Het Kerstdiner
Heel wat mensen zeiden afgelopen week al tegen me: geniet lekker van de kerstvakantie. Het was welgemeend. Alleen niet de realiteit. We hebben geen kerstvakantie. We hebben twee deadlines: Chapeau januari-editie en de Engelstalige TEFAF Maastricht Cityguide. Dus bij ons zijn de kantoren niet twee weken dicht maar open. De computers blijven ratelen, al komen er wel minder telefoontjes, dat geeft wat meer adem.
Maar we klagen niet, wie zelfstandig is, die weet dat twee – drie maanden vakantie geen optie is. Toch is er iets meer rust rond de kerstdagen, al was het maar omdat 1e en 2e kerstdag officieel vrij zijn. Althans in Nederland. De Belgen vieren geen 2e kerstdag. Wie weet, misschien gaan ze na al die stakingen dan wel een dagje werken.
Mijn vrouw onderneemt ook en heeft het heftig druk tot kerstavond. Dus de boodschappen zullen toch van mijn kant moeten komen. Ook wel handig, want wie kookt met de kerstdagen, kan ook maar het beste zelf voor de waren zorgen. Daarmee begint dan de voorpret.
Tussen alle werk door bezoek ik dan enkele vertrouwde adressen om mooie producten te kopen, soms bestel ik ze van te voren en soms leveren ze ook wel eens een bestelling.
Met kerstmis zijn we thuis, zo simpel is dat. Omdat we al zo vaak en route zijn. Twee TGV’s rollen dan uit en dat geeft op zich al een bijzonder gevoel. Koken vind ik sowieso geen straf, dus laat maar komen die kerstdiners. Natuurlijk zou het een uitdaging zijn om dan spannende nieuwe recepten te proberen, maar dat wordt me dan weer té inspannend. Nee, met de goede en vooral verse producten doe ik dan gewoon waar ik zin in heb. Voor-, tussen, hoofd, en nagerecht, het is een plezier om te doen. Kleine gerechtjes, geen hopen voedsel waardoor je naderhand niet meer kunt lopen. Dus ook niet teveel over laten. Hergebruik en in het uiterste geval bieden de kippen uitkomst.
Sommige gasten zijn ‘vast’ met kerstmis, anderen komen zoals ons dat te binnen schiet. Met vooral ook een sociale kant. De gerechten en de wijnen moeten goed zijn, maar de gesprekken liefst nog beter. Om even stil te staan bij alles wat dit jaar weer voorbij is gekomen. Daar heb je eigenlijk twintig gangen voor nodig, maar dan wordt het erg ongezond.
Wandelen, lezen, koken, genieten en ontspannen, dat zijn zo’n beetje de ingrediënten van onze kerstmis. En jawel, ook een bezoek aan de kerk, omdat het er van oudsher bij hoort.
Oh jawel, de aankleding rond het kerstdiner, daar besteden we ook serieus aandacht aan. Mijn vrouw tovert een tafeldecoratie waar je ‘u ‘ tegen zegt. Uit de speakers klinkt muziek, maar geen ‘jingle bells’ of kerst-verzamel- cd’s. Nee, serieus Bach. Stichtelijke kerstmuziek.
Nou vertel ik dat zo allemaal wel, maar misschien steken we dit jaar buiten wel gewoon de barbecue aan en gaan we een tropisch kerstdiner houden. Vroeg of laat gaat het daar nog van komen, als het zo doorgaat met de klimaatverandering. Weg kerstsfeer, weg kandelaren. Dan hangen we de ballen in de olijfboom.
Jo Cortenraedt
