Russische masturbeer
Ik ben blij dat de Russische beer geschoten is. En dat we weer vrolijk de lente in kunnen. Al leek de kou nauwelijks invloed te hebben op de lentekriebels deze week. Gordon presenteerde zijn boek: “Gordon, biografie van een entertainer”. Hartstikke mooi, ik gun iedereen zijn boek.
Over zijn jeugd, zijn vrienden, liefde en bedrog, ups en downs. Maar prompt ging het in de media over de masturbeer-sessie met liedjesschrijver John Ewbank. Nota bene de schrijver van zijn grootste hit. ‘Kon ik maar even bij je zijn’. Oh ironie, bij de gedachte dat beiden op de bank zaten te kijken naar een pornofilm, terwijl ze masturbeerden.
Nu wil ik daar dus niet eens aan denken. Maar Gordon rept erover in zijn boek, en in ieder interview begint heel semi-verontwaardigd interviewend Nederland daar toch over.
Het lijkt overigens de normaalste zaak van de wereld dat vrienden samen op de bank of een bed zitten, om vervolgens een potje te gaan masturberen. Althans, ik lees dat in meerdere biografieën. Zo schreef ex-wielrenner Thomas Dekker in zijn levensverhaal dat ie met ex-ploeggenoot Steven de Jongh op bed eenzelfde sessie meemaakte. Als detail meldde Thomas in zijn boek dat Steven hem van tevoren nog keurig een handdoekje aanreikte….
Fijn, waarvan akte!
Met de nieuwste onthulling van Gordon begin ik me toch stilaan wat eenzaam te voelen. Is het wellicht gek dat ik de enige ben die niet met zijn vrienden op een zaterdagavond op de bank met de broek op de enkels zit?
Lijkt me niet, toch? Voordat het beeld ontstaat dat alle vrienden op koude avonden aan de Russische beer zitten… sorry mensen. Lijkt me ietwat overdreven.
Het boek van Gordon intrigeert me wel. Hij zegt een vreselijke jeugd te hebben meegemaakt waarin hij door meerdere mensen is misbruikt. Afschuwelijke ervaring en ik kan me voorstellen dat hij met dit boek mensen helpt die hetzelfde hebben meegemaakt.
Ik kan me ook voorstellen dat het boek van Gordon uitermate amusant leesvoer is. Gordon heeft in zijn leven goed gevierd, is rap van de tongriem gesneden (ik kan soms smakelijk om zijn gevatheid lachen) en er is dus een hoop te lezen en te lachen.
Maar waarom worden daar anderen bij betrokken? Ik kan me nauwelijks voorstellen dat John Ewbank op de bank bij Gordon zat (áls het klopt…) om vervolgens een alinea in zijn toekomstige biografie te krijgen. Gordon zei als reactie deze week dat John oud en wijs genoeg is om zich te verweren en dat Gordon bovendien zelf er klaar mee is. ‘Ik heb er een streep onder gezet’.
Fijn voor Gordon, maar oh zo treurig voor zijn successchrijver John. Wat valt er te verweren? De schrijver van ‘De Waarheid’ van Borsato kan zeggen wat ie wil. Vanaf nu denkt iedereen toch aan iets anders bij zijn onvolprezen Koningslied…
‘Dat is dan maar zo’. Het laat Gorden verder koud. Kan ook niet anders in deze dagen natuurlijk.
Sander Kleikers
