Culinair|Wijnen

Tim Mondavi, een bescheiden wereldster op wijngebied in Venlo

tekst Maarten van Laarhoven

Een wijnreis naar Californië prijkt al jarenlang bovenaan mijn verlanglijst. Misschien moet het er in 2024 maar eens van komen, want dan is het precies twintig jaar geleden dat de Oscar-winnende roadmovie Sideways in de bioscoop verscheen. De film, die de hoogst amusante wederwaardigheden beschrijft van twee veertigers die vlak voor het huwelijk van een van hen een adembenemende tocht langs de prachtige Californische wijngaarden maken (‘I am not drinking any fucking merlot’) is bij wijnliefhebbers goed aangeslagen. Niet in de laatste plaats in de Verenigde Staten, waar het wijntoerisme – mede dankzij Sideways – nog altijd uitermate populair is.

Dat de wijnen uit de VS in hoog aanzien staan is niet zo gek. De echte Amerikaanse top is zoveel meer dan de doorsnee wijnen uit wat ten onrechte ‘de nieuwe wereld’ wordt genoemd. Wine Spectator – het meest levendige en daarom misschien wel leukste wijnblad ter wereld – besteedt in nagenoeg elke editie ruimschoots aandacht aan de drijfveren van de Californische makers. Behalve wijnboer zijn ze opvallend vaak ook halve dichters en filosofen. Iets wat ik zelf altijd meen terug te proeven in de betere wijnen van Amerikaanse bodem. Een kwestie van gevoel voor romantiek? In elk geval zijn mijn ervaringen met het commerciële geweld uit de VS dat je de laatste jaren in toenemende mate aantreft in de supermarkt veel minder positief.

Ik moest denken aan de filosofische – of misschien beter gezegd romantische – benadering van Californische wijn toen ik vorige maand in de afmijnzaal van de voormalige bloemenveiling Venlo Tim Modavi hoorde vertellen over zijn wijnen én die van zijn familie. De zoon van de legendarische Amerikaanse wijnpionier Robert Mondavi – die begin jaren tachtig samen met Baron Philippe de Rothschild, eigenaar van Château Mouton Rothschild in Pauillac, de welhaast mythische Opus One op de markt bracht – was naar Venlo gekomen op uitnodiging van Marcel Swaghoven en Pim Rongen van wijngroothandel The Wine Companions.

Op het podium van de schuin aflopende afmijnzaal – niet per se de veiligste omgeving om rond te lopen met een paar glazen op – liet de 71-jarige Mondavi een select gezelschap van wijnprofessionals, onder wie sommeliers, restaurateurs, wijnhandelaren en journalisten, kennismaken met de wijnen die hij sinds 2005 – vlak na de teloorgang van het roemruchte, door zijn vader opgerichte familiebedrijf – maakt op Continuum Estate in Oakville in Napa Valley. En passant verhaalde hij over de op zijn zachtst gezegd kleurrijke geschiedenis van de wijnbouwersfamilie waarvan hijzelf de derde generatie vormt.

Zijn grootvader Cesare Mondavi, een Italiaanse immigrant, kocht – nota bene aan de vooravond van de drooglegging – Californische druiven op om er thuis in Minnesota wijn van te maken. Het begin van een succesverhaal, dat een kleine twintig jaar geleden als gevolg van slecht management bijna ten einde was, maar dat door de bezieling van Tim Mondavi en zijn zonen waarschijnlijk nog een lange, mooie toekomst heeft te gaan. Gelukkig maar!

Toen ik de tegenwoordige éminence grise van de Californische wijnbouw trots, doch vol bescheidenheid hoorde vertellen dat het zijn eerste buitenlandse presentatie was sinds het begin van de coronacrisis – na twee dagen Venlo stond Londen op het programma als verder enige stop op de Europese trip – kwam het even in me op dat het op de keper beschouwd vreemd was dat ik nergens dranghekken had zien staan, terwijl ook de politie in geen velden of wegen te bekennen was. En dat terwijl de Amerikaan met diens gedistingeerde voorkomen als een van de beroemdste wijnmakers op aarde gerust mag worden beschouwd als een wereldster.

In diens eigen land bestaat – niet zonder reden – een overweldigende belangstelling voor de wijnen die hij maakt. Dat betekent automatisch dat ze niet voor iedereen zijn weggelegd. Kwaliteit heeft nu eenmaal haar prijs; schaarste doet de rest. Het neemt allemaal niet weg dat het onmiskenbaar de moeite waard is om ze nu te kopen en ze eventueel een aantal jaren weg te leggen. Liefst niet om er in financieel opzicht rijker van te worden, maar om er zelf van te genieten.

De wijnen van Continuum, waarvan ‘The Wine Companions’ Marcel Swaghoven en Pim Rongen sinds 2011 de exclusieve Nederlandse import in handen hebben, hebben alle potentie om zich de komende jaren prachtig verder te ontwikkelen. Helaas worden ze daartoe lang niet altijd in de gelegenheid gesteld, want met name Amerikanen hebben nog altijd de gewoonte hun wijnen jong te drinken.

Opmerkelijk genoeg heeft Tim Mondavi de samenstelling van zijn Continuum-wijnen (klassieke Bordeaux-blends) de afgelopen jaren veranderd. In 2017 gebruikte hij nog 64 procent cabernet sauvignon – de wijndruif die de betere Californische wijnen op gelijke voet gezet heeft met die uit Bordeaux – en 18 procent cabernet franc (naast kleine hoeveelheden merlot en petit verdot). In de jaargang 2019 is het aandeel cabernet sauvigon teruggedrongen naar 50 procent. Dit ten faveure van de cabernet franc. Opmerkelijk genoeg vormt deze druif, die met 37 procent in de wijn aanwezig is, ook het hoofdbestanddeel van de legendarische 1961 Château Cheval Blanc uit Saint-Émilion, waarvoor in de film Sideways een bescheiden bijrolletje is weggelegd.

De toenemende waardering voor de cabernet franc is desondanks een waagstuk, zeker voor een wijnboer uit het cabernet sauvignon-minded Californië, maar Tim Mondavi gelooft erin, net als de tientallen wijnprofessionals die konden kennismaken met maar liefst drie jaargangen (2017, 2018 en 2019) van zijn premiumwijn. Ook de 2019 Novicium – je zou het een ‘tweede wijn’ kunnen noemen, maar daarmee doe je hem feitelijk onrecht – werd uitstekend ontvangen. Om het verschil aan te duiden heeft Tim Mondavi een formule uitgedacht die zo de boekjes in kan. ‘Novicium is de prins, Continuum de koning’.

Tijdens de masterclass was ook volop aandacht voor de pinot noirs van wereldklasse die op de RAEN Winery, niet ver van de koele Sonomakust gemaakt worden door zijn zoons Carlo en Dante. Via een speciaal voor de gelegenheid gemaakte video leek het alsof de beide broers zelf in de zaal aanwezig waren. Gezeten op een trap van de kelder waar zijn wijnen liggen opgeslagen, vertelde Carlo over de filosofie van RAEN (Research in Agriculture and Enology Naturally; spreek uit: ‘rain’) en hoe de beide broers met hun bedrijf inspelen op de gevolgen van de klimaatverandering.

De rijke wijnen van de vierde generatie Mondavi – de Royal St. Robert 2018 en 2019 zijn opgedragen aan hun grootvader – worden gepresenteerd als ‘klassieke bourgognes’. Hoewel ze gebotteld zijn in de mooist denkbare bourgogneflessen, zijn ze dat wat mij betreft allesbehalve. In positieve zin welteverstaan: hoewel ik enorm van bourgognes houd, geven de voortbrengselen van de RAEN Winery toch de smaak die ik in mijn mond krijg als ik ook maar één fragment uit de film Sideways zie. Allez, hoogste tijd om mijn verlanglijst op te schonen en eindelijk die kant op te gaan.

Kijk voor meer informatie over The Wine Companions en de wijnen van de Mondavi’s op winecompanions.nl

Deel dit artikel:

Maarten van Laarhoven

Gastronomische kenner en wijnfanaat

Maarten van Laarhoven (Goirle, 1965) werkt al zo’n dertig jaar in de media. Aanvankelijk in Brabant, als freelancer in opdracht van diverse landelijke en regionale kranten en het ANP. In 1997 trad hij in dienst van het Limburgs Dagblad (in 2003 opgegaan in Dagblad De Limburger) , waar hij bijna vijftien jaar zou blijven. Een van zijn aandachtsgebieden was de gastronomie. Als auteur van de veelgelezen wijnrubriek Flessentrekken proefde hij honderden wijnen.

Sinds acht jaar werkt Maarten als schrijver, journalistiek ondernemer en strategisch media-adviseur voor diverse organisaties. Nog altijd volgt hij de culinaire ontwikkelingen in binnen- en buitenland op de voet. Hij doet daarvan regelmatig verslag, onder andere in Chapeau. Maarten woont in Maastricht en beschikt over een perfecte kurkentrekker.

Maarten van Laarhoven 's topic(s):
Uitgelicht

Gerelateerd nieuws