‘Geen gewone!’
Deze week overleed de Brunssumse sportman Willy Rekers. Op de 1Limburg-website en in de Limburgse kranten was het niet meer dan een klein kolommetje. Begrijpelijk ook, want een professionele erelijst ontbreekt.
Toch deed dat ene kolommetje geen recht aan Willy en zijn prestaties. Of beter: zijn inspirerende leven. Als jong broekie begint Willy een fietsenzaak in Brunssum. Een piepjonge zelfstandige, met alle risico’s van dien. Het tekent zijn karakter. Willy gaat ervoor, altijd. En zijn zaak groeit uit tot een bekende en florerende fietsenhandel in Brunssum en omstreken.
Maar sport bleef zijn grote liefde. Willy Rekers was een oer-sportman. Een beresterke marathonschaatser én wielrenner. De spaarzame vrije uurtjes werden gevuld met kilometers op de weg en op het ijs. Een technisch begaafde schaatser en een beresterke fietser. Toen hij eenmaal zijn zaak verkocht, ontwikkelde hij die sportpassie. De spaarzame uurtjes werden ellenlange trainingsuren. Het sterke lijf moest toch nog eens maximaal getest worden. Dat karakter he: er altijd voor moeten gaan!
In 2005 gaat de 59-jarige Willy naar het WK Wielrennen voor Masters. In het Oostenrijkse Sankt Johann won hij ook nog, door zijn twee medevluchters te verslaan. En Willy mocht een regenboogtrui aantrekken.
Zelden heb ik sportmensen van dat kaliber meegemaakt. Sterke benen, maar een nog veel sterkere geest. In de zomer de beste op de weg, in de winter de beste op het ijs. Marathonschaatsers zijn vaak goeie wielrenners. Ze kunnen de pijn verdragen met hun ijzersterke wil. En deze wil was er een van de buitencategorie.
Ruim een jaar na zijn wereldtitel reed Willy een wedstrijd op Mallorca. Onverzettelijk, hij was toen net 61 jaar. ‘Normale’ mensen gaan dan rustige toertochtjes maken in het heuvelland. Een stukje vlaai onderweg en een Tripel aan de streep. Maar niet Willy Rekers. De wedstrijdsport was nu eenmaal zijn leven.
Vlak voor de finish komt Willy zwaar ten val. En ook zwaar ongelukkig. Hij belandt met zijn rug op de stoeprand. Fietsers staan altijd snel op, maar niet deze keer. Een dwarslaesie is het gevolg, de rolstoel zijn onvoorziene toekomst.
Ik kwam hem in de jaren daarna geregeld in de rolstoel tegen. Bij wielerwedstrijden in de buurt, tussen de wielerhelden van weleer. Het moet ongelooflijk pijnlijk zijn geweest voor de gewezen sportman, maar hij was er wel. Met altijd een vriendelijk woordje en een grote glimlach. En nog steeds met dat ogenschijnlijk gezonde gebruinde en sterke lichaam.
Willy Rekers werd voor velen een grote inspiratie. Het lot kon hem niet kapot krijgen. Zelfs niet toen enkele jaren geleden de slopende ziekte ALS bij hem werd vastgesteld. Maar het eens zo sterke lijf werd broos en breekbaar. Deze week overleed Willy Rekers op 71-jarige leeftijd.
Willy de schaatser, de schaker en de oud-wereldkampioen wielrennen. Een inspiratie voor zijn omgeving. Sporters zoals Willy zijn schaars.
Of zoals een trouwe sportvriend van hem mij deze week toevertrouwde: ‘Willy? Dat was geen gewone !’
Sander Kleikers
