Wijnen

Schaarste in Champagne en Languedoc door slechtste oogst in eeuwen

tekst Erik Sauter

Een virus kan ervoor zorgen dat zelfs de Champagne-producenten zich geen raad weten en hun voorraden voor een habbekrats in de supermarkten te koop zetten. En dat is gebeurd! Als voorbeeld, voor 12,50 euro, de Champagne Comte de Brismand – van verschillende kanten aanbevolen, onder meer door Decanter. Eind 2020 was het mogelijk nog spectaculairder. Supermarkten kwamen met Champagnes voor prijzen onder de tien euro!

De grote merken hebben van meet af aan geweigerd hieraan mee te doen. Dan maar bewaren voor betere tijden zullen ze gedacht hebben en veel geduld hoefden ze niet op te brengen. Een abnormaal natte zomer 2021 zorgde door de meeldauw voor een oogst in Frankrijk die qua volume uitkwam als de zwakste van niet alleen deze, maar ook de vorige eeuw. De Champagne haalde slechts de helft van een normale oogst. Gevolg? Stijgende prijzen van de druiven. Die jaarlijks vast te stellen prijs komt voor de grand cru-druiven op zes euro per kilo. Voor een fles is er 1,2 kilo nodig (7,20 euro per fles alleen aan druivenkosten). De mindere percelen halen een bepaald percentage van deze maximale kiloprijs. De grands crus 100%, de premiers crus 90-99% en de niet geclassificeerde percelen 80-89%.

Het maken van Champagne is een gecompliceerd, kostbaar en langdurige proces. Als we de kosten van de druiven, de zware fles, de gecompliceerde afsluiting, de btw en de belastingen in mindering brengen op die 12,50 euro, dan blijft er wel heel weinig over voor het kostbare maakproces. De slimme Champagne-liefhebber kan op zo’n moment van stunten zijn slag slaan, dat wel.

Languedoc

Ook in de Langeudoc is er schaarste. Eind vorige eeuw was de Franse regering heel royaal met rooipremies waar met name in de Languedoc intensief gebruik van gemaakt is. De gerooide percelen mogen nooit meer gebruikt worden voor de aanplant van wijnstokken. Kostbare en kwalitatief hoogstaande wijngaarden gingen verloren. Brussel werd bovendien steeds zuiniger met het verstrekken van aanplantvergunningen.Het gevolg: forse voorraadtekorten en spanning op de prijzen. Als daar nog eens zo’n zwakke oogst als 2021 bovenop komt, dan raakt de verhouding tussen vraag en aanbod uit evenwicht. Als overheden in marktmechanismen ingrijpen, zien we op de lange termijn eigenlijk alleen maar nadelen.

Beaujolais

De primeurcampagne 2021 van de Beaujolais was een succes voor de producenten met een prijsverhoging van 50%. Een belangrijk gedeelte van de oogst wordt al een halve eeuw als primeur of nouveau verkocht. Het succes en de kritiek daarop hebben de producenten heel lang in een wurgende greep gehouden.

Het verschijnsel is door veel liefhebbers nooit goed begrepen. Wat voor een witte, frisse jonge wijn heel normaal zou zijn, wordt in verband met rood als onnatuurlijk ervaren. Toch leveren vroegrijpe jaren in de betere gevallen wel degelijk verrukkelijk krokante en vruchtrijke rode wijnen op, die heel vroeg genoten kunnen worden. Maar als dit niet het geval is vereist de markt toch dat dit type wijn geproduceerd wordt en dan krijgen de criticasters even gelijk. De renaissance van de Beaujolais is echter vooral te danken aan de indrukwekkende, gestage kwaliteitsontwikkeling van de tien cru-wijnen: Saint Amour, Moulin à Vent, Chénas, Juliénas, Chiroubles, Morgon, Brouilly, Cote de Brouilly, Fleurie en Regnié.

Nu de goede Bourgognes door schaarste zo waanzinnig duur geworden zijn, zoeken nogal wat liefhebbers hier terecht hun heil. De overeenkomsten zijn groter dan de verschillen tussen beide druivenrassen pinot noir en gamay noir à jus blanc doen vermoeden. Bovendien kunnen de wijnen beter bewaard worden dan hun reputatie doet geloven en is er sprake van een vergelijkbare ontwikkeling op fles. Dus hier kan de prijsbewuste, slimme Bourgogne-liefhebber zijn slag binnenhalen.

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Wijnen

Gerelateerd nieuws