Wyckse wodka, jenever en gin met een verhaal
Mijn 37ste verjaardag vierde ik – voor mij wat ongebruikelijk – met een glaasje wodka in mijn hand. Ik bevond me die dag in Moskou, waar ik een weekje meeliep met de uit Limburg afkomstige fotograaf van de Moskou Times, die door een opmerkelijke stunt van Cupido in de Russische hoofdstad was beland.
Niet ver van het Rode Plein vond die avond een prijsuitreiking plaats. De laureaat was een anchorman van de Russische staatstelevisie die – zo begreep ik – minstens zo beroemd was als Vladimir Poetin. Aangezien ik geen woord Russisch sprak, kreeg ik van de bijeenkomst weinig mee. Op momenten dat er werd gelachen, lachte ik – puur voor de vorm – een beetje mee.
Toen het officiële gedeelte erop zat en er werd getoost bleek ik zowaar al vrienden te hebben gemaakt. Nadat ik had laten blijken dat ik jarig was werd me het ene na het andere glaasje wodka aangereikt. Voordat ik het in de gaten had stond ik vrolijk te heildrinken – na zdorovje! – met een aantal beroemde Russen. Het leek wel alsof we elkaar verstonden. We speelden mee in hetzelfde verhaal, maar allemaal vanuit een ander perspectief.
Deze week maakte ik in een café in het Maastrichtse stadsdeel Wyck kennis met Frank Kalf. Hij is initiatiefnemer van onder meer de Wyckse Wodka, een zijdezacht drankje op basis vaan sjieke en sjoene eerappele en graan afkomstig uit wuivende korenvelden in de omgeving van Maastricht. De Wyckse Wodka – net als de betere versies van het originele spul uit Rusland kristalhelder en loepzuiver – mag precies een jaar na zijn lancering een succes worden genoemd: vergezeld van het juiste verhaal doet het drankje het goed op festivals en andere feestelijke gelegenheden. Wyckse Wodka wordt geschonken door een veertigtal cafés en restaurants. Ook horecagroothandel HANOS heeft Wyckse Wodka in het assortiment.
De romantische gedachte dat elke fles een verhaal bevat, een verhaal dat je met anderen kunt delen – heeft de Maastrichtse ondernemer ertoe gebracht zijn spiritualiën voortaan uit te brengen onder de merknaam ‘Flessenpost’ (Message in a Bottle). De drankenlijn omvat sinds dit jaar ook een tweede bijzondere Maastrichtse drank: Leo’s Speltjenever, een eerbetoon aan Franks zes maanden geleden op 62-jarige leeftijd overleden schoonvader Leo, een kunstenaar die het nuttigen van een ‘beste borrel’ tot ware levenskunst verheven had.
Met de Wyckse Wodka en Leo’s Speltjenever is nog lang geen einde gekomen aan de reeks verhalen die Frank Kalf wil vertellen. Eind deze week wordt bij Clichee in de Koestraat in Maastricht een crowd funding actie voor een derde drank onder het merk ‘Flessenpost’ gelanceerd. Deze drank is een biologische gin op basis van kruiden (onder meer citroenmelisse, lavendel en vlierbessen) die geplukt worden in en rond Maastricht. Langs de Maas, maar ook op plekken in de stad waar bijzondere plantjes en bloemetjes nog alle levensruimte hebben, zoals het Frontenpark. ,,Limburg heeft zo’n mooie en rijke natuur, onbegrijpelijk dat uit deze bodem nog nooit een gin is gesourced. Laat Flessenpost Gin de eerste zijn”, aldus de 31-jarige ondernemer.
Wat de Flessenpost Gin extra bijzonder maakt is dat het project wordt ondersteund met een crowdfunding. ,,Ik heb bewust niet gekozen voor de easy way”, vertelde Frank. ,,De financiering was in feite rond. Er was een investeerder die me de benodigde 40.000 euro zo wilde geven, maar het leek me leuker – en vooral ook gepaster – om de eerste echte gin van Maastrichtse bodem te verwezenlijken samen met de Maastrichtenaren. Ze zijn allemaal de invulling van een stukje van het verhaal.”
Deelnemen aan de crowdfunding kan vanaf 5 euro. De looptijd is 5 jaar. De inzamelingsactie, met een rendement van 4,5 procent per jaar, kan ook worden ondersteund door alvast één of meer flessen in de voorverkoop te reserveren.
Van de benodigde veertig mille is inmiddels ruim de helft binnen. Frank heeft alle vertrouwen in dat de rest snel volgt, zodat de eerste fles al komende najaar worden uitgeschonken. De jonge ondernemer verheugt zich nu al op het rinkelende geluid dat straks te horen valt als hij de Flessenpost Gin straks met zijn bakfietsje langsbrengt op plekken waar ze leven van het delen van mooie en bijzondere verhalen. ,,Dat is echt genieten.”
De Wyckse Wodka, waarvan ik deze week voor het eerst voorzichtig nipte, bracht me even terug naar een bijzonder verhaal dat zich op 5 november 2001 afspeelt in het gure Moskou. Als alles meezit – en daar ziet het wel naar uit – is de Flessenpost Gin ruimschoots op tijd voor mijn volgende verjaardag. Na zdorovje! Of misschien toepasselijker: Proost Mestreech!
________________________
Abonneer je op Chapeau Magazine
Sluit nu een jaarabonnement af voor slechts €29,50 en ontvang vele extra’s -> meer info <
