Culinair

Pakhoes: vakantie in Zuid-Frankrijk, maar dan in Wyck

tekst Demy Janssen

Als het ’s zomers mooi weer is in Maastricht, verkeer je al snel in mediterrane sferen. Het historische decor alsof je rondwandelt in een Frans dorpje, met de geuren van gastronomische bedrijvigheid op elke straathoek en die typische sfeer die een mengelmoes van internationale levensgenieters en Bourgondiërs met zich meebrengt.

Laten wij vanavond nu net geluk hebben. Op het terras van Restaurant Pakhoes aan de Waterpoort doet de familie Wolfs er alles aan om ons een optimaal vakantiegevoel te geven. De langzaam ondergaande zon boven het middeleeuwse Wycker Waterpoortje doet de rest. In dit romantische decor genieten we van een glaasje mousserende wijn terwijl we een keuze maken voor het menu van vanavond. Nog niet zo makkelijk, op de menukaart prijken tal van Franse klassiekers zoals kikkerbilletjes, krokante zwezerik (mét risotto), bisque, ossenhaas en moulleux au chocolat.

Toch kiezen wij voor het Pakhoes menu, vier gangen voor 65 euro. We beginnen met een frisse tartaar van handgesneden tonijn, op smaak gemaakt met avocado, mango, komkommer en wakame. Geen poespas, geen verrassing, gewoon puur en lekker. De Touraine Sauvignon van Domaine Octavie die hierbij geschonken wordt is al net zo puur en fris.

Restaurant Pakhoes werd bijna 35 jaar geleden geopend door Guidy en Yvonne Wolfs. Chef Guidy is verantwoordelijk voor de klassiek, goed uitgevoerde Franse cuisine, zijn vrouw Yvonne voor een warme, familiaire service. Inmiddels hebben ook dochter Stefanie en zoon Yves hun plekje gevonden in het familiebedrijf. Samen met hun team ziet de familie Wolfs er op toe dat het fundament van het Pakhoes blijft, maar er ook vernieuwd wordt. Zo combineert Guidy zijn klassiek Franse scholing meer en meer met invloeden uit andere windstreken.

Dat blijkt ook vanavond. Het tussengerecht in het Pakhoes-menu is op de huid gebakken Noordzee kabeljauw met Hollandse garnalen en zalmeitjes, geserveerd met een bijzonder smaakvolle, krachtige wittewijnsaus. Ook bij het hoofdgerecht blijven we even stil. Dit keer als gevolg van de malsheid van de lampsrump en de krachtige, dikke sjalottensaus. De ingrediënten smelten in de mond. Hier proef je de signatuur van de echte vakman.

Voor de gasten die liever geen vlees of vis eten, staan er diverse van vegetarische opties op de menukaart. Zo wel à la carte als in de vorm van een volledig vega menu. Zo proeven wij vanavond in aanvulling op het hoofdgerecht met lamsrump, een vegetarisch alternatief met portobello, spinazie, kruidenpasta en champignonsaus. Minder Franse smaken, maar desalniettemin erg smaakvol.

Naarmate de avond vordert wordt het steeds gezelliger op het terras van het Pakhoes. Druk, maar niet te druk. Restaurant Pakhoes ligt immers net om de hoek van de drukte in het Maastrichtse stadsdeel Wyck. Centraal maar rustig, alsof je op onontdekt pleintje, ergens in dorpje in Zuid-Frankrijk zit. We denken even dat de gezelligheid op het terras vandaag voornamelijk wordt veroorzaakt door de internationale fans van André Rieu, maar niets blijkt minder waar: Pakhoes is de afgelopen vijfendertig jaar uitgegroeid tot een gevestigde waarde in Maastricht, met een vaste clientèle dat hier het hele jaar door de zaak vult.

Wij snappen het wel, concluderen we terwijl we genieten van de laatste gang – parfait van kersen met witte chocolade – en een zeer fruitig, rood glaasje Brachetto D’Acqui San Maurizio.

Waterpoort 4-6, Maastricht (NL) – pakhoes.nl

Deel dit artikel:

Gerelateerd nieuws