Hou op met die actieweken in restaurants

Het is een enorme plaag geworden, al die actieweken in de restaurants. Ik ben sowieso de tel kwijt hoeveel het er per jaar zijn en ook onder welke titel. In ieder geval gaat het steeds om een voordeel voor de gast. Niks op tegen, maar het zint me toch niet. Dan kan bijvoorbeeld de tweede gast gratis mee eten. Of kost het menu nog maar de helft.

Heel veel restaurants doen er aan mee, ook aan al die social deals. Volgens mij knopen ze zich daar zelf mee op. Ik was van de week nog bij Valuas in Venlo. De gebroeders Swaghoven doen NIET mee aan al die kortingsacties. „Volstrekt ongeloofwaardig”, zegt Eric Swaghoven, de man in de keuken. „Moet je dan minder kwaliteit gaan geven? No way. En de prijzen die wij hanteren zijn scherp, maar zijn nodig om gewoon je personeel en leveranciers te betalen. Dus hoezo dan ineens voor de helft van de prijs? En terugkomen komen die mensen die enkel voor zo’n voordeelactie komen toch niet.”

Ik denk dat hij gelijk heeft. Natuurlijk, als je bij zo’n actie flink wat inschrijvingen krijgt, dan levert dat gauw even wat cash flow op. Wel zo handig. Maar het geeft geen continuïteit. Eric Swaghoven is zo eerlijk om te zeggen dat het in het gastronomisch restaurant ook niet altijd even gemakkelijk is, met name de lunch valt nog wel eens tegen. Die cultuur is er immers bijna niet meer in Nederland, sinds alle bedrijfsbezuinigingen. Maar de Swaghoventjes blijken dan wel voldoende ondernemer om in de breedte te gaan, om nieuwe initiatieven te ontwikkelen.

Een aantal jaren geleden begonnen ze al met een brasserie in hetzelfde pand, dat is meer voor een goede biefstuk, frites en salade. En dat draait prima. Nu hebben ze er ook een wijnboetiek bij. Broer Marcel deed toch al in wijn via de Wine Companies. Die flessen kun je nu dus ook kopen bij Valuas. „En dat werkt”, zegt Marcel. „Ze proeven en als ze het lekker vinden zeggen ze, doe maar zo’n doosje.”

Valuas kookt ook buiten de deur. Of beter gezegd, ze komen het eten brengen bij bijzondere partijen. Zoals komende zaterdag op het Gouvernement voor het koninklijk gezelschap in verband met ‘200 jaar Koninkrijk’.

En als klap op de vuurpijl heeft Eric dan zijn kroketten vermarkt. Gastronomische kroketten, dat wel. Inmiddels 16 soorten, met kippensoep, ham, asperge, kalfstruffel en ga zo maar door. Jawel, ook bitterballen. Maar dan wel allemaal zelf gemaakt, culinair verantwoord. Intussen worden er daar zo’n 4.000 stuks per week van verkocht en is er nu een mannetje vrijgemaakt om ze door heel Nederland verder uit te zetten. De kans is groot dat er binnenkort een locatie in de buurt gezocht moet worden om de productie te kunnen opvoeren.

Nou wil ik niet zeggen, dat alle restaurants in Nederland maar kroketten moeten gaan maken. Maar wel dat je met nieuwe initiatieven bepaalde klappen kunt opvangen. Eenvoudig is het allemaal niet, maar wachten totdat de klant komt, dat werkt helaas niet meer. Dus actie is geboden. Maar liever geen kortingsactie. Ik kom graag terug als de prijs-kwaliteit-verhouding gewoon in orde is. Meer hoeft dat niet te zijn.

Jo Cortenraedt