Weer feest bij Euroscoop op C- Mine in Genk. Na de premiëre van ‘Marina’ en ‘Tsocaanse Bruiloft’ (Maasmechelen) was er nu de avant-premiëre van de schitterende animatiefilm ‘Jack en het Koekoekshart’, naar roman en script van Mathias Malzieu ‘Méchanique du Coeur’. ‘Jack wordt geboren op de koudste dag ooit, zijn hart blijkt bevroren, maar dokter Madeleine plaatst er een koekoeksklok voor in de plaats. Met alle gevolgen vandien…”
Drie volle zalen genoten van deze prachtige poëtische prent die tot in het detail is uitgewerkt. En dit in aanwezigheid van de Vlaamse stemmencast, waarbij o.a. Dieter Troubleyn, Jan Scheepens, Belle Perez en Matteo Simoni.
Dat de prent in Genk in avant-prmiëre ging, heeft zeker te maken met het feit dat docent Eric Goossens (MAD-faculty) onder leiding van Anton Roebben ( Walking the Dog) met tal van oud-studenten verantwoordelijk zijn voor de animatietekeningen. En Universal zag dat het goed was. Sinds de mijnsluiting in 1987 is C-Mine hét centrum voor creatieve economie en onderwijs. Met succes zo blijkt. De film kreeg na afloop talloze positieve reacties. Het moge duidelijk zijn dat de animatiefilm in Vlaanderen volwassen is geworden en kan rekenen op de interesse van het brede publiek. De prent wordt verdeeld in tien landen en is ook geselecteerd voor de Film Fest Spiele, de Biennale van Berlijn. Een reactie van Belle Perez, die de hoofdrol van Acacia voor haar rekening neemt: ” Het was leuk om zowel zang als stemcasting te combineren. Ik had het nooit eerder gedaan.
Het is niet eenvoudig zulke emoties neer te zetten . Ik heb dan ook enkele zakdoeken versleten. Acacia is een fragiel maar toch ook pittig meisje. Het is een zeer mooie film.” Belle staat aan de vooravond van een theatertournee door Nederland en Vlaanderen. In mei volgt haar single en in het najaar presenteert ze een full-CD. Ook Matteo Simoni, die de andere hoofdrol voor zijn rekening neemt , in de persoon van Jack getuigt: ” Belle en ik hebben elkaar nooit ontmoet. Toch moest ik de rol van verliefde spelen. Het is niet eenvoudig om je klein en breekbaar te maken. Het moeilijkste vond ik nog het zingen in de film.” Wie het ook niet onder de wind had was Anton Roebben (Tongeren). Hij was verantwoordelijk in Vlaanderen voor de animatie. ” We hebben 13 maanden aan de film gewerkt met 150 mensen. Heel complex. Normaal doe je daar nog een half jaar langer over. Het was dus je reinste zelfmoord. Het is overigens enorm moeilijk om een poëtische Franse film te interpreteren. Maar uiteindelijk was dit een zeer leuke ervaring, dankzij een realisator die zeer goed wat hij wilde.”
Na afloop van de film wachtte voor sommige filmliefhebbers nog een verrassing. In de aanloop naar Valentijn, schonk Swatch enkele gelukkigen een heus ‘Liefdeshorloge’. En toen was het tijd voor een ‘aangeklede receptie’.
(tekst en foto’s Jempi Welkenhuyzen)
