Schandalig
Zestien keer, ik heb ze nog even nageteld. Zestien reacties van kijkers of lezers waarin ze een gesprek in AvondGasten, een item in sport of een blog becommentariëren met de woorden ‘schandalig’, ‘bizar’ en vervolgen met een aantal stevige scheldwoorden. Zestien in de afgelopen twaalf maanden, valt eigenlijk nog best mee. Ik denk dat Sylvana (ex-Denk, huidig Artikel1-voorvrouw) ervoor zou tekenen. De afsplitsing van de afsplitsing. Opmerkelijk is het zeker, haar stap. Maar de krachttermen en openlijke scheldpartijen op social media zijn ongekend. Hoge bomen vangen veel wind, soit. Maar niemand vraagt om een verwoestende orkaan.
Het tekent wel meteen haar punt van ongelijkheid. Iedereen heeft recht op zijn of haar mening, graag zelfs. Zonder wrijving geen glans, en zonder tegenargument geen goede onderbouwing en meningsvorming. Maar ik heb stilaan een broertje dood aan die boze ‘afzeik-reflex’.
Welke onderwerpen dat predicaat verdienden dit jaar waar ík bij betrokken was…?
L1SPORT besteedde op tv geen aandacht aan een lokale amateurvoetbalwedstrijd tussen twee kerkdorpen in het Heuvelland: Respons: ‘Bizar!’
In AvondGasten een gesprek met Denk-voorman Ozturk: Antwoord: ‘Diep treurig’.
Geen Max, maar Tom werd Limburgs sportman van het jaar: Reactie: ‘Schandalig!’
Die krachttermen zijn in korte tijd ernstig gedevalueerd. Het is nu eenmaal ‘in’ om via social media of anonieme mailadressen dergelijke kwalificaties te sturen.
Of zoals een columnist in NRC onlangs schreef: ‘het is mode om iemand niet leuk te vinden, iemands succes te misgunnen of iemand keihard terug te zetten, liefst met krachttermen’.
Het fanatisme waarmee sommige mensen reageren is zo groot, dat ik het stiekem juist zonde vindt dat ze het niet elders ook tentoon spreiden. Het zijn activisten in de dop, en die hebben we juist nodig!
Maar helaas is er bij het gros van de kritische massa nauwelijks sprake van relativeringsvermogen. Wat is er in hemelsnaam zo verschrikkelijk dat Tom Dumoulin een regionaal sportprijsje wint en niet Max Verstappen?
Trumps’ reactie om het eigen kernwapen-arsenaal te vergroten is bizar, het negeren van ons klimaatprobleem is diep treurig en de oorlog in Syrië en de omgang met de vluchtelingen is schandalig.
Liever wordt er gereageerd op ‘klein bier’, dat is het makkelijkste. Kan ook lekker opluchten, dat fanatisme op social media. Nu nog de juiste onderwerpen erbij zoeken en we zijn een eindje op weg in de nieuwe gewenste politieke revolutie!
Een voornemen: Laten we in 2017 nog slechts vijf onderwerpen uitkiezen waar we ons echt heel erg druk om gaan maken. Goed voor je bloeddruk en een stuk effectiever in de oplossing!
Zo, klaar met de treurnis. En nu op weg naar een schandalig grote, bizar lekkere kerst-dis!