Kunstenfestival Watou: ‘Over het verlangen en de troost’

Mocht je deze zomer nog een keer naar de Belgische kust trekken, hou dan ook eens halt in Watou. Een dorpje op de ‘schreve’ tussen Frankrijk in West-Vlaanderen, in de buurt van Poperinge . Het wordt ook wel eens ‘Het dorp van hoge gisting’ genoemd, vanwege de  twee brouwerijen die het bekende Tripelbier van St. Bernardus brouwen, naast het Hommelbier.  Het is er goed gastronomisch tafelen en je kunt er in alle rust genieten van het Kunstenfestival dat je met taal en beeld op wandel neemt.

Wat meteen opvalt zijn tal van buitenlandse nummerplaten, waarbij het Nederlandse geel in de meerderheid is. Dat is ergens ook logisch, want Watou telt heel wat Nederlandse dichters en kunstenaars in de programmering.

Dat begint al bij de ontvangst en het Festivalhuis.  Daar stoot je op een grote neon cirkel van de Chaim Van Luit. Chaim is afkomstig uit Heerle, maar woont nu in Maastricht. Zijn werk is onder meer te zien in het Bonnefantenmuseum in Maastricht, maar ook in het Palais Curtius te Luik.  De neon cirkel heet ‘Circumscibe’ en brengt het verhaal over het verlangen naar de hemel en de confrontatie met de onvermijdelijke dood. Het leven samengevat in één cirkel. En zo zit je meteen in de thematiek van het kunstenfestival van Watou: ‘Over verlangen en de troost’.

Uitgangspunt voor dit Kunstenfestival was het essay ‘Van koffie tot genade’, over ons verlangen naar troost, door Bernard Dewulf, columnist bij de Vlaamse krant De Morgen. Inderdaad, je zou je kunnen afvragen of  het verlangen in de mens niet permanent aanwezig is en of ons leven zonder troost leefbaar is.

Een interessant gegeven om op pad te gaan en te zien hoe jong geweld en gearriveerd talent elkaar inspireren. Denk dan aan een mix van gevestigde namen als  illustratrice Robine Clignett (Den Haag) en de conceptuele kunstenaars Panamarenko of  Arne Quinze tegenover nieuwkomers als de contemporary artiest Stephan Muis (Zaandam).

Op loopafstand kom je in huisjes met namen als ‘De Rode Hoed’ en de Douviehoeve. Nu eens gaat je aandacht  naar een videoprojectie, dan weer leg je je oren letterlijk te rusten op een luisterpodium.

Watou is ook goed voor performances en installaties. Met wat geluk ontmoet je er enkele leuke auteurs die voorlezen uit eigen werk. Sommigen provoceren en confronteren, anderen wachten rustig op antwoord. Denk bijvoorbeeld aan ‘(Wel)come Home’ , het troostende, enorme huiselijke bed van de Israëlitische Nelly Agassi.  De werken zijn niet altijd even gemakkelijk toegankelijk. Daarom verdient het aanbeveling vooraf de catalogus te kopen die je een aardig eind op weg helpt.

Naast de talrijke permanente gedichten in het dorp, worden alle kunstwerken gelinkt aan poëzie. Zo wordt deze editie  bij het onthaal een heuse kamer ingericht rond Gerrit Kouwenaar. Een boeiende plek waar je leven en werk van deze intrigerende auteur kunt ontdekken. Of sta stil bij Tom van Deel , voormalig literair recensent van het dagblad Trouw.  Verder is er bijvoorbeeld dichter en tv-presentator Jeroen van Kan. Vergeet zeker Hannah van Binsbergen niet. Zij won vorig jaar de VSB Poëzieprijs  voor haar bundel ‘Kwaad gesternte.’ Het zijn slechts enkele van de vele namen die zorgen voor zingevende verbinding tussen taal en beeld.

Het thema ‘Het verlangen en de troost’  wordt wel heel letterlijk genomen door Casper Braat, de jonge Nederlandse kunstenaar die we kennen van zijn werk in ECI Roermond. ‘1000 cups’ heet zijn werk van evenveel koffiekopjes. Als bezoeker kan je één van Braats genummerde en gesigneerde mokken meenemen, als je het inwisselt tegen je eigen meegebracht kopje. De tassen representeren de massaproductie, maar jij maakt dat het werk straks een hele andere identiteit krijgt.

Ook leuk: Barbara Rottiers laat zich terplekke inspireren als artist in residence. Ze gaat in interactie met het publiek . Vraag en zij vertelt!

Tenslotte deze tip: spring eens binnen in het paviljoen voor de hedendaagse kunst. Dat staat in de tuin van het kasteel. Je kunt er monochroom werk zien van Willy Desauter

En dan is het hoog tijd voor dat lekkere streekbiertje, wedden? 

Praktische informatie: open tot en met 2 september van woensdag tot zondag, tussen 11.00 uur en 19.00 uur, maandag en dinsdag gesloten. Het ontvangst bevindt zich in het Festivalhuis, waar ook de shop is en je alles over projecten in de marge verneemt .
Toegangsprijzen:: € 19.50 (onder 25 jaar € 10,–). Kinderen tot 12 jaar gratis. Catalogus: € 20,–
Let op: door het specifieke karakter van de huisjes zijn enkele locaties niet of slechts gedeeltelijk toegankelijk voor rolstoelgebruikers.

Info: www.kunstenfestivalwatou.be en via info@kunstenfestivalwatou.be

Fotografie: Jempi Welkenhuyzen