Toen ik in 2013 naar Maastricht verhuisde en hier in de gastronomie terecht kwam, stonden hier en daar wat lokale wijnboeren op de kaart. In 2015 begon ik bij Harry’s, ook daar werd al met Apostelhoeve en het destijds zeer onbekende Aldenborgh gewerkt. Voor de restaurateur of sommelier was het een hele kluif om die wijnen te verkopen, zeker die van Aldenborgh, hoewel ze daar volgens mij misschien wel de beste mousserende wijn van de regio maken.
In die tijd was het idee bij de meeste gasten dat in Nederland geen lekkere wijn gemaakt kon worden. Gelukkig is die mening heel langzaam aan het veranderen.
Anno 2023 is het al een ander verhaal. Apostelhoeve is geweldig in populariteit gegroeid en die koop je tegenwoordig op allocatie. Ik zet die beperkt op de wijnkaart, waardoor ik dit domein wel het hele jaar op de kaart kan zetten. Ondertussen hebben naast de Apostelhoeve meerdere wijndomeinen in Nederland en België hebben naam en faam gemaakt. Het beroemde Belgische Clos d’Opleeuw van Peter Colemont werd in 2007 reeds genoemd door de bekende wijnschrijfster Jancis Robinson (Master of Wine) toen deze wijn ‘blind’ geserveerd werd bij toprestaurant Hof van Cleve. Zij dacht dat het Puligny-Montrachet was. In 2010 noemde ze ook al de wijnen van Apostelhoeve van de familie Hulst en Schouwe-Duiveland’s Kleine Schorre in een artikel over Nederland. Wisten wij Nederlanders de wijnen van eigen bodem nog steeds niet te appreciëren?
Terug naar Limburg, waar de belangrijkste BOB’s van de provincie ‘Mergelland’ en ‘Maasvallei’ zijn. Deze Beschermde Oorsprongs Benaming legt vast waar, hoe en met welke druiven wijn gemaakt mag worden. In een van de lockdowns sprak ik uitgebreid met Jules Nijst (wijnmaker Domein de Wijngaardsberg) die er een ware studie van de klimaatinvloeden in diverse wijngebieden met elkaar te vergelijken en welke druivenrassen daar het beste bij passen. Hij maakt niet alleen erg goede wijn, zijn wetenschappelijke inzichten helpen menigeen, inclusief mijzelf, om de regio als wijngebied beter te begrijpen.
Sinds enkele jaren ben ik regelmatig bij een blind-proeverij met Luc Giezenaar en Albert Meijer, waarbij we wijnen analyseren zonder te weten waar ze vandaan komen. Daarbij proberen we te achterhalen waar de wijn vandaan komt, welke druiven gebruikt zijn en welke keuzes de wijnboer heeft gemaakt. Blind proeven betekent ook dat je een wijn beoordeelt zonder vooroordelen. Dit kan, zoals we bij Jancis Robinson gezien hebben, zorgen voor enorm leuke verrassingen.
Albert maakt tevens wijn met zijn vrouw Rianne, en wel op het domein heet Pietershof. De wijngaard ligt net over de grens in België, maar wordt gemaakt in Margraten, Nederland dus. Zodoende wordt de wijn gezien als Europees product, niet als Belgisch óf Nederlands. De release van hun wijnen hebben we nu twee jaar achter elkaar bij Harry’s gedaan. Hierbij kunnen sommeliers, restaurateurs en pers de wijnen proeven. Daardoor heb ik het leuke privilege om deze als een van de eerste te proeven. Geweldige wijnen met diepgang, elegantie, kracht en een stevige expressie van druif en wijngaard.
Disclaimer; ik weet dat ik veel lokale wijndomeinen waar ik graag mee werk niet heb genoemd; het zijn er immers al teveel om in één artikel te noemen. Wilt u als lezer wat extra inspiratie voor andere domeinen, kijk even op mijn wijnkaart voor alle andere domeinen waar ik graag mee werk!
