De Zuid-Limburgse fruitboer en Europa
Van de week voerden mijn vrouw en ik een actie uit, die op YouTube niet had misstaan. Maar we vonden dat beter om het niet op video vast te leggen, terwijl het wel een liefdevol karwei betrof. We hebben in de tuin wat kleine appelboompjes staan en er werd gewaarschuwd tegen stevige nachtvorst. Net dit jaar nu deze boompjes meer dan ooit prachtig in bloei staan. Om ons zo maar even over te geven aan de grillen van de natuur, dat vonden we wat veel van het goede.
Dus bedachten we om een flink aantal oude lakens uit de kast te halen en als het ware als dak op de boomtoppen te leggen. Geen eenvoudig karwei en we moesten voorzichtig zijn om niet teveel aan die lakens te trekken, want dan zou de bloesem toch het loodje leggen.
We kregen niet alle bomen toegedekt, hier en daar stond er nog een heel of half boompje kaal bij.
De barre aprilnacht volgde en ’s ochtends zagen de weilanden om ons heen wit van de vorst. Edoch, ik merkte dat het juist op die plek in de tuin waar de appelbomen staan, minder ernstig was geweest. Kennelijk zorgde de grote haag, de garage en het huis voor een soort beschut carré, waar de wind nauwelijks bij kwam. Het eindresultaat was dat de door ons toegedekte bloesem het sowieso overleefd had, maar ook de takken die nog bloot lagen. Een opluchting. We hoeven niet van die appels te leven, maar toch, een leuke oogst en verse appels naast het huis, het heeft wel wat. Bovendien educatief voor de kinderen. En onbespoten fruit!
Onze vreugde stond in schril contrast met hoe het de meeste professionele fruitboeren in Zuid-Limburg was vergaan. Driekwart of meer van de oogst bleek bevroren, het seizoen is niet meer goed te maken voor hen. En ze hebben het al zwaar want door de open Europese markt komt de concurrentie vooral uit Polen. Die appels zijn stukken goedkoper dan de Nederlandse, omdat de Poolse boeren spotgoedkope plukkers uit de Oekraïne halen. Terwijl de appels in Nederland en België juist door Polen en Roemenen geplukt moet worden, want van de honderdduizenden ingeschreven werklozen blijkt er niet één te porren te zijn om met de hand tot aan een hangende appel te reiken, die af te nemen en in een korf te leggen. Meestal omdat ze daar niet voor ‘opgeleid’ zijn. Zucht.
Ik ben nogal een voorstander van een open en vrij Europa, het voorkomt een hoop (oorlogs-)ellende. Open grenzen, vrije markten, dat is een mooi principe. Toch denk ik dat er te weinig oog is vanuit Brussel en de Europese hoofdsteden voor de oneerlijke concurrentie binnen die Europese Gemeenschap. Vrije handel is prima, maar dan wel op basis van gelijke omstandigheden. En anders zou er toch corrigerend opgetreden moeten worden. Want als de Nederlandse fruitboeren, vrachtwagenchauffeurs en loodgieters het allemaal moeten afleggen tegen Oost-Europeanen die goedkoper kunnen werken vanwege veel minder belastingen en sociale lasten, dan zitten ze gefrustreerd en armzalig thuis. Ga die mensen dan maar eens uitleggen hoe goed die Europese samenwerking is.
Dat probleem speelt ook bij de Franse presidentsverkiezingen. Je moet er niet aan denken dat de rechts-extreme Marine Le Pen niet alleen doorstoot naar de tweede ronde, maar daar ook nog zou winnen. Met de links-extreme Luc Mélenchon zou het niet veel beter worden. Beiden willen trouwens uit de EG en uit de Euro. Alles bij elkaar optellend zou dat een ramp voor Frankrijk en voor Europa zijn. Maar dat ze zoveel aanhang hebben weten te verzamelen, heeft er deels wel mee te maken dat vanuit Brussel te weinig oog is voor degenen die niet profiteren van de open grenzen en de vrije handel. De ‘eigen’ mensen die sneuvelen omdat er niet op een eerlijke manier geconcurreerd kan worden.
In Brussel wachten ze met angst en beven het resultaat van de uitslag in Frankrijk af. Die penibele situatie was niet nodig geweest als dit soort nadelen van de Europese samenwerking serieus opgelost zouden worden.
Jo Cortenraedt
