Bron van inspiratie
2017 is nog niet helemaal afgelopen maar het was voor ons bij Chapeau een jaar vol inspiratie. Die kregen we van tal van gebeurtenissen en gesprekken met mensen. En we waren blijkbaar ook een bron van inspiratie voor anderen.
Een boeiend en diepgaand project was zonder meer ’25 jaar Verdrag van Maastricht’, dat we in boekvorm en tv-documentaire uitbrachten. Een serie uitgebreide interviews met hoofdrolspelers van toen en nu rondom het wereldberoemde ‘Treaty of Maastricht’, dat ook dit jaar weer dagelijks een actueel thema was in de internationale media. Een ‘branding’ voor Maastricht die zijn weerga nit kent.
Gouverneur Theo Bovens zei bij de presentatie van het boek en de documentaire dat eindelijk de gebeurtenissen voor en achter de schermen van deze historische gebeurtenis op een rijtje zijn gezet. Hij noemde het interview dat wij hadden met de voormalige Duitse minister van financiën Theo Waigel een van de hoogtepunten van een jaar ‘Europe Calling’. Dat was het voor ons ook, de tocht naar München was niet voor niets geweest. Want uitgerekend Waigel, die samen met de toenmalige bondskanselier Helmuth Kohl in Maastricht de Duitse mark inruilde voor de Euro, wist treffend de kern van het Europees verhaal te vertellen: nooit meer oorlog.
En dat is ook waar Frans Timmermans regelmatig terecht op hamert. Het is gemakkelijk om alles dat niet goed gaat aan ‘Brussel’ te wijten, maar zonder Europa waren waarschijnlijk weer heel wat legers de nationale grenzen overgetrokken.
Inspiratie kregen we ook van het onderhandelingsproces met de kunstbeurs TEFAF waarbij bleek dat als je maar met goede ideeën komt, de wederpartij daar voor open staat en dat je zodoende samen tot een nieuwe inspirerende fase kunt komen. Onze rol was informeel en op de flank, want in het hart opereerden uiteraard de Provincie Limburg, de Gemeente Maastricht en het MECC. Niettemin, juist aan de randen van het speelveld kun je soms voor tempoversnellingen zorgen, waardoor bepaalde processen kunnen worden vlotgetrokken. Voortbouwen aan een evenement dat de regio internationaal zoveel goeds brengt, en dan ook nog met de mooiste kunst als centraal thema, dat is een onderwerp waar we ons graag voor blijven inzetten. Een rol die misschien minder voor de hand ligt, maar ons wel voldoening gaf.
Inspiratie gaven we kennelijk aan de regionale krant die onze jaarlijkse wedstrijd ‘Het Terras van Limburg’ nog eens dunnetjes ging overdoen, onder dezelfde titel. En die nu begonnen is met een katern onder de subtitel ‘Het goede (Limburgse) leven’. Onze subtitel ‘Magazine over het goede leven in Limburg’, die we al ruim twintig jaar voeren, is kennelijk zó overtuigend geweest, dat er niet meer gezocht is naar een creatief alternatief. Het is mooi dat de krant na die twee decennia nu ook ontdekt heeft dat het goede leven in Limburg volop aandacht verdient. Dat is een mooie bijvangst van ons missionariswerk. Moge het bijdragen aan het versterken van het Limburgse bewustzijn op moderne leest geschoeid. Onze focus blijft gericht op de eigen kracht, waarbij het voortdurend sleutelen aan de kwaliteit voorop staat.
In dat kader hebben we dit jaar flinke stappen kunnen zetten om ons merk Chapeau over vele mediakanalen uit te spreiden: magazine, aparte gidsen, dagelijkse online berichten, blogs en vlogs, social media, televisie en online-tv, videoproducties, ‘branded content’, evenementen en een eigen community. Het lijkt wel een flinke kerstboom, en daarmee heb ik meteen het haakje naar kerstmis, want dat gaan we nu vieren. Ieder op zijn of haar manier. Het hoeft niet met overdaad, want die vreselijke plastic verpakkingen van al die cadeaus, het is eigenlijk niet zo’n vrolijk gezicht onder de boom.
Het gevoel van gelukzaligheid zal uiteindelijk toch van binnen moeten komen. Maar een goed glas wijn daarbij kan natuurlijk wel helpen.
Proost!
Jo Cortenraedt
