Noorbeek op de Kaart: leerzame kost en hopelijk een blijvertje
‘Het wild zwijn waarvan u een stukje op uw bord heeft liggen, is geschoten door de buurman; leuk hè!’, zegt de jonge medewerker die de borden inzet. Ons tussengerecht – procureur van wild zwijn met ui en gort en diverse bereidingen van zuurkool – oogt fraai en ruikt ook zo. Alle ingrediënten die erin zijn verwerkt, worden uitvoerig toegelicht, inclusief de herkomst van het vierkante stukje varkensnek.
Aan het tafeltje achter ons wordt het stil. Vermoedelijk zijn deze gasten erg onder de indruk van het feit dat een naaste buur de moeite heeft genomen om voor dag en dauw uit de veren te stappen om op wilde zwijnen te gaan jagen. Een handeling die de aanzet heeft gevormd voor het bijzondere wildgerecht waarvan we aanstonds gaan genieten. De uitstekende pinot noir van Wijndomein Mergelsberg uit Noorbeek blijkt een fantastische begeleider, zeker in combinatie met het gure herfstweer buiten.
We bevinden ons in Vroelen. Een buurtschap ‘onder de rook van Noorbeek’, waarvan ik tot voor kort de naam niet kende, laat staan dat ik er ooit geweest was. Vroelen – of Vroeële zoals de Noorbekenaren zeggen – is de komende anderhalve week het decor van ‘Noorbeek op de Kaart’, een nieuw gastronomisch evenement waarbij alles draait om wijnen en gerechten uit de nabije omgeving. Een pop-uprestaurant, maar dan nét even iets anders, omdat ‘eten en drinken’ hier voor een belangrijk deel gericht is op educatie. Waarin een klein dorp – en zijn nabije omgeving – groot kan zijn, is een gedachte die bij zo’n beetje elk hapje en elk slokje in mij opkomt.
De dikke waaier met uitvoerige productinformatie die op elk tafeltje ligt, nodigt niet alleen uit tot lezen, maar zet je ook aan het denken. Wist ik bijvoorbeeld dat er in het Heuvelland het hele jaar door op wilde zwijnen wordt gejaagd? Door ervaren jagers die zich inzetten voor een leefbaar milieu? De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik dat niet wist, althans: ik had er nooit bij stilgestaan.
Wat ik ook niet onmiddellijk paraat had, is dat 95 procent van de uien die in Nederland geteeld worden, worden geëxporteerd, en dat dat eigenlijk verschrikkelijk jammer is, omdat je er zulke mooie dingen mee kunt doen. Het nekje van wild zwijn dat we thans verorberen, is daarvan een prachtig voorbeeld. Een piepklein leermomentje waarvan ik hopelijk nog heel lang profijt kan hebben.
Noorbeek op de Kaart beleefde afgelopen zaterdag zijn aftrap. De pittoreske locatie waar het event gehouden wordt, brengt je meteen in de juiste sferen, zeker als het schemert en de sfeerverlichting haar werk begint te doen.
Hoeve de Peul is een monumentale carré-boerderij uit 1684, die in handen is van inmiddels de tiende generatie van een het hetzelfde geslacht: de familie De Warrimont. De monumentale boerenhoeve doet alweer geruime tijd op succesvolle wijze dienst als accommodatie voor grote groepen. Toch zou een andersoortig gebruik heel mooi kunnen inhaken op de manier waarop Noorbeek zich in een ijzingwekkend hoog tempo aan het ontwikkelen is als het gastronomische walhalla van Nederland. En laat dat nu net iets zijn waarover volop wordt nagedacht.
Het is een peulenschil om er met de auto te geraken. Maar eigenlijk is het veel leuker om de wagen te laten staan en het prachtige landschap al lopend in je op te nemen. Erg veel moeite hoeft dat niet te kosten. Komend vanuit Maastricht sla je vanaf de doorgaande weg in Noorbeek ter hoogte van Herberg Sint Brigida – een fameus culinair adresje dat eigenlijk geen toelichting meer behoeft – linksaf een zijweg in. Na een kleine kilometer in zuidoostelijke richting te hebben gewandeld, vind je Hoeve de Peul aan je linkerhand.
Het nietige, maar wonderschone Noorbeek geniet sinds enige tijd landelijke bekendheid als dorp waar een kleine groepje enthousiastelingen al sinds jaar en dag fantastische wijnen voortbrengt. Wijnen die zo goed van kwaliteit zijn dat ze gemakkelijk kunnen wedijveren met mooie wijnen uit het buitenland. Minder bekend is dat er in het dorp – en zeker in de wijde omgeving – op het gebied van streekproducten zoveel gebeurt, dat je er vrij gemakkelijk hele menu’s op kunt afstemmen.
Bij de ‘peperdure’ specerij saffraan denken we als snel aan landen als Iran. Maar had ik er enig idee van dat ‘Heuvelland-saffraan’ alweer jaren wordt geoogst bij Puur Aroma in Margraten?
Noem het een lacune in mijn culinaire opvoeding, maar ook dat wist ik niet. Dankzij de beschrijving bij een van de voorgerechten die tijdens Noorbeek op de Kaart worden geserveerd – cannelloni van pompoen gevuld met boekweit, pompoen en appel, met gel van saffraan en pompoencrème – reikt mijn kennis op het gebied van Heuvelland-saffraan’ in elk geval een klein beetje verder. Leerzame kost, zou je kunnen zeggen. Ook bij dit gerecht drinken we een fantastische wijn van Wijndomein Mergelsberg uit Noorbeek: een sauvignon blanc, met een stevige hint van appel, waarvan het nauwelijks voorstelbaar is dat hij uit Limburg afkomstig is.
Datzelfde geldt voor het inmiddels genoten aperitief, een strakdroge, champagneachtige bubbel van Wijndomein Crutzberg uit het nabijgelegen Sint-Martensvoeren en de bourgogneachtige chardonnay van hetzelfde huis dat nog moet komen.
Noorbeek op de Kaart – een samenwerking tussen Patriek Doelen van Wijnrestaurant Mes Amis in Maastricht en Christophe de Warrimont, ondernemer op het gebied van gezond en verantwoord eten – speelt zich af op het erf en de ruim bemeten hooizolder van Hoeve de Peul. Deze is prachtig ingericht als tijdelijk restaurant. Op het moment dat de gasten te trap op worden geleid om plaats te nemen aan hun tafels, hebben ze onder het genot van een mooi glas Limburgse champagne (sorry, kniesoren!) een lolly van Noorbeekse roomkaas gedoopt in verse appelstroop en bloedworst met appels die niet ver van De Peul van de boom gevallen zijn – al het nodige opgestoken. Van de Noorbeekse gastronomie, maar ook van de gebruiken, de gewoonten en de geschiedenis van het dorp.
Het charmante culinaire leerfeestje – waar iedereen nadrukkelijk van harte welkom is om in zijn dagelijkse kloffie aan te schuiven – is van tijdelijke aard. Na volgende week zondag is het voorlopig gedaan. Jammer, want Noorbeek op de Kaart is als je het mij zou vragen bij uitstek een gelegenheid om de culinaire verscheidenheid van het Limburgse Heuvelland gedurende het hele jaar te volgen. Je zet er niet alleen Noorbeek, maar heel Zuid-Limburg mee op de kaart.
