Hiddema of Clooney ?
Het had een keuze kunnen zijn, of naar de boekpresentatie van mr. Theo Hiddema in Amsterdam, of naar het huwelijk van George Clooney in Venetië. De laatste maakte het mij wel erg gemakkelijk door mij geen uitnodiging te sturen, dan wel eentje naar het verkeerde postadres.
Het werd dus het Tropenmuseum in Amsterdam, waar zo’n honderd genodigden bijeen waren om het boek over de roemruchte advocaat Theo Hiddema ten doop te houden. Enerzijds wat mensen uit de Amsterdamse grachtengordel en anderzijds kleurrijke types uit Limburg, van ‘koning’ Ad Paes tot collega mr. Arthur Voncken. Er waren sowieso vrij veel advocaten, bijna allemaal uit de hoek van de strafpleiters. Ook zag ik wat oud-collega’s van het NOS-journaal zoals Harmen Roeland en Paul Grijpma.
Hiddema, normaal pendelend tussen zijn kantoren in Maastricht en Amsterdam, had zich in het licht beige gestoken, dat doet het altijd goed in de tropen.
De hapjes waren nogal bescheiden, beetje op de Surinaamse toer, tot en met een stokje saté op het einde. De wijn daarentegen was drinkbaar, hetgeen lang niet op alle recepties het geval is.
Maar nu terzake, na een uur gezellig babbelen kwamen er dan toch twee speeches. Eentje van schrijver Stan de Jong. Ietsje aan de lange kant. En dan de 70-jarige meester zelf. Die was aanzienlijk te lang aan het woord. Maar dat was te verwachten. In de rechtszaal is hij ook niet van de microfoon te krijgen en de waarheid dient gezegd dat zijn woordkeuze doorgaans dermate is, dat dit dan niet gauw verveelt. Op een receptie is dat wat anders, als iemand langer dan pakweg vijf minuten aan het woord is, dan begint het geroezemoes op te stijgen. Hiddema lukte het nog om de meute zo’n tien minuten koest te houden, daarna werd hij moeilijk verstaanbaar vanwege de achtergrondgeluiden.
Het boek moest vooral gekocht worden, zo hield de gelauwerde en gelouterde strafpleiter de toehoorders voor. Slechts voor twee tientjes. De meesten deden dat dan ook. Hiddema beloofde om zelf de boekenwinkels langs te gaan om te controleren of ze ook wel voldoende vooraan in de schappen zouden liggen. Ik geloof het ook nog, ik zie het hem zo doen.
Natuurlijk, Hiddema heeft nogal wat boeven vrij gekregen wegens vormfouten, niet omdat ze niks hadden uitgespookt. Dus in die zin zou je vanuit maatschappelijk gevoel niet blij kunnen zijn met dergelijke advocaten. Van de andere kant, oud-president Wortmann van de Maastrichtse rechtbank zei me op de receptie dat hij daar nooit moeite mee had, als Hiddema juridisch gezien gelijk had. Want zo werkt het spel nu eenmaal.
Hoe dan ook, de inmiddels 70-jarige strafpleiter liet vooral blijken ijdelheid te koesteren. Hij komt er in ieder geval voor uit, dat siert hem.
Jo Cortenraedt
