Geen categorie

Ander beroep?

Auteur: Jo Cortenraedt

Al ruim 40 jaar meen ik een aardig beroep uit te oefenen, dat van journalist en tv-producent. Het bevalt me in het algemeen prima. Veel variatie, veel persoonlijke contacten, veel ruimte voor eigen ideeën. Zeker sinds ik zo’n 25 jaar geleden zelfstandig ging werken. Nadelen zijn er natuurlijk ook, zoals bijvoorbeeld dat je zo’n uurtje of 70 in de week in de weer bent. Maar als je iets doet wat je interessant vindt, dan is dat nog te doen.

Maar bij het lezen van de kranten deze week begon ik toch te twijfelen of in de herfst van mijn carrière niet toch voor een ander beroep moet kiezen. Er doet zich een concrete gelegenheid voor.

Bij de politie in Amsterdam komt er de functie vrij van ‘programmadirecteur diversiteit’. Op die post zat mevrouw Fatima Elaktik (PvdA), maar contract is beëindigd.  Ze bleek bevriend te zijn met mevrouw Saadia T. die de gemeente adviseerde over hoe radicalisering tegen te gaan. Die bleek niet alleen allerlei belangen te hebben verstrengeld maar ook juist goed bevriend te zijn met mensen die juist erg geradicaliseerd waren. En juist die mensen wilde zij inzetten om degenen die op het foute pad dreigden te geraken, te ‘deradicaliseren’.  Volgt u het nog?

Nochtans was de Amsterdamse politiechef Pieter-Jaap Aalbersberg lange tijd over Fatima Elaktik te spreken, omdat ze ‘haarfijn kan uitleggen waar de spanning zit’.  Daarom juist denk ik dat ik een goede kans maak. Immers, niet alleen heb ik veel multiculturele contacten, ik kan ook best wel wat gedachten en ideeën in de juiste context op papier zetten, gezien mijn huidige beroep.

Dus ik overweeg te solliciteren.  Want de functie heeft zo z’n voordelen:  een werkweek van 24 uur (3 dagenvan 8 uur dus) tegen een maandsalaris van 12.000 euro! Omgerekend is dat een aanzienlijk hoger uurtarief dan tegen waar ik nu voor werk. Ik denk dat ik ook niet speciaal naar Amsterdam zou hoeven te verhuizen. Ik maak nu wel vaker dagen van 12 uur, dus dan zou ik die klus in twee dagen per week kunnen klaren. Dan heb ik de andere vijf dagen van de week vrij voor mijn vrouw, kinderen, vrienden, de tuin, de kunst, koken en zoveel meer. Een zee van tijd komt dan beschikbaar. Ik zou dan maar één overnachting per week in Amsterdam hoeven te doen, gewoon ergens een gezellig hotelletje langs de grachten, leuk. En die ene avond red ik het echt wel in ’s lands hoofdstad, je hebt er vele leuke restaurants en kroegen en dan zie ik mijn vrienden daar ook weer wat vaker.

En mocht het een keer zo uitkomen, dan kan ik die tweede dag ook nog wel van huis werken. Ik neem aan dat de meeste werkzaamheden bestaan uit vergaderingen en werkoverleg, dat moet met videoconference gemakkelijk te klaren zijn.

Bovendien zou ik invoeren dat ik elke maand een paar dagen ter oriëntatie naar een stad in het buitenland zou gaan. New York, Berlijn, Parijs, Nice bijvoorbeeld. Want de politiekorpsen daar zitten met dezelfde problematiek, dus dan kunnen we wat ideeën uitwisselen tijdens de lunch. Dat dit toevallig steden zijn waar ik graag kom, is louter toeval.

Dus daar gaat ie:  ‘Geachte korpschef, geachte burgemeester, bij deze bied ik mijn diensten en jarenlange ervaring aan voor de functie van ………………’

‘Ik kijk uit naar ons eerste kennismakingsgesprek.’

 

Jo Cortenraedt  

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Geen categorie

Gerelateerd nieuws