Verrassend stukje culinair genot in historische sferen

Het is zo’n donderdagmiddag waarvan je op voorhand weet: dat wordt een goeie. Waar de etentjes voor werk normaal aan het einde van de dag plaatsvinden, breekt ons etentje vandaag de dag mooi door twee. Het is tegen twaalven als ik samen met mijn collega in de auto richting Hoensbroek stap. We gaan vandaag lunchen bij De Blauwe Dame, een restaurant waar ik niet zo veel van weet. Op de website heb ik al een kleine glimp kunnen vangen van de kaart, voor de rest heb ik geen idee wat ik vandaag mag verwachten. Leuk!

Wauw
De meeste mensen die in Limburg zijn opgegroeid, zijn in hun jeugd zeker een keer op bezoek geweest in Kasteel Hoensbroek. Ik wel in ieder geval, meermaals zelfs. Ondanks wat research vanochtend, was mij niet duidelijk dat De Blauwe Dame is gevestigd op het erfgoed van het kasteel, in een bij de bijgebouwen om precies te zijn. Als we deze locatie naderen, hoor ik mezelf denken: ‘wauw!’

Mijn laatste bezoekje aan Kasteel Hoensbroek is alweer ruim tien jaar geleden. Het kasteel ligt er prachtig bij, omringt door het groen van de kasteeltuinen en gracht. Zoals een kasteel uit de sprookjes. Via een van de bruggen aan de zijkant van het landgoed naderen we De Blauwe Dame. Ook het bordje van het restaurant dat anderhalf jaar geleden haar deuren opende, ziet eruit zoals je dat zou verwachten op zo’n klassieke, sprookjesachtige, locatie.

Warm welkom

Binnen staat José Giessen ons al op te wachten. Anderhalf jaar geleden opende zij samen met haar partner Richard Timmermans De Blauwe Dame. Alvorens we vandaag aan tafel schuiven krijgen we een kleine rondleiding. Het is rustig in de zaak, niet gek want donderdag is ‘poetsdag’ en eigenlijk openen de deuren, behalve op zondag , pas voor het avondeten. Vandaag heeft het koppel voor ons een uitzondering gemaakt en mogen we voor lunch genieten van de dinergerechten uit de keuken van Richard.

José staat naast een groot rek met daaraan aan handvol gedroogde hammen. Hier ontvangt ze haar gasten standaard met een portie vers gesneden ham, Richard zorgt dan dat er binnen verse broodjes met zachte boter klaarstaat voor de gasten: ‘want er is niets zo lekker als vers gesneden ham op een vers gebakken broodje’. Achter de ontvangst opent een deur naar het terras van De Blauwe Dame. Dit staat nog niet uit maar als ik om me heen kijk weet ik zeker dat dit ’s zomers een echte hotspot is: direct aan het water, met uitzicht op kasteel en kasteeltoren.

Voordat we echt het restaurant inlopen laat José ons nog het zaaltje voor gezelschappen zien. Hier passen, zo schat ik, maximaal twintig personen in. De entourage is gezellig en een mix van oude elementen en decoratie en modern meubilair.

Aan tafel

Wij mogen vanmiddag plaatsnemen aan een van de meest felbegeerde tafeltjes van de Blauwe Dame (met uitzondering van het terras, neem ik aan dan): direct voor de kassa, met zicht op de hele zaak, keuken en bar. Het restaurant is er een waar ik heel vrolijk van word: je zit er in een monumentaal kasteel, dat is duidelijk. Aan het plafond zien we houten balken, we staan op van die oude, vierkante, bruine tegeltjes die je alleen nog bij oma thuis tegenkomt en door kleine authentieke, geruite vensters, kijken we aan weerszijde naar buiten. Richting het water of het binnenplein. Het interieur is in tegenstelling tot het gebouw, supermodern. Vrolijke groene en blauwe stoeltjes sieren de zaak, de bar is afgewerkt met een bijzonder kleur marmer en hier en daar staan of hangt moderne kunst.

Ik vind de zaak prachtig zoals ie er nu bij ligt, licht en kleurrijk. José geeft toe dat het ’s avonds, verlicht met warme lampen en kaarslicht, heerlijk sfeervol en bovenal romantisch is. 

De Blauwe Dame klassiekers

Voor onze lunch mogen we zelf de kaart zien en wat gerechtjes kiezen, we besluiten echter unaniem dat we liever verrast worden. Met gerechten die Richard zelf graag maakt, of gerechten die de gasten van De Blauwe Dame graag bestellen. We knabbelen van het verse, huisgemaakte brood met smeersel (boter, olie en fleur de sel in dit geval) en krijgen een glaasje sauvignon blanc uit Touraine ingeschonken. Richard verrast ons dan met twee gerechten, we mogen zelf kiezen wie welk gerecht gaat proeven. Mijn collega kiest voor de verse zalm met romige zuurkool. ‘Een echte klassieker’, wordt ons verteld. Het gerecht is vol, romig en vult goed. Het gerecht is lekker gekruid en de zuurkool heeft een bijzonder lekkere smaak. De portie is precies groot genoeg waardoor, ondanks het volle en romige van het gerecht, de portie niet ‘te veel’ is.

Ikzelf krijg de coquille met Bellota ham, een echte klassieker omdat dit een van de hammetjes is die bij de entree vers wordt afgesneden. Dat die hammen zo’n belangrijk onderdeel zijn van het concept van De Blauwe Dame, heeft er overigens alles mee te maken dat José vroeger een slagerij heeft gerund.

Dit gerecht lijkt in eerste ogenblijk enorm, een paar hapjes verder blijkt dat dat met de opmaak van het bord te maken heeft (don’t get me wrong, er is nog steeds genoeg!). Het vleeswaar is ware het een soort torentje over een bedje van sla gelegd. De ham is lekker zacht van smaak. De sla is aangemaakt in een smakelijke dressing (de huisdressing, zo weet Richard ons te vertellen). Voor het torentje van ham ligt een mousse van pastinaak, die tegen verwachting in niet warm maar koud geserveerd wordt, met daar bovenop twee coquilles en tomaatvinaigrette. Coquilles zijn altijd goed, geen twijfel over mogelijk, de combinatie met tomaat geeft het een lekker zomers tintje.

Over De Blauwe Dame

José is geboren en getogen in Hoensbroek. Al op haar 16^e werkte zij in het restaurant dat nu De Blauwe Dame is en nam zichzelf voor ‘ooit is dit kasteel van mij’. Richard en José mogen dan nu niet het hele kasteel beheren – die ambitie hebben ze overigens ook niet – dit stukje Hoensbroek was altijd de droom. Op de vraag hoe ze erbij kwamen hier een restaurant te openen, reageert José dan ook vol overtuiging: ‘het was dit of niets!’

De naam heeft het restaurant te danken aan de legende van de Blauwe Dame. De Blauwe Dame is een rijksgravin die omstreeks 1720 haar intrek nam in Kasteel Hoensbroek. Als inwoner van het kasteel kreeg zij maar liefst 24 kinderen (‘die heeft niet stil gezeten’, grap ik). Twee van die kinderen zouden vlak na de geboorte zijn overleden en werden niet begraven – José weet niet zeker waarom niet, het zou mogelijk een kwestie van geld zijn – maar in de muren van het kasteel gemetseld. De rijksgravin schijnt vandaag de dag nog steeds op het kasteel rond te dwalen, op zoek naar haar twee overleden kinderen. Wanneer ze terugkeert naar het kasteel, draagt ze de blauwe jurk die ze ook draagt op het portret dat van haar in het kasteel hangt. In Hoensbroek is de terugkerende gravin beter bekend als de ‘Schaduw van de Blauwe Dame’.

Surf ’n Turf deluxe

Met dit verhaal vers in ons geheugen, schrikken we allebei een beetje iedere keer als het houten plafond kraakt, maar we vergeten dat al gauw wanneer Richard ons hoofdgerecht serveert. De krokant-gebakken kalfszwezerik met in tempura gebakken scampi’s, groentjes en een Oosterse saus. Ik moet eerlijk bekennen dat ik, ondanks mijn baan, volgens mij nog nooit kalfszwezerik gegeten heb. Dit exemplaar is lekker knapperig van buiten, maar mals van binnen. De scampi’s bij het gerecht zijn zacht van textuur, vol van smaak. Bij de groentjes zitten onder andere sperzieboontjes, die een heerlijke bite hebben, en romaneske, een soort kleine bloemkooltjes. De saus bij dit gerecht is lekker (typisch gevalletje van leegscheppen met het overgebleven brood), had van mijn collega alleen net iets pittiger gemogen. Ik vind hem daarentegen wel prima zo!

De ‘kalfszwezerik krokant gebakken’ is sinds de opening een van de hardlopers op de kaart.

Menukaart

Op de menukaart van De Blauwe Dame staan overigens een zestal voor-, hoofd-, en nagerechten. Voor € 39 stellen gasten van deze gerechten een driegangenmenu samen, en voor € 10 meer een viergangenmenu. In de toekomst zal het driegangenmenu ietsje goedkoper worden, de ambitie voor een Bib Gourmand is er namelijk wel. De gerechten op de kaart zijn ook los te bestellen én de kaart verandert eigenlijk iedere week wel. Richard werkt alleen met verse en lokale producten. Hij kan ons dan nu ook nog niet vertellen wat er over vier weken op het menu zal staan, dat ziet hij dan wel.

Sinaasappels en mandarijntjes

Om onze lunch af te sluiten krijgen we allereerst een dessertwijn aangeboden. De muscatel uit Setúbal heeft smaken van port en een vleugje sinaasappel in de afdronk: ‘perfect voor mij ons dessert’ vertelt José.

Het dessert is een plezier om naar te kijken. Zo vrolijk, zomers en gezellig ziet het eruit. Al helemaal op het Delfsblauwe porselein. Voor ons ligt een bavarois van kokos (‘oké, spannend’ hoor ik mezelf denken (ben niet zo’n kokosfan)), spiegel van sinaasappel en bloedsinaasappel, merengue, zelf gedraaide mandarijnensorbet en nog wat nootjes voor een lekkere bite. Allereerst moet ik toegeven dat ik heel verrast ben door de kokos: niet te stevig, een beetje mysterieus en eigenlijk gewoon prima. De verschillende smaken en texturen van sinaasappel, bloedsinaasappel en mandarijn gaan heerlijk samen. Vooral als ik van alles een beetje op mijn lepel doe, zo concludeer ik, is dit toetje echt een feest om te eten.

Met de eerste hap al achter de kiezen merk ik op dat de chocolade die triomfantelijk boven het dessert uitsteekt, bedrukt is met het logo van De Blauwe Dame (leuk!).

Ons bezoekje aan de Blauwe Dame

Ons bezoekje aan de Blauwe Dame was in meerdere opzichten verrassend. Om te beginnen is het zo’n plek die gewoon leuk is om te bezoeken: het kasteel, de tuinen, grachten, het uitzicht, de historie en de sfeer, maken het en bijzonder plekje om te eten. Daarbij is de ontvangst er eentje waardoor je je direct thuis voelt, en niet geheel onbelangrijk natuurlijk: het eten smaakt naar meer. Voor een vriendelijke prijs laat je je hier een hele avond verwennen door creaties uit de keuken van Richard, verse hammetjes en een uitgebreid aanbod internationale wijnen.  

_________________________

Chapeau Nieuwsbrief
Wil jij wekelijks het laatste nieuws ontvangen over het goede leven in Limburg NL/BE? Schrijf je dan in voor onze mooie nieuwsbrief -> inschrijven <