Geen categorie

Kijk ik nou wel of niet naar het wielrennen ?

Deze week heb ik een paar keer gekeken naar pakweg het laatste kwartier van een etappe in de Giro, oftewel de Ronde van Italië. Ik wilde toch weten of ‘Onze Tom’ het zou gaan redden om die roze trui weer te pakken. En die ritten waren best spannend.

Maar al kijkende heb ik mijn twijfels. Enerzijds heb ik een enorm respect voor zóveel fysieke kracht, dat is topsport op het allerhoogste niveau. Maar anderzijds, wie rijdt nou op z’n spieren en wie op ‘diesel’?

In mijn jeugd keek ik vaak naar het wielrennen. In de familie was dat heel gebruikelijk. Ik heb ze allemaal urenlang gevolgd op tv;  Anquetil, Poulidor, Jansen, Zoetemelk, Merkx en ga zo maar door. Dan zat je dus een paar uur naar zo’n etappe te kijken. Spannend hoor.

Maar dat doe ik al jaren niet meer. Het kost me simpelweg te veel tijd, ik heb nog zoveel andere dingen te doen. En het is me ook te apathisch, om urenlang op de bank voor de tv te hangen. Het zou hooguit kunnen met de laptop op mijn schoot of een goed boek in mijn handen. Want het is natuurlijk niet al die tijd echt spannend.

Maar los daarvan, mijn geloof in het wielrennen is met de jaren ook sterk aangetast. Al die dopingschandalen. Er was op een gegeven niemand meer in het peleton te vinden die nog schoon was. Je zult maar al die Touretappes thuis gevolgd hebben, met Armstrong heldhaftig en oppermachtig in het geel. En dan bekent ie zoveel jaar later dat het zonder extra stookolie nooit gelukt was. Velen zijn hem gevolgd in de bekentenissen.

En dan nu de Giro. Eerst heb je daar ene Yates die iedereen naar huis fiets. Die ging bergop bijna net zo snel als bergaf. En dan ineens, van de ene op de andere dag, is ie nergens meer te bekennen en bengelt ie ergens achteraan op meer dan een half uur.

Dan komt daar ineens Froome. Ik lees dat die nog een dopingonderzoek vanuit de Vuelta heeft lopen. De uitspraak daarvan is nog altijd niet bekend. Hij zou teveel verboden spul tegen astma hebben genomen. Tja. Soms lijkt het erop alsof het halve peleton aan astma lijdt. Ik verwijt het die wielrenners niet eens. Het gaat om het grote geld. Ploegbazen beslissen en heel creatieve artsen worden ingehuurd. De dopingcontroles worden beter maar de trajecten om die te omzeilen, worden natuurlijk ook steeds gewiekster.

Die Froome kwam in het begin van deze Giro ook niet vooruit. En dan ineens vliegt ie over de cols. Geweldige prestatie natuurlijk, maar toch.

Het is niet dat Tom een Limburger is, maar op de een of andere manier komt hij natuurlijker over als sportman. Hij heeft elke dag constant gereden. Geen extreme pieken. En hij lijkt me intelligenter dan menige ploegarts, dat helpt ook. Alleen al vanwege die constantheid zou ik hem de roze trui van harte gunnen. Maar in het wielrennen gelden vaak andere wetten. Een volkssport die populair blijft, jawel. Maar ik weet nog niet of ik de finish van de laatste etappe wel ga volgen.

Of anders naar Max. Die gebruikt ook een soort diesel, maar niet tegen astma.

 

Jo Cortenraedt

 

 

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Geen categorie

Gerelateerd nieuws