagen terecht bij Thermae 2000, waar ik ooit heb stage gelopen. Ze steunen mij daar enorm in mijn sporten. Uiteraard moet je niet vergeten dat sporten voor mij ook ontspannen is; ik kan me niet voorstellen dat ik ooit een week niet zou sporten. Daar zou ik pas écht onrustig van worden.’’

Dit is een artikel uit het Thermae 2000 jubileummagazine, een Chapeau Content Creators productie ter ere van het 30-jarig jubileum van Thermae 2000.

_____________________________
Chapeau Nieuwsbrief
Wil jij wekelijks het laatste nieuws ontvangen over het goede leven in Limburg NL/BE? Schrijf je dan in voor onze mooie nieuwsbrief -> inschrijven <

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Geen categorie

Gerelateerd nieuws